Hoe las ik een "rustpunt" in in mijn leven? - begin het te begeven onder de druk
Ik sta reeds jarenlang onder zware druk en begin het te begeven onder de druk. Ik moet rust vinden in mijn leven, maar hoe doe ik dat?
Eerst moeten vechten om mijn Zuid-Koreaanse vrouw aan een Belgisch paspoort te helpen. Daarna een nieuw leven, letterlijk vanaf 0€ opbouwen. Goeie (maar zeer stresserende) baan gevonden in de IT sfeer. Zoontje geboren, ongelofelijk klein dapper kereltje. Heeft zware voedselallergieën, een koekje kan hem al fataal worden. We leven voortdurend onder enorme stress wat zijn voeding betreft. Artsen kunnen ons niet vertellen wanneer "het" beter zal worden en of hij ooit iets meer dan rijst en groenten gaat mogen eten. Reeds een aantal keer op de spoeddienst beland met een bijna stikkend kind.
Ik ben de enige kostwinner en gelukkig verdien ik aardig zodat we er met z'n drietjes net kunnen van overleven (mijn vrouw krijgt geen enkele uitkering). Mijn zoontje krijgt alles wat hij nodig heeft. Maar verder is er geen cent over. De afgelopen 5 jaar zijn we twee keer een lang week-end op vakantie geweest, wat dan ook een hoop stress was omdat we op de bestemming eerst alle ziekenhuizen hadden geresearched en zo voorts...
Ik begin het te begeven onder de druk.
Ik weet dat de suggesties hier psychische hulp gaan zijn, maar dat is meteen al onmogelijk want hier in Vlaanderen mag je dat allemaal zelf betalen en die centen hebben we niet. Ik zal het dus op mijn eentje moeten redden maar hoe? Ik moet "rust" inden maar het lukt niet.
Lang verhaal, tsja...
1.1K
1.1K keer bekeken
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Wat is rustgevend voor jou? Een wandeling met je vrouw en je kind? Fietstocht maken? Prutten in je tuintje? Lezen? Tekenen? Filmpje kijken? Stoeien met je kind? Relativeren en je bedenken dat er miljarden mensen zijn op deze planeet die het slechter getroffen hebben? (dat zeg ik niet om jouw problemen te bagatelliseren, het is echt zo). Iets voor jezelf doen? Het zijn vaak simpele dingen.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Dank voor de reactie, Stippel.
Probleem is dat ik eigenlijk niks meer fijn vind, enkel thuis veilig in de woonkamer met mijn zoontje en met de treintjes spelen geeft me nog voldoening. Voor de rest, wat we ook ondernemen, ben ik altijd bezig met wat er verkeerd kan lopen, welke voorbereidingen er getroffen moeten worden om een nieuwe gevaarlijke shock (als hij iets verkeerd eet) te voorkomen, enz enz.
Als we iets ondernemen, is er altijd zo veel om rekening mee te houden, dat ik er gewoon geen zin meer in heb. Ik blijf liever thuis waar ik alles onder controle heb en alles veilig is maar op die manier komt er ook niet veel ontspanning - en dan bedoel ik "ontspanning" als in eens iets anders doen, aan de dagdagelijkse sleur en routine ontsnappen.
Ik voel dat ik gevangen zit in het circeltje van zorgen die ik onmogelijk kan oplossen (want een voedselallergie lost je niet zomaar eventjes op, daar kun je gewoonweg niks aan doen) en een reusachtig gevoel van onmacht.
fremar
9 jaar geleden
Praat eens met je huisarts,omgelijks wat ziekenverlof om eens op adem te komen.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Dag Fremar. Al vaak met mijn huisarts hierover gesproken. Hij heeft me al een paar keer een paar weken ziekteverlof aangeboden om inderdaad eens op rust te komen maar in mijn werksituatie is dat helaas uitgesloten.
Moest ik deze baan kwijtspelen dan is er geen enkele kans dat ik ooit een nieuwe job vind die zo goed betaald (lang verhaal) en we moeten er van z'n drietjes mee overleven, dus kan ik hier niet zomaar plots twee, drie weken verdwijnen. Helaas.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Wat ik zo lees heb je last van het post traumatisch stress syndroom. Je hebt zo vaak stress gevallen met je kind mee gemaakt dat je aan niks anders meer kan denken.
