Waarschijnlijk ben je hooggevoelig. Jij pikt bepaalde subtiele signalen op die anderen missen. Doordat dit oppikken voor jou zo vanzelfsprekend is en zo automatisch gaat, heb je niet in de gaten dat het signalen zijn die je oppikt.
Denk bij die signalen aan een net iets andere toonhoogte waarop iemand spreekt, of een klein beweginkje van iemands pink, of een net iets langere pauze tussen iemands woorden, dat soort dingen.
Dat zijn de dingen die jij oppikt, maar zelf merk je dat niet. Jij merkt alleen het gevolg: een sterk gevoel. Jouw hersenen zoeken een oorzaak voor dat gevoel, en zijn met geesten op de proppen gekomen. Geesten die in werkelijkheid natuurlijk niet bestaan.
Wil jij je ontwikkelen, dan kun je het beste leren dit in te zien. Je kunt je namelijk alleen ontwikkelen als je weet waar de basis ligt van jouw speciale gaven. Dan kun je je volledig richten op het oppikken van signalen, en op het interpreteren daarvan, en kun je loskomen van de zelfbedachte geesten - of die geesten op z'n minst als een metafoor zien, in plaats van als werkelijkheid.
Nu is het natuurlijk heel moeilijk dit "zomaar even" te doen. Vooral als je iemand bent die direct op z'n eerste ingeving afgaat. Als dat zo is, dan zou je jezelf kritisch kunnen testen. Dat doe je door niet je natuurlijke neiging te volgen en je gelijk te bewijzen, maar door juist je ongelijk te bewijzen. Zo doet een goede wetenschapper het namelijk ook. Als het je niet lukt om je eigen ongelijk te bewijzen, is dat een aanwijzing dat je toch gelijk hebt. En als het je wel lukt om je eigen ongelijk te bewijzen, wel, dan heb je iets geleerd.
Ik wens je veel succes. Het is niet eenvoudig van geesten los te komen als jouw hersenen zodanig in elkaar zitten dat je die te snel meent waar te nemen.