Hoe lang woon je al op jezelf? Wat je beschrijft is voor mij heel herkenbaar uit het eerste halfjaar/jaar dat ik op kamers woonde.
Niet alleen is je omgeving nieuw, ook je huisgenoten, de invulling van je dag en je vrije tijd maar ook de dingen die er van je verwacht worden: huishoudelijke taken, zelf nadenken over boodschappen en wat je gaat koken, de was doen.
Dit is een grote verandering en je moet jezelf de tijd gunnen om hieraan te wennen. Het aanwennen van een vast ritme kan helpen om een vertrouwd 'thuis' gevoel te creëren. Zet je wekker, ook als je niet naar je opleiding hoeft. Doe bepaalde taken op dezelfde dag/tijdstip en ga op tijd naar bed.
Zorg dat je wat te doen hebt, ga bijvoorbeeld bij een sportvereniging en spreek met mensen af om bijvoorbeeld samen te eten.
Wat ook rust kan geven is om toch regelmatig (weekends en vakanties) naar je moeder te gaan. Hierdoor waardeer je dit thuisgevoel meer en zal je op den duur ook merken dat je aan het eind van zo'n vakantie thuis ook weer terug verlangt naar je eigen studentenkamer met jouw spullen en jouw dagindeling waarbij je je niet hoeft te verantwoorden tegenover anderen.
Het is niet noodzakelijk om goed op te kunnen schieten met je huisgenoten, je bent ze in principe niets verplicht. Maar het scheelt wel een slok op een borrel als je het gezellig kan hebben met de mensen met wie je een badkamer/keuken/wc deelt. Ook dit heeft tijd nodig. Jij moet wennen aan het samenwonen met vreemden, maar zij zullen ook moeten wennen aan een nieuw persoon met zijn eigen gewoontes. Misschien hebben jullie een gezamenlijke ruimte? Ik vond het zelf altijd super om samen te eten. Iedere dag kookte er iemand anders, zo hoefde je ook niet voor iedere dag eten te halen en het was heel gezellig. Je leert elkaar er beter door kennen. Na het afruimen van de tafel ging iedereen weer zijn eigen weg, je bent elkaar niets verplicht.
Hopelijk ga je je snel wat meer thuis voelen!