Waarom eten we met de feestdagen spijsbrood?

De Dresdner Christstollen is ontstaan als brood voor de gewone mensen op de kerstmarkt. De bakkers boden vanaf 1560 elk jaar hun vorst een paar grote stollen aan, van elk 18 kilo. Acht meesters en gezellen van het bakkersgilde droegen ze naar het paleis van de keurvorst. Deze traditie duurde eeuwen, tot in 1730 keursvorst August de Sterke (waarvan ze trouwens ook beweerden dat hij zo’n 300 kinderen bij diverse vrouwen verwekt had…) door het bakkersgilde van de stad een reuzenstol van 1,8 ton (1800 kilo inderdaad) liet bakken.
Het duurde een slordige week en het hield zo’n 100 bakkers en bakkerhulpen goed bezig, maar toen was hij dan ook – na het verwerken van drie ton melk, een ton boter, 3000 eieren en niet te vergeten zes uur bakken – af. Met acht paarden werd het prachtexemplaar (bijna acht meter lang en ruim drie 3 meter) naar het paleis gebracht. Echt gierig was August niet, want hij trakteerde zo’n 24.000 bezoekers tijdens een groot feest op een stukje stol. Aangesneden werd de stol met een 160 centimeter lang mes, dat speciaal voor het feest gemaakt werd. Het idee viel in de smaak! Sindsdien wordt er elk jaar een Stollenfest georganiseerd.
Bovendien zijn de ingrediënten van de stol veranderd: gecandeerde citroen- en sinaasappelschil en speciale kruiden deden hun intrede. Volgens ingewijden smaakt de stol het lekkerst in de zogenaamde Unternächte, de 12 heilige nachten tussen 24 december en 6 januari. In deze nachten wordt je leven voor de komende 12 maanden bepaald. Dromen in deze nachten zouden ook echt in vervulling gaan!

Stollenfest
Het Stollenfest is elk jaar in het begin van december weer een hoogtepunt in de stad. Volgens de traditie bakken elk jaar de leden van het “Schutzverband Dresdner Stollen e.V.” op de zaterdag voor de 2e advent een ongeveer 3 ton (3000 kilo) zware reuzenstol.
Nadat de stol in een sfeervolle optocht door de stad gezeuld is, snijdt een meesterbakker hem aan met een replica (een nagemaakte versie dus) van het originele reuzenmes – 160 cm lang, 12 kilo zwaar – uit 1730. De burgemeester krijgt het eerste stukje stol en dan worden alle andere duizenden stukjes voor een goed doel verkocht.

Het was dus ooit een lekkernij voor de gewone mensen, dat zal enige tijd later wel doorgezet zijn met pasen.

Ik denk dat wij juist met de feestdagen, wanneer iedereen (althans de meesten) vrij is
en het echt van die 'familiedagen' zijn, het een feestelijke aanvulling is bij een 'feestelijk' Kerst- , Paas- of Pinksterontbijt.
het is niet voor niets dat spijsbroden juist met deze dagen volop in de winkels liggen en juist dan ook meer aandacht aan een mooi gedekte uitgebreide tafel gegeven wordt. Vooral in de media en in de supers vindt je veel verwijzingen naar het 'gezellige samenzijn aan tafel' tijdens deze dagen.
Daar hoort feestelijk brood nu eenmaal bij!