Hulp nodig veranderen denkwijze

Gaat het niet eerder over hoe je je voelt, dan over je denkwijze?
Op jouw leeftijd hebben mensen onzekerheidsgevoelens, tekortschietgevoelens, verlaten voelen, in de steek gelaten, en wat al niet meer.
Het is normaal, je huisarts heeft gelijk.
Het is zinloos om daar met je verstand iets aan te gaan zitten sleutelen.

Lees: Ivoren wachters van Vestdijk, dan herken je misschien wat van die gevoelens, maar maak de keuze voor het leven.
Bedenk iets wat je volgende week wilt gaan doen, een goeie film, sporten, een vriend bezoeken,
Neem je voor een ander mens te gaan plezieren. Daar krijg je zoveel voor terug.
Hou op met navelstaren, dat brengt je niets.

Het leven is mooi, ondanks alle rotzooi die wij mensen voortbrengen. Je staat nog maar aan het begin, en er is zoveel te beleven!!!

HOi, vervelend voor je dat je je zo rot voelt en dat je zo laat pas terecht kunt. Wat mij vroeger heeft geholpen is boeken lezen over mensen die het heel slecht hebben. Dat klinkt een beetje raar misschien, maar je krijgt er wel andere inzichten door. Verder hoort het ook wel bij de puberteit dit soort gedachten. Ook kan het nog zijn dat je bepaalde vitaminen tekort komt, dat zou je kunnen uitsluiten door je bloed te laten controleren door de huisarts. Nog even over de boeken, de boeken die mij hebben geholpen waren de boeken van Dave Pelzer. Dit zijn 3 autobiografische boeken over zijn leven, waarin hij mishandelt word door zijn krankzinnige moeder! Hij is nu zelf iemand die lezingen geeft en help mensen die ook slachtoffer zijn!(als volwassenen)

je je kan dit veranderen maar niet altijd lukt het je in je eentje.

als je ouders nergens van weten jou je jezelf ook in voor de gek. je zal dus aan het beeld moeten voldoen dat het gewoon goed met je gaat, dit heb je ze namelijk voorgeschoteld.

jij maakt de keuze om somber te denken maar het is vertrouwd. maar als je dit wil veranderen, wat heb je te verliezen? helemaal niets toch!

jij denkt: ik ben ongelukkig
je kan denken: het gaat nu even wat minder, maar ik kom hier wel uit. over een tijdje heb ik hulp hierbij en dan kijken we welke wegen ik kan bewandelen

jij zegt:ik heb geen vertouwen in mezelf
je kan zeggen: ik ga niet bij pakken neer zitten, ik moet alleen leren hoe ik positief naar dingen moet kijken, eerder kon ik het ook!

jij zegt; ik ben somber en tips beuren me op
je kan ze opschrijven, op een klein blokje in je tas, heb je weer een minder momentje dan kijk je er even op als steuntje hoe het ook alweer moet.

schrijf eens punt voor punt op wat je wil veranderen, en hoe het moet worden. bedenk wat hier voor nodig is en welke acties je moet ondernemen.

er verander niets als je niets onderneemt of probeert helaas, je zal het uiteindelijk zelf moeten doen!

leg de lat niet zo hoog voor jezelf, alles op zijn tijd.
doe eens wat je leuk vind en verzet de zinnen eens.

bedenk hoe je tegen dingen aankeek voor je somber was, hoe zag je toen alles?





bij de 1e bron tips om meer zelfvertrouwen te krijgen.
bij de 2e bron tips om positief te leren denken

in de film "what the bleep do we know" zegt men dat bepaalde emoties ook bepaalde stoffen vrijmaken in het bloed. en dat je aan deze stoffen verslaafd kan raken. daarom is het zo moeilijk om dit om te turnen, je bent gewoon verslaafd dan en krijgt dus afkickverschijnselen als je anders gaat denken. no prob, doe het heel zachtjes aan. ga eens naar de site van linda nuyts, zij zegt heel zinnige dingen hierover....

Je hebt al heel goed inzicht waar het probleem zit. Om dat negatieve denken om te draaien kun je gaan werken met Affirmaties. Dit zijn zinnetjes die je hardop tegen jezelf kunt zeggen, liefst meerdere malen op een vast moment in de dag. Die zinnetjes kunnen een positieve levenswijze in je verankeren, je eigen onderbewuste gaat er dan ook in geloven.
Je kunt zeggen:
Het is goed. Ik ben goed zoals ik ben. Ik ben kalm en ontspannen. Ik heb vertrouwen in mijzelf.

Er zijn bepaalde dingen belangrijk hierbij, bijv gebruik de woordjes ' niet' en 'geen' niet, dat wordt niet goed verwerkt. (bijv. 'ik zal niet verdrietig zijn' zal juist het woord 'verdrietig' vasthouden, beter is: 'ik voel me blij')
Wat ook niet werkt is:
- ik ga het wel redden (dit legt het in de toekomst, niet in het nu)
- ik word gelukkig (weer toekomst: beter: ik BEN gelukkig. Klinkt waarschijnlijk raar als je je niet zo voelt, maar als je dat vaak genoeg zegt ga je er gek genoeg vanzelf in geloven en wordt het waar)
- het komt wel weer goed (in het nu blijven!)

Toegevoegd na 18 minuten:
even nog een vraagje: je zegt , dat het je vaak wel lukt, weer blij te worden, maar dat je een dag later terug bij af bent. In hoeverre komt dit echt door jezelf of laat je je beïnvloeden door je omgeving? Ben je hooggevoelig te noemen? Laat je je misschien meeslepen door de gevoelens van anderen? Hoe voel je je in een omgeving met veel andere mensen om je heen?
Het kan zijn, dat je emoties van anderen overneemt, wat je voor jezelf gaat uitleggen, 'be'-denken, misschien kun je daar meer afstand van proberen te nemen, beter bij jezelf blijven?