Als mensen zo konden worden beinvloed dat ze geen misdaden meer konden plegen,zou dat dan ethisch verantwooord zijn?

Hier zit je op een van de problematische punten van de ehtiek. En als we het bekijken via de grotere theoriën van de ethiek zien we ook dat er meerdere antwoorden op mogelijk zijn. Een eenduidig antwoord is dus niet te geven. Bij de echt harde wetenschappen is het makkelijker met een objectief oog te kijken. Je hebt harde gegevens die aantonen iets is waarschijnlijk of onwaarschijnlijk is. Bij de ethiek heb je die objectieve maatstaven niet. Ik ga antwoord geven met de 2 grootste ethische stromingen namelijk het categorisch imperatief en het utilitarisme.

Volgens het utilitarisme moet je hetgeen doen wat het meeste geluk opbrengt onder zoveel mogelijk mensen. Het moge duidelijk zijn dat als de mens gemanipuleerd wordt dat ze geen misdaden meer kan plegen. Er van uitgaande dat het niet geluksloze zombies worden. Is de mensheid over het algemeen een stuk gelukkiger als er geen misdaad kan worden gepleegd. Immers misdaad veroorzaakt ongeluk iets dat je moet vermijden. Om mensen met medicijnen te manipuleren moet je waarschijnlijk sommige dwingen wat ongeluk oplevert maar dat staat in het niets tot de utopische samenleving zonder misdaad.

Een van de definities van het categorisch imperatief van kant (volgens Kant zelf komen ze allemaal op hetzelfde neer)is dat je de mensheid als niet louter als middel moet zien maar ook als doel opzich. Met andere woorden: De mens moet je niet alleen zien als een object om je eigen doelen te bevredigen. Maar ook als een wezen die zijn eigen doelen stelt die hij probeert na te streven. Als je de mens massaal drogeert en vooral als je ze daar toe dwingt zie je ze slechts als middel. Je objectiveert de mensheid en daarmee breng je de autonomie in het gedrang. Je ziet de mens dus als object niet als mens. Wat al helemaal problematisch is, is dat je waarschijnlijk het karakter van de mens aantast. Het moge evident zijn dat dit al helemaal het autonome vermogen van het stellen van doelen aantast. Daarmee is het volgens het categorisch imperatief slecht.

Een eenduidig antwoord is dus helaas niet mogelijk. Maar eigen voorkeur gaat toch uit naar het categorisch imperatief. We moeten niet zo koud naar de mensheid kijken. Al zijn wij waarschijnlijk niets meer dat een stel hersens met een lichaam. Dat betekend niet dat we onszelf moeten zien als object. Je moet sommige mensen dwingen tot medicatie. Je ziet de mens niet meer als mens. En als we de mens drogeren. Zijn ze dan nog wie ze waren? Interessant ethisch vraagstuk dit!