Ik vind La Vita e Bella een hele nare film. Ben ik werkelijk de enige?

Ik vond het de 1e keer dat ik hem zag ook geen leuke film en ook erg saai. Later vond ik hem wel aardig, je moet er doorheen kijken, dan is het wel een mooie film.

Ik vind de film prachtig in elkaar gezet. Mooie verhaallijn. Maar geen feelgood movie. Ik hou er een vreemd gevoel aan over. Dus ik begrijp je wel enigszins. Kijk dan maar Amelie, staat ook in menig top 10 lijstje maar die film maakt me echt blij. Smaken verschillen hè :-)

Voor mij ben jij de enige (zonder dat ik de reacties van anderen heb gelezen). Ik vind het een fantastische film. De hoofdrolspeler (Begnini) speelt hier op zijn sterkst en heeft niet voor niks een Oskar gewonnen met deze film.
Jij hebt het dus moeilijk met het feit dat hij zijn zoontje voor de gek houdt, maar doen we niet hetzelfde met Sinterklaas en de Kerstman?
Hij doet niks anders als zijn zoontje te beschermen voor al het slechte wat in een mens zit. Daarnaast vind ik de humor en ernst die is samengevoegd, fantastisch. Een pracht film.
Ben het dus niet met je eens en vind het geen nare film.

Ik vind het idee dat zulke vreselijke kampen er echt zijn geweest heel erg. Echter het idee dat de man probeert om zo'n jong kind, ongeschonden en onschuldig te laten blijven. Kinderen op die leeftijd kunnen niet bevatten of begrijpen waarom er zulke vreselijke dingen gebeuren. Met zulke kinderen zou t misgaan omdat zij getraumatiseerd worden. Uiteindelijk over een aantal jaar als hij de leeftijd ervoor heeft zal hij t begrijpen.
Ik vind het idee van de film dus eigenlijk wel mooi.

De situatie is er absoluut niet mee te vergelijken, maar Sinterklaas is ook zo'n voorbeeld, waarbij kinderen denken te weten hoe het zit, maar eigenlijk van niets weten.

Of je de enige bent, weet ik niet. Je bent wel de eerste van wie ik dit hoor.

Ik vond het zelf een absolute topper, een echte aanrader. Ronduit briljant, deze manier om de doffe ellende van de concentratiekampen uit te beelden. Een humoristische film over de ellende van de concentratiekampen... het kan!

De film is beoordeeld door één of andere Joodse raad die zich buigt over alles wat gaat over de ellende van de Tweede Wereldoorlog. Die raad heeft deze film goedgekeurd als zijnde een waardige manier om de gebeurtenissen tijdens de oorlog in beeld te brengen.

Ik vond het een menselijk verhaal. Het gaat om mensen die proberen te overleven, op hun eigen manier. En - hoe had deze man dat beter kunnen doen dan op de manier die hij tot het laatste moment volhield?

Voor mij zijn de pluspunten dus:
- Heel menselijk-emotioneel.
- Filmtechnisch gezien een briljante vondst.

ikzelf heb de film al meerdere keren gezien maar ik blijf het een prachtfilm vinden. Maar je zult vast de enige niet zijn