Als glucose word verbrand in je spieren dan word het deels gebruikt voor samentrekken vans pier. wat gebeurt er met de rest van de energie?

dit verbrandingsproces is in feite niet efficient: er wordt heel veel omgezet in warmte. Tot op zekere hoogte is dat fijn voor het lichaam, maar bij een beetje inspanning zal het lichaam voor extra koeling gaan zorgen: het gaat zweten. Door verdamping van zweet koelt het lichaam af, en raakt het dus de restenergie van de glucoseverbranding kwijt.
ps ik zit toch geen huiswerk voor je te maken, he?

Glucose of druivensuiker is een van de vele natuurlijke suikers. Het komt voor in veel planten, vooral in het sap van zoete vruchten. In het dierlijk en het menselijk lichaam kan glucose niet alleen worden aangetroffen in bloed en lymfe maar ook als bestanddeel van grote moleculen in vele organen. Het speelt een rol bij de suikerstofwisseling en is wegens zijn grote oplosbaarheid ideaal te transporteren van en naar alle delen van het door bloed- en lymfvaten doorstroomde lichaam. Als onderdeel van de spijsvertering speelt glucose een belangrijke rol omdat alle koolwaterstoffen(koolhydraten) die de mens als voedsel gebruikt in het darmstelsel worden omgezet in deze suiker(glucose). Met de bloedbaan wordt de glucose naar de centrale voedselopslagplaats, de lever, gevoerd, waar het voor het belangrijkste deel wordt omgezet in de onoplosbare vorm, het glycogeen. De omzetting van glucose in glycogeen geschiedt onder invloed van het hormoon insuline. Dit wordt door speciale cellen in de alvleesklier(de eilandjes van Langerhans), aangemaakt. Het insuline regelt derhalve de suikerstofwisseling en is werkzaam door de aanwezigheid ervan in de bloedbaan, in het bijzonder echter in de lever en in de spieren. De uiteindelijke regeling heeft niettemin plaats in de hersenen, in het "suikercentrum", van waaruit doorlopend signalen aan de lever en de spieren worden doorgegeven om voldoende glycogeen om te zetten in glucose voor verbranding.

Verder kun je alles vinden op de site van de bron.

Bij het omzetten van glucose, door dan wel glycolyse of de citroenzuurcyclus, worden stoffen aangemaakt (zoals ATP en NADH) die rechtstreeks energie kunnen leveren op plaatsen waar dat nodig is in het lichaam.

Dit geldt voor álle endotherme reacties in het lichaam, dus niet alleen het mechanisme waardoor spieren zich samentrekken (waarbij een bepaald soort molekulen langs elkaar bewegen en zo inelkaar schuiven), maar ook het aanmaken van eiwitten, de celdeling, het transport van stoffen door de celwanden heen, en noem alles maar op.

Omdat het rendement van deze energieopwekking, en omzetting, natuurlijk niet 100% is, komt er ook warmte vrij. Deze warmte wordt echter ook weer door het lichaam gebruikt om de ideale temperatuur van 37 graden op peil te houden die ideaal is voor de meeste chemische reacties.

Je raakt echter natuurlijk ook wat warmte kwijt via de huid, maar dat is onvermijdelijk.