Enige mogelijkheid is naar je huisarts gaan en het met hem bespreken. Praat ook met jouw baas. Vaak blijkt dat "onmogelijk'' omgedraait kan worden naar mogelijkheden. Een baas heeft liever een gezonde werknemer dan eentje die elk moment kan wegvallen. En voorkomen is beter dan genezen. En geloof mij. Ik weet er alles van.
Dat je met een kind met voedelallergie niet alles kan doen is natuurlijk vervelend. Maar probeer ook geen beren op de weg te zien die er niet zijn. En dat is net het moeilijke als je eenmaal op het stressniveau zit waar jij nu op zit.
Voor je zoontje kan je een lijst maken wat ie vooral wel mag hebben. Als je op vakantie gaat neem je dat spul mee wat ie wel mag hebben. Geef hem dan ook niks anders. Het is natuurlijk jammer voor het kind dat het geen ijsje van de ijscokar mag hebben. Maar zo zorg je voor je zelf ook voor rust.
Enige mogelijkheid is naar je huisarts gaan en het met hem bespreken. Praat ook met jouw baas. Vaak blijkt dat "onmogelijk'' omgedraait kan worden naar mogelijkheden. Een baas heeft liever een gezonde werknemer dan eentje die elk moment kan wegvallen. En voorkomen is beter dan genezen. En geloof mij. Ik weet er alles van.
Dat je met een kind met voedelallergie niet alles kan doen is natuurlijk vervelend. Maar probeer ook geen beren op de weg te zien die er niet zijn. En dat is net het moeilijke als je eenmaal op het stressniveau zit waar jij nu op zit.
Voor je zoontje kan je een lijst maken wat ie vooral wel mag hebben. Als je op vakantie gaat neem je dat spul mee wat ie wel mag hebben. Geef hem dan ook niks anders. Het is natuurlijk jammer voor het kind dat het geen ijsje van de ijscokar mag hebben. Maar zo zorg je voor je zelf ook voor rust.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Niet dat ik de wijsheid in pacht heb maar hier wat suggesties waarvan ik hoop dat je er mogelijk wat aan hebt:
- Bespreek met je vrouw dat je een aantal uur per week 'eigen tijd' hebt. Je vrouw zorgt dan voor je kind en die tijd mag je helemaal zelf indelen zoals je zelf wilt. Op dezelfde manier kun je je vrouw een aantal uren 'eigen tijd' geven.
- Mogelijk dat je via een allergie test kunt achterhalen waarvoor je kindje allemaal allergies is. Ik heb begrepen dat je de gevoeligheid voor allergische stoffen kunt 'trainen' en zo minder gevoelig kunt worden.
Je huisarts zou je kunnen doorverwijzen naar een allergie specialist (bijvoorbeeld http://www.anafylaxis.nl/adressen.htm).
Het helpt ook al als je specifiek weet welke stoffen je moet vermijden. - Stel als langere termijn doel dat je een noodpotje bij elkaar spaart van pakweg 1000 Euro. Als morgen de wasmachine het begeeft dan heb je daar weer stress over als je geen geld hebt. Om dit mogelijk te maken voer je een aparte spaarrekening in waar je vanaf blijft en periodiek automatisch (maandelijks ?) een klein bedrag op stort. Om dit kleine bedrag in je uitgaven te vinden bekijk je die kritisch. Bijvoorbeeld: heb je een glazenwasser die je kunt opzeggen ? Heb je een huishoudster ? Heb je abonnementen die je toch niet veel gebruikt en kunt opzeggen ? Kun je naar een goedkopere supermarkt gaan ? Heb je overbodige verzekeringen lopen ? - Zou je vrouw een paar uur per week willen en kunnen werken ? Op die manier kun je ook wat financiele armslag krijgen. Sterkte en geluk gewenst
Je huisarts zou je kunnen doorverwijzen naar een allergie specialist (bijvoorbeeld http://www.anafylaxis.nl/adressen.htm).
