In Nederland heeft men het 220 VAC50Hz net ingevoerd omdat de draden dan dunner kunnen zijn dan bij 110VAC.
Dit vergt dikke bekabeling en omdat toch een nieuw systeem opgezet moest worden verdubbelde men de 110VAC zodat de stroom de helft werd om hetelfde vermogen te leveren.
De warmteontwikkeling in draden is het kwadraat van de stroom maal de draadweerstand.
Er is dan ook minder verlies in de aanvoerleidingen.
Dit is formeel verhoogd naar 230-240 VAC maar eigenlijk gaat het er om dat de energiecentrales dan een minder stabiele spanning hoeven te leveren.
Soms komen pieken voor van 265 VAC en dalen van 190 VAC.
De spanning slingert nu veel meer dan vroeger.
Volgens de nieuwe EMC normen moet een apparaat in staat zijn deze spanningsverschillen zonder problemen op te vangen.
Vroeger was een tolerantie van 5 % vereist voor met name gasontladingslampen.
Nu deze elektronische ballastregelingen hebben, kunnen ze een groter spanningsgebied hebben dan met de spoelen die vroeger gebruikt werden.
Kortom, de energiecentrales hebben het zichzelf gemakkelijker gemaakt.