Ga naar de inhoud

Wat als je hond blind wordt?

Wat als je hond blind wordt? Wat als je hond blind wordt? Foto: Canva 

De ontdekking dat je hond blind wordt of is, brengt een golf van emoties met zich mee. Zorgen, verdriet en onzekerheid over de toekomst zijn volkomen normaal. Het is pijnlijk om te denken dat je trouwe vriend de wereld niet meer kan zien. Voordat je je laat meeslepen door die gevoelens, is er één belangrijk inzicht: blindheid is geen einde aan een gelukkig hondenleven.

Honden zijn ongelooflijk veerkrachtig en hun wereld draait veel meer om geur en gehoor dan de onze. Met jouw liefde, begeleiding en een paar slimme aanpassingen kan je blinde hond een rijk, veilig en vreugdevol leven blijven leiden. Deze tips helpen je daarbij, stap voor stap.

De eerste signalen: Hoe herken je beginnende blindheid?

Blindheid bij honden is zelden een plotselinge gebeurtenis. Het sluipt er vaak langzaam in. Door goed op te letten, kun je de signalen vroeg herkennen. Dit is belangrijk, omdat een snelle diagnose soms kan leiden tot een behandeling.

  • Onzekerheid en aarzeling: Je hond twijfelt bij de trap, springt niet meer zomaar op de bank of beweegt opvallend voorzichtiger door het huis.
  • Tegen objecten aanlopen: Vooral bij weinig licht of in een nieuwe omgeving botst je hond vaker tegen meubels, deurposten of muren.
  • Verhoogde schrikreacties: Hij schrikt sneller als je hem onverwachts aanraakt of als hij je niet heeft horen aankomen.
  • Veranderingen in de ogen: De ogen kunnen er troebel of wazig uitzien (een blauwgrijze waas), rood zijn, of de pupillen reageren niet meer goed op lichtveranderingen.
  • Minder interactie op afstand: Je hond zoekt minder oogcontact of reageert niet meer op visuele signalen, zoals een handgebaar om te komen.

Veelvoorkomende oorzaken van blindheid bij honden

Wanneer je signalen opmerkt, is het nuttig om te weten wat de mogelijke oorzaken zijn. Dit geeft context aan wat er gebeurt en benadrukt het belang van een bezoek aan de dierenarts.

  • Staar (Cataract): Een van de bekendste oorzaken, waarbij de lens troebel wordt. Dit is zichtbaar als een witgrijze waas in de pupil. Staar kan komen door ouderdom, erfelijkheid of suikerziekte. In veel gevallen kan een operatie het zicht herstellen.
  • Glaucoom: Een pijnlijke aandoening door te hoge druk in de oogbol. Symptomen zijn een rood, gezwollen oog, een verwijde pupil en een wazig hoornvlies. Dit is een spoedgeval; snelle behandeling is cruciaal om permanente schade te beperken.
  • Progressieve Retina Atrofie (PRA): Een erfelijke aandoening waarbij de cellen van het netvlies langzaam afsterven. Het begint vaak met nachtblindheid en leidt uiteindelijk tot volledige blindheid. Helaas is er geen behandeling voor PRA.
  • SARDS (Sudden Acquired Retinal Degeneration Syndrome): Veroorzaakt zeer plotselinge, onomkeerbare blindheid, soms binnen enkele dagen. De oorzaak is onbekend, maar gaat vaak gepaard met meer drinken, plassen en een toegenomen eetlust. Het valt op dat SARDS vaker voorkomt bij gesteriliseerde teefjes van middelbare leeftijd (gemiddeld tussen 7 en 10 jaar oud), die recentelijk een plotselinge gewichtstoename hebben laten zien.
  • Suikerziekte (Diabetes Mellitus): Hoge bloedsuikerspiegels kunnen zeer snel staar ontwikkelen, wat tot blindheid leidt. Een goede regulatie van de suikerziekte is de beste preventie.
  • Uveïtis (Inwendige oogontsteking): Een pijnlijke ontsteking in het oog, vaak veroorzaakt door infecties of auto-immuunziekten. Het oog ziet er rood en troebel uit. Onbehandeld kan het leiden tot ernstige complicaties.

De tekst gaat onder het bericht verder >>

Stap 1: De dierenarts is je eerste stop

Herken je een of meer van de bovenstaande signalen? Maak dan direct een afspraak bij de dierenarts. Dit is de allerbelangrijkste stap. Alleen een dierenarts kan de juiste diagnose stellen, de oorzaak achterhalen, eventuele pijn behandelen en een prognose geven. Dit geeft jou de duidelijkheid die je nodig hebt om verder te kunnen.

Wat voor onderzoek doet een dierenarts?

Een bezoek aan de dierenarts voor oogproblemen volgt meestal een vast patroon om de oorzaak te achterhalen.

  1. Anamnese: De dierenarts zal je vragen stellen over de symptomen, wanneer ze zijn begonnen en de algemene gezondheid van je hond.
  2. Basis oogonderzoek: Er wordt gekeken naar de reactie van de pupillen op licht en de ‘dreigreflex’ (of de hond knippert als er een vinger snel richting het oog beweegt).
  3. Oogdruk meten: Met een speciaal instrument (een tonometer) wordt de druk in de oogbol gemeten. Dit is cruciaal om glaucoom vast te stellen of uit te sluiten.
  4. Inspectie met een oftalmoscoop: Hiermee kan de dierenarts dieper in het oog kijken, naar het netvlies en de oogzenuw.
  5. Fluoresceïne kleuring: Een oranje kleurstof wordt in het oog gedruppeld. Eventuele beschadigingen aan het hoornvlies, zoals krasjes of zweertjes, kleuren hierdoor groen op.
  6. Aanvullend onderzoek: Soms is een bloedonderzoek nodig om onderliggende ziektes zoals suikerziekte op te sporen. Bij verdenking van een complex probleem kan de dierenarts je doorverwijzen naar een specialistische oogarts voor dieren.

