Kan een paragnost mij vertellen of ik paranormale gaven heb?

Sorry hoor maar ik wordt met dit antwoord wel érg laag ingeschat. Gelukkig weet ik heel goed wat ik wel of niet voel, ik vraag dan ook niet of een paragnost de juiste persoon is om mij wat op de mouw te spelden, ik vraag of zo'n persoon mij misschien verder kan helpen om deze onverklaarbare dingen beter te leren begrijpen.

waarom denk je laat ingeschat wordt?
als jij weet wat je voelt dan is het goed, maar men brengt hier ter spraken of wat jij voelt ook echt een bepaalde oorzaak of reden heeft. gelukkig zijn we allemaal gelijk hier (vind ik persoonlijk) gave, geen gave, gelovig og ongelovig, blank of met welk tintje dan ook, etc. etc. niemand is hier meer of minder dan een ander, maar het is een feit dat er een hoop oplichters zijn die enkel helder kunnen zien in hun eigen knip. ze vertellen wat je horen wil, en dat is wat hier waarschijnlijk de strekking is. (als dit niet zo is Alpha, herstel me aub) iemand die paranormaal is en waar jij komt met je vragen gaat je echt niet vertellen dat het pure intuitie is geweest, en dat je vast veel vaker een gevoel hebt gehad wat niet uit is gekomen. (dit zijn zomaar voorbeeldjes, of andere verklaringen en wil je dus niet naar beneden halen) als ik naar mijn gevoel en ervaring luister denk ik dat jij minder moet zoeken omdat het pure van je gave er dan afgaat en je de boel forceert en blokkeert.
ik weet zeker dat jij antwoorden gaat krijgen op de vragen die je hebt, maar stukje bij beetje. wijsheid op dit gebied komt niet op 1 dag, het is een proces waarbij je elke keer een stapje hoger gaat als je het je eigen kan en weet te maken. je zal zien dat de kennis eindeloos en veelomvattend is. er komt ook een periode dat je gaat twijfelen puur door alle info die op je af komt, en het zal een tijdje duren voor jij weet wat je met deze info kan het toe kan passen of op jezelf kan betrekken/ in jezelf kan herkennen. dan zal je zien dat je hier verder in kan groeien, en hetgeen wat je hebt verder kan ontwikkelen omdat je er dan heel bewust mee om kan gaan omdat je heel bewust gaat waarnemen. overigens voel ik ook dat er dingen in je verleden zijn voorgevallen waardoor jij je anders voelt dan anderen.misschien weet je nu nog niet wat ik bedoel, maar als je op een rustig moment terug gaat in je verleden zal je zien dat er dingen zijn die je nog niet helemaal of volledig hebt weten te plaatsen.
soms zelfs helemaal niet begrepen voelt door sommigen mensen. probeer je hier niet over op te winden, maar aanvaard dat dit zo is.
goedkeuring van anderen maakt je afhankelijk, dus zorg dat je wat dit betreft op je eigen beetjes blijft staan. ieder zijn of haar ding, probeer je hier niet aan te storen.

Dat je bovengemiddeld goed bent in het duiden van andermans stemming en gevoelens, wil zeggen dat je bovengemiddeld goed bent in het duiden van andermans stemming en gevoelens. Meer niet. Het wil beslist niet zeggen dat je paranormaal bent.

mee eens Cryo
zonder dat je het weet nonverbale communicatie oppakt en onbewust 'ontcijfert', waardoor de info uit het niets lijkt te komen (en daardoor dus toch ook weer #niet# uit het niets want men kan het ergens anders aan op hangen) kortom, lichaamstaal lezen en ontcijferen geeft gewoon enorm veel info zonder dat er ook maar 1 woord gesproken is en er geen enkele manier van contact is gelegd.
al dan niet op een basis van psychologie waar je niet voor geleerd hoeft te hebben maar je kan ontwikkelen door empatisch te zijn. @tyresha
ik heb helemaal niets tegen je persoonlijke mening of gedachte hierbij hoor, maar omdat je zo zeker over komt vraag ik me af wie bepaald of waar staat dat je meer dan 3 gaven moet hebben, en wie bepaald of er daadwerkelijk sprake is van een gave. wat moet je bv kunnen voordat je echt kan spreken van een bepaalde gave.

