Een tweejarige plant heeft een bijzonderheid om langer dan een jaar mee te gaan.
Het eerste jaar, maken tweejarige planten een korte, stevige bladrozet vlak op de grond.
De bladeren zitten heel dicht tegen en op elkaar en kunnen zo de winter weerstaan.
In het tweede jaar, gaat dit bladrozet losser worden en de plant gaat doorschieten.
Uiteindelijk zal er van de bladrozetten niets meer over blijven, de plant wordt als het ware uitgerekt naar boven.
Soms wel tot twee meter hoog.
De plant gaat nu bloeien en zaad vormen.
Al zijn energie steekt hij daar in, ten koste van de bladeren van de bladrozet, die zijn tijdens de bloei al dood.
De rest van de bladeren sterven hierna af en daardoor heeft de plant geen mogelijkheid meer om te overwinteren.
Een enkele keer, maakt de plant toch nog nieuwe, maar veel kleinere bladrozetten en kan zo toch nog een jaartje mee.
Ook zijn er tweejarige planten die pas het derde of zelfs het vierde jaar pas bloeien om daarna dood te gaan.
Zo zijn er altijd wel weer uitzonderingen.