Uit de bron geciteerd en wat aangepast:
Immuuncomplexen zijn verbindingen tussen antigenen en daartegen gerichte antistoffen. De betrokken antigenen kunnen van exogene (van buiten het lichaam komend, bijvoorbeeld virale) of van endogene (van uit het lichaam komend) oorsprong zijn. In het laatste geval zijn de betrokken antistoffen dus autoantistoffen (gericht tegen eigen lichaamsweefsel).
Het is dan ook niet verwonderlijk dat circulerende immuuncomplexen vooral worden gezien bij ziekten waarbij een grote hoeveelheid exogene antigenen in de circulatie komen, zoals bijvoorbeeld bij virale en bacteriële infecties.
Daarnaast worden circulerende immuuncomplexen ook gezien bij ziekten waarbij autoantistoffen worden gevormd die gericht zijn tegen autoantigenen die in de circulatie kunnen vrijkomen. Dit is met name het geval bij de gegeneraliseerde autoimmuunziekten, zoals reumatoïde artritis en gesystematiseerde lupus erythematosus (SLE).
De klinische verschijningsvormen van deze ziekten worden dan ook veelal veroorzaakt door de depositie (afzetting) van circulerende immuuncomplexen in de weefsels (bijvoorbeeld de nieren) en de daardoor veroorzaakte ontstekingsreacties. Depositie van circulerende immuuncomplexen speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van glomerulonefritis, artritis, vasculitis, pericarditis en pleuritis.
Wat deze ziektebeelden inhouden gaat te ver om hier te vermelden. Die kunt u op internet nazoeken.