@tyresha,
hoe kom jij aan de idee dat je 3 gaves dient te hebben om paranormaal genoemd te worden?
Hoe noem je het dan wanneer iemand enkel helderziend is?
Ik ben heel benieuwd naar je reactie.

dito

@tyresha, een groot deel van je tekst is helemaal waar, zelf moet je ook wel een gave hebben, maar waar komt dan die drie gavens vandaan die je zou moeten hebben.
Hoe kan het dat iemand met deze gave, deze denkfout maakt?

Als je Een gaven hebt mag je, je zelf bovennatuurlijk noemen dat geld ook voor 2 gaven en 3. veel mensen hebben vaak kombinaties. Bv: Je ziet geesten voelt geesten hoort geesten dan heb je er al drie. Deze kombinatie gaat vaak ook gepaard met: helderziendheid enz. Dan ben je paranormaal. Ander voorbeeld je bent heldervoelend, thelepatisch, goed in telekenissen (dat je Een voorwerp kan laten bewegen zonder het aan te raken), ziet geesten, en aura's. Dan ben je officieel paranormaal. Sorry dat kan ik niet veranderen... Ik vind het eigelijk ook onzinnig maar waarschijnlijk is dit met een reden. mensen die paranormaal zijn hebben echt niet een makkelijk leventje als jullie dat zo denken, echt niet.

Als je Een enkele gaven hebt zoals helderzien ben je boven natuurlijk

tyresha Iedereen die buiten zijn normale zintuigen iets kan waarnemen, is paranormaal.
Ook al is dit maar een ding, maar de meesten kunnen meer dan een ding.
Dat het paranormaal zijn geen makkelijk leventje is, heb je helemaal gelijk in.
Dat weten (sommige) anderen ook wel.

Kan je mij vertellen waar je die informatie vandaan hebt Tyresha?

ik voorspel/denk/zie
ze heeft het ergens gelezen, maar het kan ook zijn dat ze het van iemand heeft gehoord en hoop dat we hierop een antwoord kijken. verder zie ik een meisje dat TEveel op zoek is, en het gevaar er inzit dat ze teveel klakkeloos aanneemt omdat het klopt met haar gevoel/ervaring/denkbeeld etc. daarom ben ik persoonlijk tegen die sites die elkaar heel vaak tegenspreken. sommige mensen zijn gewoon te vatbaar waardoor een willekeurige aanname als waarheid gezien wordt. (niet lullig bedoeld, maar/want/zelfs jullie zijn het er ook niet mee eens) @ed
ik ben blij dat jij als 'paranormaalgelover' de opmerking maakt: hoe kan iemand met deze 'gave' deze denkfout maken. ik denk: als men deze #denkfout# maakt is er geen geen dergelijke gave. wat heeft men aan een gave die zo onduidelijk is dat je moet zoeken naar de antwoorden, dat de kans enorm groot is dat je op dit soort onzin stuit, moet zoeken naar het hoe, waarom, waardoor, en je zelf niet weet hoe het te ontwikkelen of het totaal verkeerd ontwikkeld (ofwel, men zit er finaal naast) en toch... als deze denkfout voor de vraagsteller een persoonlijke waarheid is voor de volle 100%, wie zijn wij dan om hierover te vallen omdat het niet klopt met wat wij denken? is deze denkfout wel eens een fout?
en mogen we wel vragen om dit te verklaren? is het daarmee geen 'wetenschappelijke' vraag omdat we indirect vragen naar een bewijs? of zou het mogelijk zijn dat de vraagsteller bereid is hierover van gedachten te wisselen en we hier allemaal open staan voor elkaars opvatting zonder ons aangevallen te voelen/in de verdediging te schieten? ik wacht af op wat komen gaat want ben om meerdere reden benieuwd naar de reacties (zoals gewoonlijk) ;-)

Dus als je helderziend bent, ben je "bovennatuurlijk"? Klinkt erg grappig. En wat is officieel? Er is geen instantie die de terminologie van de paranormaliteit bewaakt hoor. Er is dus niets officieels aan. Gewoon een zooitje uit een mensenduim gezogen definities.

oops, dat is een heel eerlijk (persoonlijk) antwoord Widar.
ik voel (op een niet paranormale wijze) hier en daar een 'auw-effect' wordt steeds nieuwsgieriger naar de reacties, en vind je reactie integer. (stel dat persoonlijk erg op prijs, maar denk niet dat iedereen dat zo kan zien....)

