Ga naar de inhoud

Anthony Hopkins: Het leven zit vol vuil, gekte en mysteries

Anthony Hopkins Bron: Instagram en veideotstill YT. Anthony Hopkins. 

Anthony Hopkins staat bekend als een van de grootste acteurs van zijn generatie, maar ook als iemand die zijn demonen recht in de ogen durft te kijken. In een nieuw interview met The Sunday Times zegt de 87-jarige acteur dat hij niet gelooft in de vele etiketten die vandaag de dag op geestelijke gezondheid worden geplakt.

“ADHD, OCD, Asperger, bla bla bla. O jee, het heet leven”, aldus Hopkins, geciteerd door People. “Het is gewoon mens zijn, vol ingewikkelde webben en mysteries, vol wratten, vuil en gekte. Dat is de menselijke conditie.”

Geobsedeerd door cijfers en details

Zijn uitspaken volgen op een gesprek waarin zijn vrouw, Stella Arroyave, suggereerde dat hij mogelijk autistisch zou zijn. Ze merkte dat hij geobsedeerd is door cijfers, details en orde, en dat hij ervan houdt teksten woord voor woord te onthouden.

“Stella zocht het op en zei: ‘Je moet wel Asperger hebben.’ Ik had geen idee waar ze het over had. En eerlijk gezegd geloof ik het niet”, vertelt Hopkins. Toch liet de opmerking hem nadenken over hoe snel mensen tegenwoordig in diagnostische hokjes worden gestopt.

Lees verder onder het bericht >>

‘Al die etiketten, het is mode’

Hopkins vindt dat de samenleving te ver gaat in het labelen van gedrag. “Ik denk dat ik cynisch ben geworden, want het is allemaal onzin”, zegt hij in het interview. “Al die etiketten. Wat maakt het uit? Maar nu is het mode.” Volgens The Evening Standard leidde die uitspraak tot gemengde reacties. Sommige lezers prijzen hem om zijn nuchtere kijk, anderen vinden zijn toon ongevoelig tegenover mensen met een echte diagnose.

Er is iets in ons, een levenskracht, een bewustzijn. Wat het ook is, het schept ons vanaf onze geboorte.

Controle kwijt

Zijn eigen geschiedenis met psychische worstelingen verklaart mogelijk zijn scepsis. Hopkins groeide op met een vader die zwaar dronk, en zag dat patroon zichzelf herhalen. In zijn jongere jaren was hij alcoholist, een periode die hij inmiddels bijna 50 jaar achter zich heeft gelaten.

In een gesprek met The Guardian vertelt hij dat het in december 1975 tot hem doordrong dat hij de controle kwijt was. Hij reed dronken door Californië, zonder te weten waar hij heen ging. “Ik realiseerde me dat ik iemand had kunnen vermoorden, of mezelf, wat me niet zoveel kon schelen, maar ik had ook een gezin kunnen treffen”, zei hij. Die nacht belde hij een hulplijn en meldde zich aan voor een 12-stappenprogramma. Sindsdien is hij nuchter.

Scherp, eigenwijs, provocerend

Ook over therapie heeft hij uitgesproken ideeën. Op aanraden van zijn leermeester Laurence Olivier bezocht hij ooit kort een psychiater. Maar het beviel hem niet. “Hij bleef maar zeggen: ‘Laten we teruggaan,’ en ik dacht alleen maar: ik wil dit niet doen. Zo saai.”

Toen Hopkins hoorde dat de therapeut 3 keer getrouwd was geweest, besloot hij dat het genoeg was.

Die houding, scherp, eigenwijs en licht provocerend, typeert Hopkins. Hij is niet bang om te zeggen wat hij denkt, zelfs als dat ingaat tegen de tijdsgeest. Waar veel beroemdheden zich openlijk laten diagnosticeren en pleiten voor mentale openheid, kiest Hopkins een andere invalshoek. Voor hem is mens zijn een bundel van chaos, schoonheid en tegenstrijdigheid, zonder dat daar een klinische term voor nodig is.

Lees verder onder de berichten >>

Schaamte over acteur zijn

Toch erkent hij dat er iets in hem zit wat moeilijk te benoemen valt. “Ik denk dat het misschien een soort schaamte is dat ik acteur ben”, zegt hij in het interview. “Ik heb in mijn leven nog geen echte baan gehad. Mensen daarbuiten graven de straten open, werken in winkels, dat is echt werk. Ik heb gewoon mijn tekst gezegd en ben naar huis gegaan. Ik heb nog geen dag in mijn leven gewerkt.”

Die zelfreflectie geeft zijn uitspraken een extra dimensie. Het is niet louter afwijzing van etiketten, maar ook een besef dat het leven niet in gekaderde categorieën past. Voor Hopkins is de menselijke geest geen medisch vraagstuk, maar een mysterie. “Er is iets in ons”, zegt hij, “een levenskracht, een bewustzijn. Wat het ook is, het schept ons vanaf onze geboorte. Dat is alles wat ik weet.”

Lees verder onder de (Engelstalige) video >>

Felle discussies onder fans

Op sociale media leidt zijn houding tot felle discussies. Sommige fans vinden zijn woorden bevrijdend, omdat hij benadrukt dat niemand perfect hoeft te zijn om mens te mogen zijn. “Hopkins zegt wat velen denken”, schrijft een gebruiker op X. “We plakken overal een label op, terwijl het leven gewoon ingewikkeld is.”

Anderen reageren kritisch: “Makkelijk praten als je niet hebt hoeven vechten voor erkenning of hulp”, klinkt het. ADHD- en autismeorganisaties noemen zijn uitspraken ’teleurstellend’, omdat ze volgens hen bijdragen aan het misverstaan van neurodivergentie.

Diagnose of menselijk verhaal, waar draait het om?

Hoe je het ook bekijkt, Hopkins’ woorden raken een gevoelige snaar. Ze dwingen tot nadenken over wat geestelijke gezondheid vandaag de dag betekent. Gaat het om de diagnose of om het menselijk verhaal daarachter? Overleven, worstelen, doorgaan, zonder het precies te hoeven benoemen. Voor Hopkins is het antwoord duidelijk: het heet leven.

Bronnen:

People, The Guardian