Hoe komt het verschil tussen programma's uit Amerika en Nederland qua kleur?

Hoi, ditzelfde zie je ook in bepaalde Aziatische en Indische (India) films. Maar dan heeft het ook betrekking op het geluid. Het is dan heel dof, of kras-achtig waardoor je je eigenlijk afvraagt hoe men dit nou kan verstaan.
Ik denk dat het allemaal te maken heeft met het type camera en microfoon dat er gebruikt wordt.
Maar ook met het decor wat er gebruikt wordt, het type schermen.

Leuke vraag trouwens, deze wilde ik ook stellen.

In Amerika heeft men een ander kleurensysteem voor televisie dan hier. Zij hebben NTSC en wij hebben PAL. Er is nog een derde, dat luistert naar de naam SECAM.

Een groot verschil tussen het Amerikaanse (NTSC) en Europese(PAL)systeem zit in de frequentie van het elektriciteitsnet. Deze frequentie is in Europa 50 Hz en in Amerika 60Hz. De snelheid waarmee het beeld (het beeld bestaat uit horizontale lijnen) worden geschreven is Amerika de helft van deze frequentie, dus 30 frames per seconde bij 30 lijnen. In Europa (PAL) is dit de helft van 50 Hz, dus 25 frames per seconde bij 25 lijnen.
Daarom is het omzetten van NTSC naar PAL heel lastig. Je moet eigenlijk telkens 5 frames toevoegen of aftrekken per frame. Bij het toevoegen van frames moet de beeldsnelheid dus even wat hoger worden bij het aftrekken van frames gaat het beeld even iets langzamer.

Ook speelt het totale aantal beeldlijnen een grote rol. Bij het PAL systeem bestaat het totale beeld uit 625 lijnen, terwijl NTSC uit 525 lijnen wordt opgebouwd. Met meer lijnen wordt het beeld scherper, een betere kwaliteit.

Tenslotte wordt het kleusignaal anders gemoduleerd (overgezet van zender naar ontvanger). De kleurinformatie bij wordt PAL meegestuurd als twee kleurverschilsignalen die in kwadratuurmodulatie op een hulpdraaggolf zijn gemoduleerd. Door deze manier van moduleren blijft het signaal compatibel met zwart-wittelevisies. Het nadeel is dat dergelijke signalen niet goed te decoderen zijn als de kleurendraaggolf in de ontvanger ook maar een fractie in fase verschilt. In PAL wordt dit opgelost door de fase van het signaal na iedere beeldlijn om te keren en deze met de voorgaande beeldlijn te vergelijken. Vandaar de naam PAL.
(Phase Alternating Line). De fasefout wordt hiermee gecompenseerd.
Wat rest is een (kleine) fout in de kleurverzadiging.

Bij NTSC leidt dit kleine faseverschil tot een fout in de kleurdraaggolf.
Hierdoor ontstaan kleine verschillen in het weergegeven van kleuren.
Deze fasefouten kunnen in het NTSC systeem niet worden gecorrigeerd.
In nieuwere apparatuur past men een truc toe. In beeldlijn 19 van elk beeldframe wordt een vaste referentiekleur gegenereerd. Deze beeldlijn is niet zichtbaar in het beeld. Dit systeem heet VIR (Vertical Interval Reference).

Als je dus ooit in Amerika een televisie koopt, let er dan op dat deze voorzien is van VIR.

Het komt er dus op neer dat het PAL systeem technisch beter is dan het NTSC systeem.