Ik ben het met je eens Widar,
en ik begrijp niet veel van de uitlatingen van Tyresha.
Ik zou het fijn vinden als ze aan kon geven waar ze die informatie vandaan had.

Waarom auw? Ik zeg niet dat paranormale zaken niet bestaan. Ik zeg alleen dat de definities die ze zo hard hanteert onzin zijn.

dat zeg je ook niet Widar :) 'auw' omdat ze (om een of andere reden) van overtuigd zal zijn gezien ze de definities zo hard hanteert.
ze laat daarmee weinig ruimte over voor #persoonlijke# inzichten van een ander (welke haar mogelijk antwoorden kan geven op haar vragen nota bene)
en dit helemaal buiten het wel/niet bestaan van paranormale zaken om. we willen zo'n beetje allemaal weten waar die info/aanname vandaan komt, en hoop dat ze dan ook inhoudelijk op de tekst/vragen in kan en wil gaan, en een tipje van de sluier op kan lichten.

@Euca: Gaat niet gebeuren. (Ja, ik ben soms helderziend.)

nu ben ik natuurlijk helemaal benieuwd! :) ik kan me voorstellen dat ze niet reageert omdat ze het gevoel heeft dat ze haar opvatting moet bewijzen/hardmaken. daar is niemand dol op na een soort van 'afwijzing' (het auw-effect) omdat ze kan denken dat we er niet allemaal voor openstaan.

Keiharde feiten want het is geschreven in boeken en dus waar :-P ;-)
Misschien kan je hier wat mee Tyresha? De synoniemen (andere woorden) voor Paranormaal:
1) Bovennatuurlijk 2) Bovenzinnelijk 3) Bovenzintuiglijk 4) Helderziend 5) Naast de normale verschijnselen voorkomend 6) Naast het normale voorkomend 7) Onverklaarbaar 8) Wonderbaarlijk
Dus, als paranormaal hetzelfde is als Bovennatuurlijk.........moet ik dan om bovennatuurlijk te zijn ook 3 gaven hebben?
Nog even de definitie (uitleg) van Paranormaal volgens het woordenboek: Buiten (para-) het normale vallende, d.w.z. verschijnselen die wel worden waargenomen met de zintuigen, maar niet wetenschappelijk kunnen worden verklaard. Een van de mooiste eigenschappen van mensen met paranormale gaven is dat ze anderen niet veroordelen.
Als iemand 4x op een dag een keurig 8`tje kan poepen en zichzelf daarmee paranormaal vind, dan is ie dat!
Want wees eerlijk, ook dat is een buiten het normaal vallend verschijnsel!

Iemand verstelde het me ooit, die genen helpt me met dingen om gaan die voor sommige mensen onbegrijpelijk en onzichtbaar zijn.

Maar als dit antwoord werkelijk zo slecht is wis ik het antwoord wel. Heb erg het gevoel dat jullie het echt een stom antwoord vinden...

Je moet je antwoord niet wissen omdat wij het misschien "stom" vinden. Je moet het wissen als jijzelf vindt dat het een slecht antwoord is. Als jij vindt dat het een goed antwoord is, dan laat je het gewoon staan.

precies Widar.

tyresha, haal je antwoord maar niet weg hoor, ik vind het knap dat je je openlijk en eerlijk heb verdedigd.
het boek zou weg moeten waar dit soort onzin in staat.
Jij hebt naar eer en geweten geantwoord, goed hoor!