Bij welke hondenrassen komt blindheid vaker voor?

Hoewel elke hond blind kan worden, hebben sommige rassen een erfelijke aanleg voor aandoeningen die tot blindheid leiden. Dit betekent niet dat elke hond van dit ras de aandoening krijgt, maar het risico is wel hoger.

  • Voor Progressieve Retina Atrofie (PRA): Poedels, Labrador en Golden Retrievers, Cocker Spaniëls, Dwergteckels en Siberische Husky’s.
  • Voor Cataract (Staar): Bichon Frisés, Boston Terriërs, Cocker Spaniëls, Poedels en verschillende Retriever-rassen.
  • Voor Glaucoom: Basset Hounds, Beagles, Cocker Spaniëls, Samojeden en Siberische Husky’s.
  • Voor Lensluxatie (het losraken van de lens): Veel Terriër-rassen, zoals de Jack Russell Terriër en de Tibetaanse Terriër.
  • Voor SARDS (Sudden Acquired Retinal Degeneration Syndrome): Teckels (vooral de standaard en dwergteckel), Dwerg Schnauzers, Mopshonden, Bichon Frisés, Beagles en Cocker Spaniëls.

Een fokker kan je vaak meer vertellen over genetische tests die zijn uitgevoerd bij de ouderdieren om het risico op deze erfelijke aandoeningen te verkleinen.

Hoe help je je blinde hond? Praktische tips voor een veilig thuis

Wanneer de blindheid blijvend is, begint jullie nieuwe reis samen. Jij wordt de gids en veilige haven voor je hond.

1. Creëer een veilige en voorspelbare basis – de gouden regel

    Verander de indeling van je huis niet. Je hond heeft een mentale plattegrond van zijn omgeving opgeslagen.

      • Beveilig gevarenzones: Gebruik traphekjes voor trappen en blokkeer de toegang tot een open haard, zwembad of balkon.
      • Maak hoeken zacht: Plaats stootkussentjes op scherpe hoeken van tafels en kasten op neushoogte van je hond.
      • Houd de vloer vrij: Laat geen tassen, schoenen of speelgoed rondslingeren. Een opgeruimde vloer is een veilige route.

      2. Versterk de andere zintuigen: geur en gehoor

      De wereld van geur en geluid wordt nu nog belangrijker. Stimuleer deze zintuigen om je hond zelfverzekerd en mentaal fit te houden.

      • Speurspelletjes: Verstop brokjes in een snuffelmat of door de kamer. Dit is fantastische mentale stimulatie en bouwt zelfvertrouwen op.
      • Speelgoed met geluid: Kies voor speeltjes met een belletje, pieper of knisperend materiaal, zodat je hond ze makkelijk kan vinden.
      • Voelbare herkenningspunten: Leg een specifiek matje bij de deur naar de tuin en een ander soort kleedje bij zijn waterbak. Deze texturen dienen als wegwijzers.

      3. Communicatie is de sleutel

      Blijf je hond dezelfde, gewende commando’s geven en aanspreken. Zoals zit, blijf, nee, pak je riem.

      • Praat tegen je hond: Kondig aan wat je gaat doen. Zeg “eten” als je zijn bak pakt en maak geluid als je een kamer binnenkomt.
      • Gebruik duidelijke verbale commando’s: Leer je hond nieuwe, korte commando’s aan zoals “wacht” (voor een obstakel), “opstap” (voor een stoeprand) of “voorzichtig”.
      • Kondig je aanraking aan: Raak je hond eerst rustig aan op zijn rug of schouder voordat je hem aait of optilt, zodat hij niet schrikt.

      4. Samen veilig op pad

      Wandelen blijft een belangrijk onderdeel van de dag, maar vereist meer begeleiding.

      • Loop vertrouwde routes: Begin met bekende routes om zijn zelfvertrouwen op te bouwen. Hij zal de weg leren herkennen aan geuren en ondergronden. Je stem en aanraking worden de belangrijkste manieren om te communiceren.
      • Gebruik een tuigje: Een tuigje geeft je betere controle om je hond subtiel weg te sturen van obstakels, zonder aan zijn nek te trekken.
      • Houd de lijn kort maar ontspannen: Zo kun je snel reageren en ben je letterlijk de ogen van je hond.

      De tekst gaat onder de video verder >>

      @kfaaf

      Alfi ziet en hoort de wereld niet, maar in het bos is dat geen probleem. 💚 Daar laat hij zijn neus het werk doen: snuffelend over het pad, neusje hoog de lucht in als de wind vol nieuwe geurtjes langs komt waaien. 😍 En als hij genoeg beleefd heeft? Dan zakt hij neer tussen de bladeren en valt hij gewoon in slaap, midden in zijn eigen boswereldje. 🐶

      ♬ i miss your warm hands – i don’t like mirrors

      Een leven vol liefde, ook zonder zicht

      Het is normaal om een periode van aanpassing en zelfs verdriet door te maken. Maar zie dit als een nieuwe fase die jullie band zal verdiepen. Je leert je hond op een ander niveau begrijpen, en zijn vertrouwen in jou wordt onvoorwaardelijk.

      Onthoud: een blinde hond is geen zielige hond. Het is een hond die de wereld simpelweg anders ervaart. Door zijn omgeving veilig en voorspelbaar te maken en hem met geduld en duidelijke communicatie te leiden, geef je hem het mooiste cadeau: een leven vol zekerheid, avontuur en ontelbare kwispels. Jouw liefde wordt zijn licht.

      Meer over:

      Tips