Hoe "leest" de muzikant het zwaaien door de dirigent en leest hij gelijkertijd het notenschrift?

Als jij een boek leest ben je je ook (de een beter dan de ander) bewust van je omgeving.
Op school luister je naar de docent en maak je ook aantekeningen.

Op die manier gaat een muzikant om met dirigent en muziekstuk. Tijdens het repeteren van een muziekstuk wordt er door de dirigent regelmatig afgeslagen en geeft hij aanwijzigingen hoe hij het gespeeld wil hebben. (hard, of zacht, iets langzamer of juist iets sneller). Iedere dirigent heeft daarvoor vanuit zijn eigen persoonlijkheid een bepaalde manier van dirigeren ontwikkeld die de orkestleden al snel herkennen. Verder geeft hij met zijn hand de groep musici aan die hij bedoelt. Wil hij de trompetten ergens iets harder laten schallen kijkt hij specifiek naar deze groep en geeft het aan. Als het goed is hebben zij dit echter al gerepeteerd en waar nodig met potlood in de muziek bijgeschreven.
De muzikanten lezen dus hun muziek en weten bij welke passages ze specifiek naar de dirigent moeten kijken d.m.v. ervaring met het stuk, en vaak is het bij overgangspassages (bijv. tussen het langzamere en snellere deel van het stuk)
Verder geeft de dirigent ook de maat aan, waarbij bij de eerste tel van de maat de hand met de stok altijd naar beneden gaat. Dat zijn standaard bewegingen die de meeste muzikanten tijdens hun opleiding al hebben geleerd.
De muzikant leest dus zijn muziek en kijkt regelmatig op naar de dirigent en weet zelf wanneer hij specifiek even moet opletten.