Ik denk dat het juist goed is om dit antwoord wel te laten staan. Tyresha, als jij nog steeds achter je antwoord staat, moet je het sowieso laten staan. Ook als je door deze discussie zelf hebt ontdekt dat je niet zomaar iets moet geloven omdat "iemand het me ooit vertelde", kun je je antwoord laten staan. Dan heb jij er namelijk iets van geleerd (niet zomaar een "iemand" geloven), en iedereen die deze draad ooit leest zal datzelfde kunnen leren. Dat lijkt mij alleen maar goed. Verder is het juist goed om je mening te herzien. Als je altijd blijft vasthouden aan een mening die je ooit had, ben je star, en laat je alleen maar zien dat je niet in staat bent iets te leren. Het lijkt mij juist goed wanneer je laat zien dat je niet star bent, dat je wel nieuwe dingen kunt leren - en dus dat je zo af en toe je mening herziet.

@muffin
bedankt voor de uiteenzetting van de woorden :)
het kan een hoop duidelijkheid geven.... kán helaas. de interpretatie ervan is helaas nergens op het net of in een boek te vinden. enkel in jezelf als iemand in staat is de vraag 'waarom' juist #deze# interpretatie' te kunnen beantwoorden.
de vervolgvraag zou kunnen zijn: zou een andere interpretatie (helemaal los van een bepaald woord dus in feite) óók kunnen kloppen. zou ik de conclusie kunnen trekken dat het 'woord' feitelijk niet meer is dan een paar lettertjes, en nooit een lading kan dekken bij dit soort onderwerpen.

@eucalypje Ja een woord is in feite gewoon een aantal letters waar wij mensen zelf een betekenis aan hebben gegeven!
Maar zonder woorden is t zo lastig jezelf uit te drukken (helaas)

hier wel! dat ben ik met je eens. in real life (lichaamstaal) gaat het me een stuk makkelijker af. dan vind ik taal niet meer zo 'alles' bepalend. (deze 2 soorten taal kunnen elkaar enorm tegenspreken, alleen de woorden zijn te sturen en te beinvloeden) ;-)

Hmm... kwenie... Met alle respect, maar het eerste deel van je antwoord kun je toch net zo goed een tikje anders verwoorden? Bijvoorbeeld zo: "
Niemand heeft hier een gave voor, en het grootste deel van de mensen erkent dit.
Een klein deel van de mensen twijfelt er over en een nog kleiner deel is gewoon in de waan.
" Het laatste deel van je antwoord zou dan bijvoorbeeld dit worden: "
Het wordt een soort van drang naar het onbekende.
De ervaring leert, dat als er mensen bij een vermeende paragnost komen om meer te weten over hun vermeende paranormale gave, ze heel makkelijk meegaan in het geloof dat ze deze gave ook hebben.
" Jouw antwoord en mijn versie beschrijven precies dezelfde gebeurtenissen - het enige verschil is de aanname die je doet.

En wat is het een rijkdom, om in de 'waan' te zijn!
Als er mensen bij mij komen, dan is een hand geven al genoeg om het te weten.
Onwerkelijk vreemd om te moeten constateren dat je na 2 jaar van discussie voeren, nog steeds niet weet waar ik over praat.
En ik wel, waar jij over praat.

Hoe kun je nu weten, wat ik wel en niet weet? Ik weet prima waarover je praat. Ik weet hoe de (schijn)zekerheid voelt, dat je het "zeker weet". Ik heb dat gevoel, die "zekerheid", zelf gehad.

Dat was een "ONzekerheid", anders was je nooit om gegaan naar de andere kant, je hebt het nooit ervaren, echt nooit, want dan is er geen twijfel meer, dan weet je. Bijzonder om te zien, dat je dagelijks Goeie vraag afstruint, naar spirituele vragen en bij voorkeur mijn antwoorden opzoekt, terwijl je er niet in wil geloven.
Hopende weer een discussie te kunnen starten.
Zo vertel je zelf veel over je zelf, terwijl je mij niet kent.

Nee, het was zekerheid. Dezelfde zekerheid die jij nog voelt. Van mij mag je het best ONzekerheid noemen, als je dat graag wilt. In dat geval is ook jouw gevoel ONzekerheid - anders zou je niet zo op zoek zijn naar verklaringen, naar antwoorden. Die zoektocht komt vanuit een dieper, nog verborgen, besef dat jouw zekerheid eigenlijk maar heel oppervlakkig is, en dat er in werkelijkheid juist heel veel vraagtekens zijn.

