Hebben dieren emoties?

Ook als de docent beweert dat de hond het bos herkent en daarom met de staart gaat kwispelen,is dat voor mij emotie van de hond. Evenals een hond emotie vertoont,als je na een dag weer thuis komt is dat niet omdat ie dan z'n eten krijgt, maar m.i. puur uit blijdschap, dat je er weer bent.

Ik weet niet of het ergens ooit op een wetenschappelijke manier is bewezen. Maar ik denk dat dieren wel emotie hebben.

Veel mensen vinden het moeilijk om te aanvaarden dat mensen zo op dieren lijken, maar voor wie de evolutieleer aanhangt ligt het voor de hand om er van uit te gaan dat niet alles bij de mens is ontwikkeld.
Het is natuurlijk moeilijk te bewijzen omdat je niet gemakkelijk met een dier kunt communiceren. Dat wil niet zeggen dat een dier zelf niet communiceert. Voor mij staat het als een paal boven water dat als een hond met zijn staart tussen de poten wegloopt hij niet blij is; dit in tegenstelling tot wanneer hij met opgeheven staart en staande oren aan komt lopen en misschien zelfs dartele sprongetjes maakt.
Het gedeelte van de hersenen waar onze emoties worden geregeld behoort trouwens tot de oudste delen van de hersenen en er is dus geen goede reden aan te voeren om te beweren dat ze niet over emoties zouden kunnen beschikken.

Toegevoegd na 11 minuten:
Een dier heeft geen neocortex zoals wij en het zal een aap dan ook nooit lukken om te leren schaken.
Zonder neocortex kunnen kraaien wel denken; in een laboratorium weet een kraai een lekkernij die drijft in een buisje eruit te krijgen door steentjes in het water te gooien. Stukjes piepschuim verwerpt hij voor dit doel nadat hij ze even in de bek heeft gehad.
Nog niet zo lang geleden beweerde ook vrijwel iedereen dat dieren niet zouden kunnen denken, maar je kunt moeilijk volhouden dat het voorbeeld iets met instinct heeft te maken want iets dergelijks zal in de natuur nauwelijks voorkomen.

Het is een lastige discussie, maar ik raak er langzaam maar zeker van overtuigd dat mijn hond gevoel voor humor heeft. De manier waarop ze ons soms fopt...
Of het emotie is, of zo genoemd mag worden, weet ik niet, maar dat er meer is dan alleen maar instinct is voor mij wel zeker.

Voor mijzelf: ja, dieren hebben emoties.
Dieren rouwen bijvoorbeeld ook na een sterfgeval. Naar alle waarschijnlijkheid op een andere manier dan mensen, maar rouwen is een emotie.
Olifanten bijvoorbeeld rouwen na een verlies en komen soms zelfs na een periode weer terug naar de plek waar een roedellid is overleden. Ook apen rouwen. Dit is in vele documentaires te zien geweest.
En als je wel eens kijkt naar the Dogwhisperer op National Geografic: ook Cesar Milan erkent emoties bij een hond.
Mijn hond bijvoorbeeld maakte bij extreme blijdschap een eigenaardig soort keelgeluidje;-)
En een kwispelende staart kan ik echt niet zien als instinct.
Maar: wel anders dan mensen en hoe anders lijkt mij niet te onderzoeken, omdat ze niet kunnen praten.

Dan heeft die leraar zijn diploma bij een pakje boter gekregen zeker?

Ik heb op TV een paar maanden geleden een documentaire gezien waar ik echt om heb zitten janken.

Een kudde olifanten, opa en oma, papa en mama en 2 kleinkinderen, een jongetje en een meisje.
Het meisje was kerngezond, het jongetje daarentegen was te mager en werd steeds magerder. Ze waren 4 maandjes oud. De moeder was te jong toen ze de tweeling kreeg.

Het jongetje stierf echter, viel plotsklaps dood neer bij een boom vlakbij een oever. De moeder bleef getreurd aan haar jong ruiken maar de oma duwde haar mee de kudde in om haar afstand van haar kind te doen nemen. Een jaar later kwamen de olifanten terug bij die plek en zagen de botten liggen, 1 voor 1 besnuffelden ze alle botten, dit was hun manier van rouwen en afstand nemen en accepteren.

Ik vond het werkelijk mooi om te zien hoe dichtbij de emoties van dieren zijn tot mensen.

Een ander waargebeurd verhaal toen was van een hert die stond te drinken bij het water, het was nog een jonkie en was alleen. Niet in de gaten dat er 2 ogen op haar waren gericht. Die krokodil op zijn beurt had de nijlpaard niet opgemerkt. De krokodil valt aan en hapt in het hertje. De nijlpaart bijt de krokodil die het hertje voor dood achterlaat en neemt de benen.

Het nijlpaard klimt het water uit, neemt het hertje in zijn bek en legt het op de grond en spert zijn bek wijd open over het hertje om mond op mond beademing te geven, maar tevergeefs, toen liet ze het liggen voor de andere gegadigden.

Toch mooi....emoties kennen dieren wel degelijk!

Een primatologe (apendeskundige) vertelde eens in een tv-programma dat ze tijdens haar studie geen apengedrag termen als 'liefdevol', 'blij' etc mocht geven, Terwijl de negatieve emoties wel als zodanig benoemd mochten worden ('wraakzuchtig', 'achterdochtig') etc.

Angst is een emotie. Als een dier alleen in een reflex ergens op reageert kan je het instinct noemen. Maar ik kan niet geloven dat er mensen zijn die denken dat er geen dieren bestaan die angstig kunnen zijn.

Wie niet gelooft dat dieren emoties hebben moet dit filmpje maar eens bekijken.

Ik ben er ook zeker van dat mijn kat emoties heeft. Hij vindt het niet leuk om alleen gelaten te worden en is blij als wij thuis komen.

Naar gevoelens bij dieren wordt nog veel onderzoek gedaan en een echt wetenschappelijk bewijs omtrent het uiten van emoties is er niet, daar zijn nog alleen maar aanwijzingen voor.

Dit is ook het grote probleem bij bijvoorbeeld het ritueel slachten van dieren, men kan wel de stress meten maar niet de emotie die dat teweeg brengt.

Er zijn sterke aanwijzingen dat er bij een aantal dieren reacties zijn die sterk vergelijkbaar zijn met de menselijke emotie maar officieel is het nog steeds niet vastgesteld, het is ook vandaar dat men in het onderwijs emoties bij dieren stellig zullen ontkennen.

Dieren zijn net als mensen; elk verschil is slechts gradueel. Het onderscheid dat voorheen gemaakt werd is vooral te danken aan wenselijkheid: velen willen de mens principieel boven de dieren te plaatsen.

Dieren kunnen grapjes maken en lachen, ze kunnen verdrietig zijn (het rouwen van olifanten is bijvoorbeeld erg bekend) ze kunnen geniepig zijn, plannen smeden en op hoog niveau samenwerken. Ze kunnen kwade streken uithalen en hebben ook een moraal; ze kennen een verschil tussen goed en kwaad. (Dit geldt natuurlijk niet allemaal in dezelfde mate voor alle dieren.) Dit alles is al lang bekend zoals de fabeltjeskrant al aangaf: "dieren zijn precies als mensen". Een wereldvermaarde en invloedrijke Nederlandse onderzoeker, Frans de Waal, heeft hier veel onderzoek naar gedaan bij met name apen. Zijn conclusie is hetzelfde: apen zijn net mensen. Dat is dus geen fabeltje.