Hoe komt men aan de naam "Filet americain"?
17.9K
17.9K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Filet Americain is afgeleid van de beroemde ‘Steak tartaar’,
oftewel; beefsteak à l’ Americain. In Amerika is dat in bijna elk restaurant te krijgen en bestaat uit fijngemalen ossenhaas dat als een tartaartje ( maar dan wat groter dan de onze) op een bedje van veldsla wordt geserveerd.
Het tartaartje is dan gekruid met eidooier, kappertjes, geh.
peterselie, zout, peper, paprikapoeder en worcestersaus.
Onze filet Americain is ook gekruide tartaar. Wel op onze manier gekruid maar toch op de Amerikaanse manier, dus rauwe biefstuk. Dit zegt het ook hè; à l’Americain, op de Amerikaanse manier.
(Lees meer...)
oftewel; beefsteak à l’ Americain. In Amerika is dat in bijna elk restaurant te krijgen en bestaat uit fijngemalen ossenhaas dat als een tartaartje ( maar dan wat groter dan de onze) op een bedje van veldsla wordt geserveerd.
Het tartaartje is dan gekruid met eidooier, kappertjes, geh.
peterselie, zout, peper, paprikapoeder en worcestersaus.
Onze filet Americain is ook gekruide tartaar. Wel op onze manier gekruid maar toch op de Amerikaanse manier, dus rauwe biefstuk. Dit zegt het ook hè; à l’Americain, op de Amerikaanse manier.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Andere antwoorden (4)
Filet americain, préparé of steak tartare behoort tot de vleeswaren en wordt gemaakt van gemalen rauw mager rundvlees zoals biefstuk. Het woord tartaar betekent fijngehakt of fijngesneden (hier voor vlees, maar het woord wordt ook gebruikt voor vis of groente).[1] Dit gerecht werd voor het eerst vermeld in de roman Michael Strogoff, de koerier van de tsaar van Jules Verne.
Filet americain kan gegeten worden als hoofdgerecht, geserveerd met friet. Het vlees wordt dan gemengd met ei, zout, peper, ui, kappertjes, en worcestersaus. Soms worden ook mayonaise en ketchup gebruikt.
In een restaurant wordt het gerecht vaak opgediend als afzonderlijke ingrediënten (zie foto). De klant of de kok doseert en mengt dan naar de smaak van de klant. Soms wordt het vlees zelfs op de tafel van de klant gemalen zodat hij zicht heeft op de kwaliteit van het gebruikte vlees en de zekerheid dat er geen chemische producten in verwerkt zijn.
Filet americain als broodbeleg
Filet americain wordt ook gebruikt als broodbeleg of op toast. Bij de slager is het te verkrijgen als natuur, in niet-bereide versie (enkel rauw gemalen vlees), of bereid als préparé (reeds aangemaakt met ingrediënten).
Filet americain wordt in verschillende landen doorgaans op verschillende manieren gegeten. In België wordt het ook genuttigd bij een frietje. In Nederland is filet americain uitsluitend broodbeleg.[2]
------------------------------------------------------
U bevindt zich hier: Home > Koken > Verzonnen herkomsten
24-04-2012 Eetschrijver 0 reacties
Mail! Naar aanleiding van mijn stukje hier van twee weken geleden wil Sylvia (nee, niet die) van mij weten waarom filet américain nu eigenlijk américain heet. Het komt immers niet uit Amerika? Sylvia, dank voor deze vraag. Je kunt overigens ook hier op de site zelf commentaren schrijven en vragen stellen!
Nee, filet américain heeft niets met Amerika te maken. Sterker, de meeste Amerikanen gruwen van de gedachte aan het eten van rauw vlees. Zij hebben hun T-bone steaks weliswaar graag medium rare, maar het idee dat je gewoon koe maalt en zó opeet is beslist een brug te ver voor ze. Dat laten ze liever aan de Fransen over die—zo is de stille overtuiging van veel inwoners van het land van Uncle Sam—voor elke perversie in zijn, van necrofilie tot het eten van excrementen.......
http://www.trendtree.nl/koken/waar-komen-wentelteefjes-en-filet-americain-vandaan.html
(Lees meer...)
Filet americain kan gegeten worden als hoofdgerecht, geserveerd met friet. Het vlees wordt dan gemengd met ei, zout, peper, ui, kappertjes, en worcestersaus. Soms worden ook mayonaise en ketchup gebruikt.
In een restaurant wordt het gerecht vaak opgediend als afzonderlijke ingrediënten (zie foto). De klant of de kok doseert en mengt dan naar de smaak van de klant. Soms wordt het vlees zelfs op de tafel van de klant gemalen zodat hij zicht heeft op de kwaliteit van het gebruikte vlees en de zekerheid dat er geen chemische producten in verwerkt zijn.
Filet americain als broodbeleg
Filet americain wordt ook gebruikt als broodbeleg of op toast. Bij de slager is het te verkrijgen als natuur, in niet-bereide versie (enkel rauw gemalen vlees), of bereid als préparé (reeds aangemaakt met ingrediënten).
Filet americain wordt in verschillende landen doorgaans op verschillende manieren gegeten. In België wordt het ook genuttigd bij een frietje. In Nederland is filet americain uitsluitend broodbeleg.[2]
------------------------------------------------------
U bevindt zich hier: Home > Koken > Verzonnen herkomsten
24-04-2012 Eetschrijver 0 reacties
Mail! Naar aanleiding van mijn stukje hier van twee weken geleden wil Sylvia (nee, niet die) van mij weten waarom filet américain nu eigenlijk américain heet. Het komt immers niet uit Amerika? Sylvia, dank voor deze vraag. Je kunt overigens ook hier op de site zelf commentaren schrijven en vragen stellen!