Het helpt ook al als je specifiek weet welke stoffen je moet vermijden. - Stel als langere termijn doel dat je een noodpotje bij elkaar spaart van pakweg 1000 Euro. Als morgen de wasmachine het begeeft dan heb je daar weer stress over als je geen geld hebt. Om dit mogelijk te maken voer je een aparte spaarrekening in waar je vanaf blijft en periodiek automatisch (maandelijks ?) een klein bedrag op stort. Om dit kleine bedrag in je uitgaven te vinden bekijk je die kritisch. Bijvoorbeeld: heb je een glazenwasser die je kunt opzeggen ? Heb je een huishoudster ? Heb je abonnementen die je toch niet veel gebruikt en kunt opzeggen ? Kun je naar een goedkopere supermarkt gaan ? Heb je overbodige verzekeringen lopen ? - Zou je vrouw een paar uur per week willen en kunnen werken ? Op die manier kun je ook wat financiele armslag krijgen. Sterkte en geluk gewenst
paulus811
9 jaar geleden
Ik zou allereerst eens goed budgetteren welke uitgaven je hebt. Als ik het verhaal lees zijn er twee grote problemen, de allergie van je zoontje en de financiën. Het eerste probleem moet je aan de artsen overlaten. Veel meer dan begrip zul je op GV helaas niet vinden.
Zet alle vaste uitgaven eens goed in een lijstje en vergeet vooral de jaarlijkse rekeningen voor verzekeringen en abonnementen etc. niet.
Daarna kun je bepalen hoeveel je per jaar uitgeeft en dus per maand aan vaste lasten hebt. Van dat lijstje kun je waarschijnlijk een aantal dingen schrappen zoals bepaalde abonnementen en loterijen. Gewoon in één keer opzeggen. Het bedrag per item wat je bespaart zal best meevallen, maar totaal loopt dat op per jaar.
Vervolgens kun je van de noodzakelijke kosten kijken of het goedkoper kan. Veel mensen betalen jarenlang (veel) teveel voor bepaalde verzekeringen en energie, gewoon uit een soort gemakzucht. Veel verzekeringen zijn, als je ze goed bekijkt, vrijwel nutteloos.
Kortom, inzichtelijk maken wat je uitgeeft, schrappen wat niet nodig is en kijken of datgene wat noodzakelijk is, goedkoper kan. Neem ook je hypotheek eens onder de loupe, de rente staat nu historisch laag en ook daar is mogelijk veel te besparen.
Dit lost allemaal je stress niet op, maar verlicht wel een belangrijke oorzaak,namelijk de financiële.
Sterkte!
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Geloof me: naar mate je kindje ouder wordt en meer gaat begrijpen van zijn eigen allergie, wordt het leven makkelijker. Soms wordt het ook écht minder met het verstrijken van de tijd, daar zijn alleen totaal geen garanties voor te geven. En probeer die oude, wijze uitspraak in je hoofd te houden 'de mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest'.
liveisgreat
9 jaar geleden
Steve als ik het zo lees ben je inderdaad erg "belast". Je kan hiervoor ook in Belgie psychologische hulp zoeken. Bv. een CAW geeft hulp die op je inkomen en situatie afgestemd is. Zo zijn er nog instanties... Een psychiater wordt trouwens wél terugbetaald. Het klinkt heel drastisch natuurlijk, maar psychiaters kunnen je ook helpen bij dergelijke klachten en zijn niet alleen voor zware psychische problemen.
Hopelijk wordt in België psychische hulp binnenkort terugbetaald, temeer daar we met een heel hoog zelfmoordcijfer zitten.... Het is onlogisch dat je geld terug krijgt als je lichamelijk niet in orde bent en naar een dokter gaat, maar dat men dezelfde logica niet voert als je geest een behandeling nodig heeft. Terwijl lichaam en geest zo nauw verbonden zijn.
Er zijn ook (bijna) gratis initiatieven die bv werken met mindfullness. Dat is een alternatieve benadering, die je misschien kan helpen. Zelf heb ik er nog geen ervaring mee, maar ik hoor in mijn omgeving positieve geluiden. Idem met meditatie, yoga enz... er zijn echt wel goed betaalbare alternatieven...
Ik wens je heel veel sterkte...
Hopelijk wordt in België psychische hulp binnenkort terugbetaald, temeer daar we met een heel hoog zelfmoordcijfer zitten.... Het is onlogisch dat je geld terug krijgt als je lichamelijk niet in orde bent en naar een dokter gaat, maar dat men dezelfde logica niet voert als je geest een behandeling nodig heeft. Terwijl lichaam en geest zo nauw verbonden zijn.
Er zijn ook (bijna) gratis initiatieven die bv werken met mindfullness. Dat is een alternatieve benadering, die je misschien kan helpen. Zelf heb ik er nog geen ervaring mee, maar ik hoor in mijn omgeving positieve geluiden. Idem met meditatie, yoga enz... er zijn echt wel goed betaalbare alternatieven...
Ik wens je heel veel sterkte...
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.