Waarom zijn stoffen in kristallijne vorm 'sterker' dan in een amorfe toestand?

Eenvoudig gezegd komt dat omdat de atomen in een kristal een grote mate van symmetrie en regelmaat vertonen. Tevens geldt vaak ook hoe meer bindingen tussen de atomen hoe sterker.

Stel je een bijv. een huis voor waarbij de ene muur 2 meter hoog is en de andere muur 2,1 meter hoog is etc. Dat wordt een scheef huis een ander huis kun je er niet op bouwen.

Misschien is evenwel de term 'sterker' minder van toepassing dan 'harder'. Als je eenmaal op de zwakke plek van een kristal zit blijkt deze niet zo sterk te zijn en uit elkaar te spatten terwijl zijn amorfe broer sterker is doordat deze wat buigzamer zijn.

Bijgevoegd het verschil tussen de twee vormen van kristal van grafiet en diamant. Zoals je ziet bepaald beiden kristallen, alleen diamant is nog veel harder omdat er meer bindingen zijn tussen de atomen en het nog symmetrischer is.
http://www.edinformatics.com/interactive_molecules/diamond.htm

Bij amorf is er nog minder structuur zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Amorf_(materie)#/media/File:Silica.svg