Waarom noemde men vroeger popmuziek tienermuziek?

Herman Stok was vooral bekend door de jongerenprogramma’s die hij zowel op radio als televisie presenteerde. 'Tijd voor teenagers', een muziekprogramma voor jongeren naar Amerikaans voorbeeld, bracht in 1959 een omwenteling te weeg. De leiders van de muziekafdelingen zagen nota bene eerst niets in het voorstel, maar het werd een van de beter beluisterde radioprogramma’s bij de VARA. Het werd uitgezonden tot 1969. Dit allereerste programma op de Nederlandse radio waarin het door algemeen fatsoen omstreden nieuwe muziekgenre rock-'n-roll werd gedraaid sprak (uiteraard, want het hoort bij pubers om zich te verzetten tegen wat oudere mensen verantwoord vinden) de jeugd enorm aan. Daarom werd het "tienermuziek" genoemd.

En waarom werd het dan onfatsoenlijk gevonden? Men vond dat de goede zeden in gevaar verkeerden en de openbare orde in chaos ten onder dreigde te gaan. In 1956 verboden burgemeesters in Apeldoorn en Enschede zelfs de film 'Rock around the clock'. Kan je nagaan hoezeer in vijftig jaar tijd de maatschappelijk visie is veranderd...

Je bent het meest gevoelig voor muziek die je in je tienertijd hebt gehoord, toen de hormonen door je lijf gierden. Bijna alle popliedjes gingen over de liefde. Op je dertigste sta je meestal niet open voor muziek van een knul van 20 omdat het geen indruk op je maakt.

Popmuziek is pas opgekomen eind jaren 50, begin jaren 60. Mensen van 25 waren nauwelijks in muziek van de Beatles geinteresseerd toen die 20-25 waren. Hun publiek bestond uit tieners die tegen hen opkeken en ze aantrekkelijk vonden.

Met de komst van de popmuziek ontstond voor het eerst een jongerencultuur. Muzikanten werden idolen. Als mensen eenmaal 25-30 zijn, getrouwd zijn en een kind in de box hebben, is die opwindende tijd voorbij en spreken de nieuwe tieneridolen hen niet meer aan.