Bron: © Canva. Je hebt een paar weken een relatie en de chemie verdwijnt. Hoe kan dat?
Je kent het misschien wel. De eerste dates voelen licht, spannend en vol belofte. Je appt veel, lacht om elkaars grapjes en kijkt uit naar elke ontmoeting. En dan… ineens is het er niet meer. De kriebels zijn weg. De chemie lijkt verdampt. Je vraagt jezelf af: hoe kan dit zo snel gebeuren?
Goed nieuws: je bent niet raar, kil of ‘moeilijk’. Dit overkomt veel mensen en er zijn duidelijke redenen voor.
De verliefdheidsfase is tijdelijk (en dat is normaal)
In de eerste weken van daten zit je lichaam vol dopamine en adrenaline. Alles voelt intens. Je ziet vooral wat leuk is, wat klopt, wat hoopvol is. Je brein staat letterlijk in de verliefdheidsstand.
Maar na een paar weken zakt die chemische cocktail langzaam weg. En dán zie je pas echt wie iemand is, en hoe jij je bij die persoon voelt zonder roze bril.
Voor sommige matches betekent dat: dit is nog steeds fijn.
Voor andere: hmm… toch niet.
Dat is geen falen, dat is selectie.
Wist je dat je chemie niet kunt sturen? Ontdek hier hoe dat zit en lees daarna verder >>
Soms voel je het niet meer
Was het echt ineens weg? Of waren er al kleine twijfels die je wegwuifde.
Redenen waarom je signalen negeerde:
- hij ‘op papier’ perfect leek
- je graag wilde dat het zou werken
- je bang was om weer opnieuw te moeten beginnen
Je intuïtie fluistert vaak al vroeg. Maar pas als de spanning afneemt, durf je ernaar te luisteren.
Te veel aanpassen = jezelf kwijtraken
Een veelvoorkomende oorzaak van verdwijnende aantrekkingskracht is pleasen.
Misschien was je vooral bezig met:
- of hij je leuk genoeg vond
- hoe jij overkwam
- of je ‘niet te moeilijk’ was
Als je jezelf steeds een beetje aanpast, raak je langzaam de verbinding met jezelf kwijt. En waar jij jezelf verliest, verdwijnt vaak ook de chemie.
Soms helpt het al om even afstand te nemen. Minder appen. Iets doen voor jezelf. Afspreken met vriendinnen.
Niet om weg te lopen, maar om weer bij jezelf te komen.
Het is geen liefde als je steeds moet raden of hij nog geïnteresseerd is. Als je jezelf wijsmaakt dat die spanning “chemie” is. >>
Wat je niet uitspreekt, stapelt zich op
In het begin wil je het graag leuk houden. Dus slik je kleine irritaties in.
Maar die verdwijnen niet, ze hopen zich op.
En voor je het weet denk je:
Waarom voel ik me zo afgehaakt?
Juist door je uit te spreken, ontdek je of er ruimte is voor groei. Iemand die luistert, meebeweegt en rekening houdt met jou, vergroot vaak juist de aantrekkingskracht.
En doet iemand dat niet? Dan weet je ook genoeg.
Chemie verdwijnt ook binnen relaties en dat heeft een reden
Niet alleen bij daten, ook binnen langere relaties hoor je het vaak:
“De chemie is weg.”
Wat daar vaak onder ligt, is geen gebrek aan liefde, maar een gebrek aan verbinding.
Veel vrouwen dragen veel, regelen veel en lossen veel zelf op. Onbewust kan dat ervoor zorgen dat een partner zich minder nodig voelt, minder betrokken raakt en zich emotioneel terugtrekt.
En waar verbinding verdwijnt, volgt vaak afstand. Ook lichamelijk.
Blijf rustig als het gevoel weg lijkt
Het belangrijkste: handel niet impulsief.
Geef jezelf tijd. Neem ruimte. Stel jezelf eerlijke vragen:
- Voel ik dit omdat het écht niet klopt?
- Of omdat ik mezelf ben kwijtgeraakt?
- Heb ik gezegd wat ik voel en nodig heb?
Je hoeft je nergens voor te schamen. En je hoeft jezelf geen label op te plakken.
Vaak ligt het antwoord niet in harder je best doen, maar in zachter worden naar jezelf.
Tot slot
Chemie die verdwijnt is geen teken dat je faalt in de liefde.
Het is een uitnodiging om te vertragen, te voelen en eerlijk te zijn – naar jezelf én naar de ander.
Want echte aantrekkingskracht begint altijd daar:
bij verbinding met jezelf.
Bronnen:
Trimbos, Psychologie Magazine, Journal of Personality and Social Psychology.