Kan een hond een schuldgevoel hebben?

Een hond heeft geen schuldgevoel of daarbij horende gedachten. De hond weet wel dat hij iets gedaan heeft/doet wat niet mag. Het naar de plaats gaan/schuilen/lauwe reactie getuigt van onderdanigheid.

Als je er van uit gaat dat een dier beslist geen emoties en waarden kent - dan is het antwoord 'neen'. Een dier is nu eenmaal geen mens.

Als je uitgaat van het idee dat 'niets dierlijks mensen vreemd is', dan is het een interessante vraag.

Je kunt bij een hond heel duidelijk gedrag waarnemen dat lijkt op dat van mensen. Ik zag eens in het Vondelpark 5 enorme Deense doggen spelen en rondrennen. Toen ze het wandelpad over renden, liep een van de honden tegen een kind op, dat viel en geschrokken huilde - niets ernstigs. Direct stopten alle honden en bleven bedremmeld staan. Het spel was over.

Je kunt volhouden dat dit geen schuldbewustzijn is. Maar alle andere interpretaties houden in dat je niet anders kan dan er emoties of waarden in te zien.

Dus ja.
Het verschil tussen dier en mens is gradueel - meer of minder van een kenmerk. Dat gaat denk ik ook op voor taal, emoties en waarden en zelfs geweten en nadenken.

Honden communiceren alleen met lichaamstaal (wij mensen zo'n 70-80%, en de rest verbaal, maar zij 100%) En honden hebben geen besef van tijd...

Als jij je hond betrap op iets dat hij niet mag, en je geeft een brul: FOEI, dan weet hij, dat hij iets doet wat niet mag.

Maar als jij thuiskomt, en hij ziet aan jouw lichaamshouding : 'Wat zal hij nóú weer uitgevreten hebben?', terwijl jij naarstig rondspeurt naar de bewijsstukken, dan ziet hij jou héél anders binnenkomen dan dat jij onbevangen binnenstapt.
Dus houdt hij zich maar een beetje gedijst - er ís blijkbaar wat met het mens, dus even afwachten maar hoe de bui is....

Achteraf straffen heeft geen enkele zin : hij is toch allang weer vergeten, dat hij een broodkorst gepikt heeft, dus dat kan óók een reden zijn dat hij dat hij je niet blij tegemoet komt.

Toen hij dat wél deed, en op z'n kop kreeg, heeft hij nl. geleerd, dat het helemaal niet leuk is als het mens thuiskomt : dan wordt er niet gespeeld en gekriebeld, maar dan wordt er gescholden en moet hij naar z'n plaats...
Dat was geen leuke ervaring voor hem, dus nu weet hij : blij begroeten maar niet. Gewoon effe wachten : of ik ben 'brave hond', of ik moet in m'n mand. Hij is dus een beetje onzeker geworden, want zijn roedelleider vertoont onhonds gedrag.

Of dacht je, dat een alphawolf een roedelgenoot op z'n kop zou geven, als hij er met een bot vandoor is gegaan, dat de alphawolf heeft afgeknaagd en daarna laten liggen?
De roedelleider eet altijd als eerste zijn buikje rond, maar komt niet daarna nóg eens een hapje halen. Als de roedelleider klaar is met eten, zijn de restjes voor de rest van de groep. Dus jij bent een hele rare roedelleider, als jij de niet meer opgegeten broodkorst laat liggen, en hem straft als hij hem opeet.
Dit is dus al moeilijk genoeg om te begrijpen voor een hond, maar een straf een half uur of een uur later? Hij snapt er helemaal niets meer van, vindt je een beetje eng, en wordt onzeker of zelfs angstig naar je toe....

Beter opbergen dus, vóór je weggaat!!

Nou, ik merkte aan de mijne feilloos of ze iets gedaan had als ik thuis kwam. Ik merkte aan haar gedrag. Had ze de prullenbak weer overhoop gehaald. Ik nam haar er dan mee naar toe en sprak haar even kort bestraffend toe en stuurde haar weg. Meer dan dat deed ik niet qua straffen omdat het volgens mij geen nut heeft voor iets wat ze uren geleden gedaan kan hebben. Dus dan de prullenbak maar achterstevoren neerzetten, of op het aan recht, als ik wegging.

een hond kan zich niet schuldig voelen, maar weet wel of hij iets gedaan heeft wat niet mag.

door zich onderdanig te tonen ...in de mand liggen, hoofd weg te draaien maar je toch aankijken afwachtend op je reactie kan er mega schuldig uit zien.