Wat veroorzaakt het verdriet bij de mens?

Het verlies en/of gemis van iemand of iets. En ook pijn kan verdriet geven. Het verdriet is een manier om iets wat je heel erg geraakt heeft te verwerken. Ik geloof niet dat het zozeer een uiting van onmacht is.

emoties komen nog van voordat mensen konen praten en/of menwsen andere talen kenden ( stam tot stam) , zonder emoties zouden mensen niet elkaar aan kunnen voelen wat er was , was er gevaar dan uitten ze dat met emoties, zo kan je amar doorgaan

conclusie : emoties stammen uit de tijd dat mesnen niet goed konden praten / communiceren en ook uit de tijd dat veel stammen een andere taal had , met emoties konden ze dingen ''verstaanbaar,, maken voor elkaar

Toegevoegd na 1 minuut:
dus het is geen uiting van onmacht maar om aan elkaar te laten zien wat we voelen en bedoelen en hoe wij erover voelen zonder elkaars taal te kennen

Verdriet heeft niks met arm of rijk te maken.
Het is een emotie die je op je op dat moment niet de baas kunt.
Die een doorwerking heeft in je hersenen.
Als iemand jou een rotopmerking geeft,kan dit al tot verdriet lijden omdat je op dat moment niet in staat bent dit te verwerken.
Als je een dierbare verliest,of ander leed ziet,zal iedereen daar anders mee omgaan.
De een uit zich,en de ander draagt het jarenlang met zich mee.
Vandaar dat ik altijd zeg,laat iedereen in zijn waarde.
Dat voorkomt ook al een hoop verdriet.

Ik denk dat het juist een uiting van onmacht is als je je verdriet niet kunt laten zien.
Verdriet uit zich dan in woede of zit verstopt in een verslaving.
Ik wil daarmee niet zeggen dat iedere verslaafde aan wat dan ook; gokken, alcohol of drugs verstopt verdriet met zich meedraagt, maar ik denk dat bij onbegrepen verdriet de kans wel groter is om verslaafd te raken.
Misschien is verdriet er juist om wel te laten zien dat je het moeilijk hebt, zodat een ander daarop zou kunnen reageren.
Als een kind verdrietig is vinden we dat heel normaal, maar volwassenen moeten zich maar "vermannen ".

Naar mijn idee is verdriet een heel nuttige emotie. Verdriet wordt getoond door middel van huilen. Al als baby weten we dat huilen je aandacht geeft en dat anderen proberen om je verdriet weg te nemen.
Als een baby zijn moeder uit het oog verliest, dan gaat het huilen (van verdriet) en de moeder komt terug.
Dit mechanisme werkt ook binnen andere relaties. Als je huilt heb je gelijk alle aandacht en iedereen probeert om het verdriet bij je weg te nemen. Het is dus geen onmacht, maar juist macht over anderen.
Soms gaat het helaas niet op. Als je bv verdriet hebt om een overleden dierbare, dan komt die persoon niet terug. Gelukkig komen er wel anderen om je te troosten en zo het gat, zo goed en zo kwaad als het gaat, op te vullen dat is ontstaan.

Als je je verdriet niet uit, dan gaat het mis, dan komt niemand je te hulp en blijf je in je eigen onmacht hangen.

Ik moet hieraan denken omdat ik vandaag een discussie met mijn dochter, die niet meer bij mij woont, had. In eerste instantie waren we boos op elkaar, maar toen we beiden ons verdriet toonden, ontstond er een heel andere sfeer, waarin we beide de situatie beter probeerden te krijgen, ondanks de meningsverschillen. Door het verdriet te tonen hadden we ineens beide macht over de situatie, terwijl tijdens het boos zijn voornamelijk de onmacht duidelijk was.