Mist een moedereend haar eendenkuikens?

Dierenmoeders met broedzorg missen jongen wel degelijk.
De mate waarin verschilt echter.
Juist eenden blijven op de weg zitten waar hun "echtgenoot"doodgereden is, vaak tot ze hetzelfde lot ondergaan.
Wat trouw betreft kan de mens een hoop van sommige diersoorten leren.
Eenden blijven bij het oversteken van wegen in de berm wachten tot ze er allemaal zijn, of tot duidelijk is dat sommigen het niet gehaald hebben.
Ik woon in landelijk gebied met oa. veel eenden en heb de bovenbeschreven gedragingen gadegeslagen.
Of ze "verdriet "hebben om omgekomen jongen, weet ik niet, ze hebben wel een soort besef van aantallen, en hebben ontroostbaar verdriet bij het verlies van hun partner.
Bij andere dieren, zoals honden, weet de moeder beslist HOEVEEL jongen ze heeft en gaat dan ook op zoek als er een mist.
Dieren zullen wellicht dingen ansers beleven als wij mensen, te denken dat ze geen besef hebben van hun jongen en aantallen vind ik een grove onderschatting.
Wat wij moeten leren , weten dieren instinctief, dat veel hogere dieren een soort zelfbewustzijn hebben is vastgesteld.
Ze kennen zelfs angst en schuldbesef, ze weten donders goed dat ze iets doen wat niet mag en ook kort daarna nog wel.
Je moet dieren niet antropomorfiseren( ze als mens zien en ze sommige menselijke eigenschappen toekennen die ze niet hebben, zoals het praten met een hond of kat als zou deze je begrijpen) maar je moet ze vooral ook niet zien als hersenloze wezens zonder gevoel, dat laatste hebben ze zeker wel, in sommige opzichten is hun gevoel beter ontwikkeld dan van een mens.
Zo weten mijn honden , enige minuten voordat ik thuisben, dat ik er aan kom. ze kunnen de auto dan beslist nog niet horen en ik kom niet op vaste tijden thuis.
Zo hebben enige van mijn hondjes zich het lachen als een mens (vrolijk gezicht trekken en tandjes laten zien) eigen gemaakt (spiegelen) en ook van eenden is bekend dat
die zich in hoge mate kunnen binden aan mensen en (andere) dieren.
Als ik dus een sliert kuikens op de weg zie, doe ik alles wat redelijkerwijs mogelijk is om ze niet aan te rijden, tenzij ik daarmee mijn medeweggebruikers flink in gevaar breng.
Stel dat een eend toch beter kan tellen dan wij denken....
Wij kunnen vaak nog niet eens tot tien tellen!

Toegevoegd na 11 minuten:
Dus ook twee seconden afstand houden graag, ik wil veilig kunnen remmen voor dieren.