hoe geraak ik van het gevoel af dat niemand met moet?

Question

kom net van een beurs en het was weet hetzelfde liedje. ik had enkele interessante babbels met vreemden. Maar mensen van andere organisaties die me kennen leken me te ontwijken. ze zeggen wel "haloooo, leuk je te zien, hoe gaat het nog met je?" maar ze luisteren niet echt en zijn weg als er iemand anders hen aanspreekt. dat bracht me weer op het gevoel "zie je wel, iemand moet me echt".
ik weet wel dat mijn dochter, pleegdochter, vriend, vrienden, collega's en familieleden me erg leuk vinden en telkens blij zijn als ze me zien. maar ook daar heb ik het gevoel van minderwaardigheid, ik kan me niet doorzetten (enkel bij mijn vriend lukt dit wel). vele vrienden van mijn dochter vinden me ook een supermama.
maar in de boven geschreven situatie haak ik af, ik word daar echt niet goed van maar het gebeurd me telkens weer. ik heb ergens de indruk dat ik mooier, liever, interessanter, spontaner e.d. moet zijn dan dat ik nu ben. las dat zelfvertrouwen te maken heeft met vaardigheid en waardigheid. Vaardigheden genoeg, maar die waardigheid is voor mij niet makkelijk...
hoe kan ik mezelf "hoog" houden als ik op die manier bejegend word (zoals op die beurs). nu ga ik gewoon lopen, maar ik wil het wel eens anders aanpakken. herkent iemand dit en zo ja, heb je een tip?

Toegevoegd na 15 minuten:
het is natuurlijk "gebeurt" me telkens weer. dt foutje.

Toegevoegd na 4 dagen:
bedankt iedereen!!!

 · Accepted Answer

Zeg eens in zo een situatie tegen jezelf: "Ik word gezien en iedereen vindt me aardig, precies zoals ik ben".
Stel je dan ook die ideale situatie voor en zie daarin dat jij het prima naar je zin hebt. glimlach dan ook een beetje, want dit beeld zal voor jou heel plezierig zijn.

Ook buiten zo een situatie kan je dit regelmatig tegen jezelf zeggen.

---

Volgens mij ben jij iemand die zich vaak op de achtergrond houdt. Ook is dit volgens mij begonnen toen jij klein was. Misschien moest jij je klein houden of onzichtbaar maken omdat er in jou gezin (toen je kind was) iemand anders was die erg dominant was.

 · Answer

Ik herken dat wel. Mijn vriend zegt altijd dat ik het moet omdraaien. Vind jij de mensen wel leuk? Iedereen wil graag aardig gevonden worden. Jij weet van jezelf dat je een leuk mens bent. Deze bevestiging zie je in je eigen omgeving. Dus je bent leuk! en vraag de volgenden keer maar eens aan jezelf of de mensen op de beurs wel zo aardig zijn.

 · Answer

Ben het eens met platje maar wat ik je ook mee wil geven... let de volgende keer eens op hoe ze op andere reageren, dan zul je zien dat al sdie beurscontacten zo 'onecht' zijn als maa rmogelijk is. het gaat alleen om 'wat heb jij mij zakelijk te bieden'. Deze mensen HOEVEN je niet leuk te vinden want daar heb je vrienden e.d. voor.

Over je onzekerheid bij je familie en vrienden e.d..... om wat meer zekerheid te kunnen kweken zou je een lijstje moeten maken met alles waar jij trots op bent aan jezelf. Kijk hier elke dag naar en voel je op dat moment ook trots. Je zult zien dat je dit gauw ook zonder het lijstje gaat denken en voelen!!!

 · Answer

Hoi, ook ik herken het gevoel wel. Vooral op een beurs of een receptie of "business-meeting" en dergelijke, loop ik vaak met m'n ziel onder m'n arm. Ik vind het dan moeilijk om aansluiting te krijgen met anderen, hoewel ik daar in andere situaties geen moeite mee heb. Het is belangrijk dat je denk ik goed voor ogen houdt waarom de mensen op een beurs zijn, namelijk om zaken te doen en dus wijzen ze je op dat moment niet af als persoon, maar zakelijk willen ze op dat moment iets anders. Ik vind dat zelf ook altijd moeilijk om in te zien. Probeer het echt los te koppelen van je eigen persoon, want je bent goed zoals je bent en je hoeft nergens "mooier, leuker, beter"of wat dan ook voor te zijn (en zeker niet voor de mensen op een beurs die niet echt in je geïnteresseerd zijn, toch?). Misschien kun je je op een beurs (of andere zakelijke bijeenkomst) zelf ook iets zakelijker opstellen, da's makkelijker (ik vind dat zelf ook moeilijk, voelt als toneelstukje).
Als je je gevoel van minderwaardigheid bij familie en vrienden hebt, is het een ander verhaal. Het is dan een kwestie van inderdaad je gevoel van eigenwaarde niet omlaag halen, maar proberen van jezelf te houden zoals je bent, want de anderen houden ook van de persoon die jij bent!!