Nee, filet américain heeft niets met Amerika te maken. Sterker, de meeste Amerikanen gruwen van de gedachte aan het eten van rauw vlees. Zij hebben hun T-bone steaks weliswaar graag medium rare, maar het idee dat je gewoon koe maalt en zó opeet is beslist een brug te ver voor ze. Dat laten ze liever aan de Fransen over die—zo is de stille overtuiging van veel inwoners van het land van Uncle Sam—voor elke perversie in zijn, van necrofilie tot het eten van excrementen.......
http://www.trendtree.nl/koken/waar-komen-wentelteefjes-en-filet-americain-vandaan.html
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Er worden hier enkele halve waarheden verteld en enkele verhalen door elkaar gehaald.
Het is namelijk zo dat de naam filet americain pas tijdens de de nasleep van de tweede wereldoorlog is ingeburgerd geraakt. Voorheen was dit heel simpel steak tartare.
Omdat de GI's die hier gelegerd waren dit zeer lekker vonden en de restauranthouders ook niet van gisteren waren noemden ze dit na een tijdje steak americain, kwestie van aan klantenbinding te doen.
Wat betreft het opdienen met een eidooier bestaan er momenteel veel misverstanden.
De eidooier die tegenwoordig wordt meegeserveerd hoort daar eigenlijk niet te zijn daar het vlees reeds volledig bereid wordt in de keuken. Dit is een overblijfsel van de tijd dat de ober de steak tartare voor de klant bereidde en de eidooier diende dan om de mayonaise te maken die onder het vlees gemengd werd.
Het oudste recept voor steak tartare maakt ook geen melding van worchestersauce omdat deze toen nog niet bestond. Daar deze pas sinds 1837 op de markt kwam en de oudste recepten voor steak tartare teruggaan tot circa 1750 . Wie dit wil verifiëren kijkt maar eens in de repertoire de la cuisine.
(Lees meer...)
Het is namelijk zo dat de naam filet americain pas tijdens de de nasleep van de tweede wereldoorlog is ingeburgerd geraakt. Voorheen was dit heel simpel steak tartare.
Omdat de GI's die hier gelegerd waren dit zeer lekker vonden en de restauranthouders ook niet van gisteren waren noemden ze dit na een tijdje steak americain, kwestie van aan klantenbinding te doen.
Wat betreft het opdienen met een eidooier bestaan er momenteel veel misverstanden.
De eidooier die tegenwoordig wordt meegeserveerd hoort daar eigenlijk niet te zijn daar het vlees reeds volledig bereid wordt in de keuken. Dit is een overblijfsel van de tijd dat de ober de steak tartare voor de klant bereidde en de eidooier diende dan om de mayonaise te maken die onder het vlees gemengd werd.
Het oudste recept voor steak tartare maakt ook geen melding van worchestersauce omdat deze toen nog niet bestond. Daar deze pas sinds 1837 op de markt kwam en de oudste recepten voor steak tartare teruggaan tot circa 1750 . Wie dit wil verifiëren kijkt maar eens in de repertoire de la cuisine.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Men neemt aan dat het vermoedelijk Waals of brussels was, het is in elk geval een typisch Belgisch gerecht.
Waarschijnlijk is het Brussels, omdat de stad van toen erg chique hotels had.
Het woord alleen geeft al aan dat het van Franstalige origine is. Niet van Frankrijk want daar kent men het amper. Men neemt niet aan dat het vanwege de naam ook Amerikaans is. Amerikanen hebben een hekel aan rauw vlees. Inmiddels niet meer zo als toentertijd, maar over het algemeen eet de Amerikaan geen ongebakken vlees.
Begin jaren zestig kenden de dorpsslagers het nog niet, maar op de hotelschool werd het wel klaargemaakt met veel chichi en tralala. de obers bereiden het toen aan de tafels van de gasten. Hieruit blijkt wel dat het gerecht in de betere kringen wel gekend was, maar niet bij de dorpsbewoners.
Het recept duikt voor het eerst op rond de jaren vijftig. Na de 2de Wereldoorlog.
Gaston Clément, die als raadsman in de kookkunst bekend stond en voor de WOII al culinaire praatjes hield voor de RTBF en vele boeken schreef over koken, beschrijft het al in zijn groot kookboek 1958..
Alleen al het toevoegen van mayonaise is al zo'n typisch Belgisch verschijnsel!
(Lees meer...)
Waarschijnlijk is het Brussels, omdat de stad van toen erg chique hotels had.
Het woord alleen geeft al aan dat het van Franstalige origine is. Niet van Frankrijk want daar kent men het amper. Men neemt niet aan dat het vanwege de naam ook Amerikaans is. Amerikanen hebben een hekel aan rauw vlees. Inmiddels niet meer zo als toentertijd, maar over het algemeen eet de Amerikaan geen ongebakken vlees.
Begin jaren zestig kenden de dorpsslagers het nog niet, maar op de hotelschool werd het wel klaargemaakt met veel chichi en tralala. de obers bereiden het toen aan de tafels van de gasten. Hieruit blijkt wel dat het gerecht in de betere kringen wel gekend was, maar niet bij de dorpsbewoners.
Het recept duikt voor het eerst op rond de jaren vijftig. Na de 2de Wereldoorlog.
Gaston Clément, die als raadsman in de kookkunst bekend stond en voor de WOII al culinaire praatjes hield voor de RTBF en vele boeken schreef over koken, beschrijft het al in zijn groot kookboek 1958..
Alleen al het toevoegen van mayonaise is al zo'n typisch Belgisch verschijnsel!
