4. Ik heb ontdekt dat mijn vader waarschijnlijk Asperger heeft. Dit is vrij heftig en ik vraag mij af: hoe gaan andere kinderen hiermee om?
Ik ben 42 en na een zwaar emotioneel gesprek met een intermediair erbij, is het zeer zeker dat mijn vader aan Asperger lijdt. Hoe daarmee om te gaan. Letterlijk van dochter tot vader als zelf? Al die verwijten, verkeerde interpretaties etc.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Helaas heb je (nog?) niet gereageerd op mijn vraag bij de reacties, maar ik ga er bij mijn antwoord maar even van uit, dat je vader een officiële diagnose heeft gekregen van een psychiater. Wat ik begrijp uit je uitleg is het grootste probleem, dat jij je vader verkeerd hebt geïnterpreteerd en hem zaken hebt verweten, waar hij door zijn ASS niets aan kon veranderen. Dat betekent naar mijn idee, dat je last hebt van schuldgevoelens. Helaas kan je het verleden niet meer veranderen, maar wel de manier waarop je dat verleden nu gaat verwerken en hoe je in het NU met je vader op een andere manier kunt leren omgaan. Je kunt ook leren om je eigen gevoelens een plaats te geven. Wat ik jou aanraad te doen, is om via je huisarts een gesprek met een psycholoog aan te vragen, die bekend is met autisme. Zelf heb ik enorm veel baat gehad bij Altrecht jeugd, omdat onze zoon Asperger heeft. Maar Altrecht er is ook voor volwassenen. http://www.altrecht.nl En: ga je goed informeren, wat ASS inhoudt. Onderstaande sites (MEE en de Nederlandse Vereniging voor Autisme) geven informatie en je kunt ook contact met ze opnemen. http://www.mee.nl http://www.autisme.nl/home.html?mnu=tmain100:shome&s=1&l=nl&t=1344064336 Verder staat er heel veel informatie over ASS en het syndroom van Asperger op Internet. Misschien helpt jou het inzicht, dat ik destijds kreeg ook: door de diagnose verandert je vader niet: hij blijft dezelfde persoon. Maar door de diagnose wordt er wel heel veel duidelijk voor jou en waarschijnlijk ook voor hem. Dat geeft openingen en mogelijkheden om dingen anders aan te pakken, om op een andere manier te reageren, om meer begrip te krijgen voor hem, maar ook voor jezelf.
Nu je het pas te weten bent gekomen zal dat inderdaad even 'vrij heftig' zijn. Maar nu kan er een periode komen waarin je erover kan praten zowel met je vader als met professionele begeleiding. Hierdoor zullen alle partijen elkaar in de toekomst beter begrijpen en eens dat is gebeurt volgt de rest vanzelf. Succes! ;)
Hiervoor zijn goede boeken te vinden. bijvoorbeeld: werken aan je asperger relatie of Als je partner asperger syndroom heeft. Ook zijn er groepen waar je ondersteuning en begeleiding kunt vinden. Zie de bronvermeldingen. Belangrijk is om te weten dat jullie beiden geen schuld aan de ontstane situatie hebben. Vanaf nu kun je leren hoe je met elkaar kunt omgaan. Ja, ook hij kan dat leren. Toegevoegd na 2 minuten: Ik vergeet de waarschijnlijk meest bekende bron: PAS nederland
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