Toegevoegd na 2 minuten:
Zie ook het antwoord hierboven van RoadRunner!!

 · Answer

En ik herken het ook al, in werksituaties met name!  Hoewel ik merk dat ik er overheen groei.  Mijn man zegt altijd: " De meeste mensen hebben het druk met zichzelf.  Jij blijkbaar ook, anders was je niet zo met jezelf bezig daarzo tussen je collega's. ". Er zit wel iets in. Als ik voor mezelf spreek kom ik van een generatie die moet " pleasen", tenminste zo ben ik wel opgevoed.   Niet altijd even handig in de huidige maatschappij.  In een werksituatie gaat men hun belangen achterna, tenminste als het een netwerksitiatie is. Ik ben er van overtuigd dat heel veel mensen last hebben van die onzekerheid. Dat maakt mij eigenlijk zekerder.
Maar inderdaad zoals ik al hierboven heb gelezen, "het zijn maar je collega' s. " Die kies je niet zelf.  Die hoeven dus ook niet te juichen als ze je zien. Die mogen gerust wat oppervlakkiger en zakelijker zijn.  Ze zijn vast aardig en respectvol genoeg om mee te werken, toch?  Zolang je je in de prive sfeer geborgen voelt, zou ik dat gevoel koesteren en een dikke huid creeren voor ongeinteresseerde collega's.  Geef hen de macht niet, die macht houd jezelf in handen.

 · Answer

Er zijn methodes ontwikkeld om vrienden te leren maken. Ik weet dat er bijvoorbeeld bijkomt 'goed luisteren naar anderen en de juiste vragen stellen op het goede moment' zodat de ander iets vertellen kan waardoor het gesprek blijft doorgaan. Vragen stellen is een kunst, maar ook het gevoel van angst om met mensen te spreken, en de vaardigheid om open te staan op een manier dat mensen zich aangetrokken voelen... al deze dingen zijn aan en af te leren door handige tips en tricks.

 · Answer

Hoi!

Als ik lees dat de mensen om je heen, dus de mensen om wie het echt gaat in je leven: je familie/kinderen, jou super vinden, dan is dat waar het om draait.
En als de rest minder contact heeft met jou, ach... je kunt niet met iedereen vrienden zijn.

Kijk naar jezelf in de spiegel: Je verzorgt je goed? Je et er leuk uit? Je bent vriendelijk? Als mensen dat niet zien in jou, laat ze dan lekker doorlopen. Betrek het niet gelijk op jezelf hoor. Het kan zeker zo goed aan anderen liggen. 
Je weet zelf wat je in je mars hebt. Blijf lekker met beide benen stevig op de grond staan. En trek je niks aan van die anderen. Jij bent jij en jij bent uniek!!

 · Answer

Je zou eens een assertiviteitscursus of een andere cursus die het zelfvertrouwen opbouwt, moeten volgen. Dat helpt.
Op het einde van de cursus, kun je aan de instructeur vragen, of iedereen een blad kan maken, met zijn naam erop. Iedereen van de groep, zet dan bij iedereen, iets positiefs. Wat ze van hen vinden. Dat blad, hang je boven je bed. En elke morgen lees je dat blad, en zeg je jezelf, dat jij er best mag zijn. Vanaf het moment dat je ermee stopt, met te proberen om iedereen jou aardig te laten vinden, kun je het van jezelf afzetten, dat niemand je aardig vindt.

Ik zit in hetzelfde bootje. En ik weet hoe moeilijk het is. Gewoon de knop omdraaien van: o, jij vind mij niet leuk? pech voor jou, want ik ben het wel waard. Als je het niet meer zo erg vindt dat de mensen je (misschien) niet aardig vinden, dan ben je van je probleem af.

Wat je ook kunt proberen, is met mensen praten waarvan je weet, nou, ze vinden mij niet superleuk, maar rennen ook niet de andere kant op als ze mij zien komen. Praat met hen, en vraag hen hoe jij op mensen overkomt. Misschien is er iets heel stoms dat je doet, waarvan jezelf nog niet wist dat je het deed? ;)

 · Answer

Door je gedachten te relativeren. Jij vult nu de gedachten voor die andere mensen in terwijl je hier geen enkel bewijs voor hebt dat die gedachten juist zijn, je kan dus alleen maar gokken dat ze jou niet leuk vinden. Je kan nagaan of het logisch en realistisch is of je gedachten niet kloppen door een G-schema.
Bijvoorbeeld; wat is de Gebeurtenis? wat is het gevoel? wat is je Gedachten? wat is je Gedrag? en wat is het Gevolg? Vul deze stappen voor jezelf in en analyseer waar het mis gaat in je gedachtenproces.

Gedachten bepalen tenslotte hoe jij je voelt.

hoe geraak ik van het gevoel af dat niemand met moet?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (8)

Weet jij het beter..?