Ik ben heel gevoelig. Hoe kan ik me beter wapenen tegen negatieve invloeden van buiten af?

Hmm, ik heb ervan gehoord. Ben ook al eens naar een lezing geweest voor/mbt hsp'ers, waar het boek voortdurend werd aangeprezen. Maar ik vond die lezing erg vaag en uiterst saai en ik voelde me er niet zo thuis, terwijl ik beslist erg gevoelig ben. In dat opzicht heeft het boek bij mij een negatieve annotatie opgeroepen. Maar misschien moet ik het eens bij de bieb lenen. Zelf gelezen?

haha vind dingen ook best saai nu en dan en weet in dergelelijke stituaties ook beter hoe het plafond eruit ziet, hoe het uitzicht naar buiten is, waar de spinnenraggen zitten, en welke lampen kapot zijn dan dat het me kan boeien en weet wat er verteld wordt. :)

Dank je voor je reactie. Daar ga ik beslist iets mee doen. Ik geniet overigens beslist van een zingende merel of zo en prachtige bomen. Maar ik zoek dus inderdaad naar een techniek zodat ik de negatieve indrukken kan weren. Nu ben ik niet echt een zwartkijker, hoor, maar misschien komt het doordat ik me er een beetje machteloos door voel terwijl mijn verantwoordelijkheidsgevoel ook enorm knaagt. Dat afsluiten voor andere indrukken is lastig. Gisteravond keken we naar een film op tv en toch hoor ik dan ook nog de tv van de buurjongen waarop hij agressieve spelletjes speelt. Die eeuwige waakzaamheid van mij zorgt dat ik alles hoor. Mijn partner zei ook al dat ik me daar voor moest afsluiten, maar ik weet dus niet hoe ik dat goed kan doen.

"Afsluiten" is misschien ook niet helemaal het goede woord. Je kunt wel waarnemen, maar probeer het daarbij te laten; dus koppel er (en dat doe je onbewust, maar wel met je gedachten!) geen waardeoordeel aan. Probeer je gedachten eens te corrigeren op het moment dat je dat toch weer doet. Je neemt iets (negatiefs) dus wél waar, maar verbindt er geen (negatieve) conclusies aan. En vervolgens richt je je aandacht weer op positieve zaken. Het klinkt ingewikkeld maar ik ken het probleem en weet dat je de oplossing in feite zelf bij de hand hebt en door oefening heel wat kunt bereiken. Je bent immers de baas over je eigen gedachten en "verkeerde" denkpatronen kun je afleren. Gewoon proberen. Succes!

+1 mooi antwoord

Dankje, Pieter!

+!!

ik zit het zoooo vreselijk met je eens te zijn.
ook de mooie, nee.... JUIST ook de mooie dingen klappen er bij ons ook in. wat een genot!!! :)) vanavond nog een mega regenbui met zilverwitte druppels omdat het zonnetje ook scheen. het ging zo hard!
wat een wolken, en wat een mooi zonnetje wat er op een gegeven moment echt doorbrak en ook de bui echt in 1 keer deed stoppen.
de lucht blauw alsof het een paar tellen ervoor niet met bakken uit de lucht kwam. (bijna schijnheilig gewoon :))
en ja ook dit soort dingen kunnen me helemaal opslurpen, je moet echter keuzes weten te maken en het te sturen. absorberen doen we toch, dus waarom dan alleen het negatieve als het andere net zoveel impact heeft?
ik zou het niet willen missen, voor geen goud!! :) +1

Dank voor de plussen & bijval! Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet gereageerd zou hebben als er in de vraag iets over HSP had gestaan, want daar weet ik niets vanaf. Dus ik kan me best voorstellen dat een HSP-er, bij het lezen van mijn verhaal, denkt: "O ja, dié heeft makkelijk praten!". Gelukkig blijkt dat mee te vallen... Nog even dit:
Eén van de meest bijzondere en ontroerende docu's die ik ooit op tv heb gezien, ging over een moeder die gefilmd was vanaf de dag dat ze van haar huisarts te horen kreeg dat ze ongeneeslijk ziek was. In de driekwart jaar dat ze nog leefde, ondernam ze (als ze zich goed voelde) van alles met haar partner en kinderen, nam ze afscheid van haar vrienden, kennissen en familie, en is ze uiteindelijk thuis overleden. Die hele periode werd gefilmd door een omroep. (Ik heb helaas nooit meer kunnen achterhalen wie die prachtige docu uitzond). Aan het slot vertelde ze dat het laatste halfjaar de mooiste en gelukkigste tijd van haar leven was geweest. Het had haar heel dicht bij haar familie, vrienden en kennissen gebracht en ze had vrede met haar lot.

Ik bewonder haar moed en levenshouding! Zo zou ik (helaas) nooit in het leven kunnen staan... Maar de belangrijkste les die ik eruit trok was dat, met hoeveel pijn en verdriet je tijdens je leven ook wordt geconfronteerd, het gevoel van geluk iets is dat je in principe zélf kunt creëren. Daarvoor ben je niet (volledig) afhankelijk van wat er op je pad komt. Je gevoelens worden vooral bepaald door de manier waarop je tegen (negatieve) dingen aankijkt en hoe je ermee omgaat. En dat is ook een beetje de "boodschap" (pfff... wat een afschuwelijk woord) die in mijn antwoord besloten ligt.

Ja, ik herken dat wat je in de voorlaatste alinea schrijft. Maar wat je eerder schrijft over snel moe worden of zo, neen, dat herken ik weer niet.

Ik ben een mens, ik ben hier, maar ik heb geen allergie voor labeltjes Euc ;-)))

Oeps, en een plus vergeten, maar ik heb mijn leven gebeterd!!!

haha, ik heb je ook maar vergeven webske :) bedoelde overigens de meeste mensen.... dus schaar jou ook gewoon onder deze groep hoor, begrijp me niet verkeerd :OP

herstel.... schaar je niet onder de meeste mensen maar wel onder het groepje mensen (zo standaard vind ik je niet namelijk, meer zeer zeker wel heel erg menselijk haha, ook dit weer in de goede zin van het woord hoor.)