Hoe komt het dat als je naar de secondewijzer van een klok kijkt deze langer dan een seconde lijkt stil te staan?

Als we onze ogen van de ene naar de andere kant bewegen, zien we even niets helemaal scherp (bewegingsonscherpte). Bewegingsonscherpte treedt ook op wanneer onze ogen stilstaan maar hetgeen waar we naar kijken beweegt. Als we onze ogen bewegen, gaat ons brein er vanuit dat alles even onscherp is, en compenseert hiervoor. De bewegende secondewijzer wordt geïnterpreteerd als bewegingsonscherpte als gevolg van onze bewegende ogen (dus niet als bewegingsonscherpte als gevolg van de bewegende wijzer, wat het eigenlijk is), en onze hersenen compenseren hiervoor door aan te nemen (en ons te laten ervaren) dat de secondewijzer al de hele tijd op die plek stond waar hij staat op het moment dat bewegingsonscherpte niet meer van toepassing is (dus wanneer onze ogen weer stilstaan en we duidelijk zicht hebben op de klok).