Wanneer en waarom spreekt men bij tennis over onnodige fouten?

Elke fout die gemaakt wordt, maar die normaalgesproken niet door de tennisser gemaakt wordt, is onnodig.
Voorbeeld: een dubbelfout bij de opslag. Het is logisch dat voor een eerste opslag extra risico genomen wordt om de bal harder te slaan. De tweede opslag kan je gewoon netjes in het vak plaatsen, en behoort voor 100% goed te zijn.

Een bal die heel gemakkelijk is, maar waar de speler door concentratieverlies mist, is een onnodige fout.

Daarentegen is een misslag als reactie op een hele goede service geen onnodige fout: die bal is blijkbaar te moeilijk en zal slechts in een klein percentage van de gevallen goed worden geretourneerd.