Hebben paarden, of dieren in het algemeen, gevoel voor de maat in marsmuziek?

Wat betreft paarden heeft Anky van Grunsven daar een goed antwoord op:
"De gedachte dat een paard net als een danser zelfstandig op de muziek reageert, is een illusie. Niet het paard beweegt uit zichzelf synchroon met de muziek, maar de muziek wordt nauwkeurig aan het bewegingsmechanisme van het paard aangepast. Van dat mechanisme wordt in een tijdsbestek van vijf-en-een half tot maximaal zes minuten een variëteit aan bewegingen geëist. De drie basisgangen stap, draf en galop, de passage (de 'verheven' draf), de piaffe (de pas op de plaats), de changementen en de zijwaartse bewegingen (appuyementen) hebben elk een eigen maat en snelheid die weer van paard tot paard verschilt".

Er wordt dus echt per paard uitgezocht welke composities precies bij diens bewegingen passen, en op nauwkeurig aan elkaar geplakte muziekfragmenten wordt dan de choreografie geschreven. Paarden reageren wel op muziek, maar niet door zich aan de maat daarvan aan te passen. De muziek wordt aangepast aan het paard.

Nee. Voor zoogdieren als paarden is geur veruit het belangrijkste zintuig, op afstand gevolgd door zicht. Hun gehoor is er in de eerste plaats op gericht roofdieren op te merken en heeft niets met gevoel voor ritme te maken. Dat kan er ook niet door mensen worden ingefokt omdat huisdierwording van wilde dieren uitsluitend berust op het wegfokken van eigenschappen en niet of nauwelijks op het infokken van nieuwe eigenschappen.