Leuk geformuleerd, maar onjuist.
In mijn park staan 135 soorten geneeskrachtige kruiden.
Van al die kruiden weet ik waar ze staan, wat de naam is, wat de werking kan zijn, de kleur bloemen, de vorm van het blad, de hoogte van de plant, hoe ze ruiken enz.
Maar als ik morgen twee nieuwe soorten ontdek, dan moet en zal ik alles over deze twee nieuwe soorten te weten willen komen , ik zeg dus niet, ach ik kan er toch al 135, dat is wel genoeg, nee ik wil meer weten en hoe meer je weet, hoe groter de drang wordt nog meer te weten.
Zo ook op het gebied op paranormale zaken, ik heb de stellige overtuiging dat ik wat ik denk te weten, ook echt weet, daar is geen enkele twijfel aan, maar juist daardoor wil ik alsmaar meer weten en daarom zit ik bij Goeie Vraag.
En daarom heb jij me al geweldig geholpen met het verder uitzoeken wat echt en niet echt is.
Hoe harder jij op de rem trapt, hoe meer ik leer.

Dat voorbeeld is leuk, maar heeft niets te maken met - bijvoorbeeld - de (on)zekerheid over het bestaan van geesten. Vind jij kruid 136 en kruid 137, dan wil je meer weten. Geen probleem. Daar doe je inderdaad goed aan. Maar dan praten we dan ook over *echte* dingen, waarvan we *weten* dat ze er zijn, en waarvan we alleen nog maar de eigenschappen willen weten die we nu nog niet kennen. Bij geesten is dat iets anders. Daar weet je inmiddels dat er ook alternatieve verklaringen voor zijn, en je weet dat je die alternatieve verklaringen niet meer terzijde kunt schuiven. Waar vroeger een zekerheid was ("er IS een geest!"), is er nu dus twijfel ("ik DENK dat er een geest is... maar ja, er zijn ook andere mogelijkheden... maar die vind ik niet fijn...! wat nu... weet je wat, ik overtuig mezelf er gewoon van dat ik "zeker weet" dat het "echt" om geesten gaat! ja, dat voelt goed, joepie! zie je nu wel, ze bestaan echt, en ik weet het zeker!"). Zekerheid is vervangen door twijfel. Dat vind ik een goede ontwikkeling.

ha, ha, grapjas, je kent me dus nog steeds niet.

Ik ken je beter dan je denkt. Deze reactie had ik bijvoorbeeld voorzien... ;-) Maarreh - zullen we de discussie maar liever sluiten? We hebben dit namelijk al eerder gehad. Nogmaals precies hetzelfde riedeltje afdraaien lijkt mij zinloos. Ik ga naar bed. Slaap lekker.

@ed
ik geloof niet wat jij geloofd, wat ik zeker weet daarvan weet jij zeker van niet. waarvan jij zeker bent daarvan ben ik weer zeker van niet. bij mijn weten is er nog steeds geen overkoepelde waarheid behalve een persoonlijke waarheid die wel of niet kan sporen met dat van een ander, en dat is nog steeds helemaal okay. maar waarom dan ze zin:
Ieder mens heeft #hier# een gave voor, maar het grootste deel van de mensen ontkent dit. wat ontken ik als ik door dit soort uitspraken niet aan kan tonen dat ik niet paranormaal ben? ik twijfel namelijk ook niet aan het bestaan ervan, want ik weer voor mezelf zeker dat het niet bestaat. de 3e optie is voor mij dus al helemaal niet van toepassing. en toch voel ik emotie van anderen aan, simpelweg een HSP maar zeker niet ontkennen dat ik #daar# (paranormaal) een gave voor heb.
ik hoop dan ook dat dit niet meer is dan een persoonlijke mening waarin je maar 1 kant toelicht, want het lijkt er nu een beetje op dat wat ik denk en ervaren heb niet helemaal klopt met #de# ''werkelijkheid'.

Ja Euc, dat is zo, als jij zegt dat je weet dat je niet met die gave geboren bent, weet jij dat het beste lijkt me. Maar dat komt ook omdat ik je een beetje ken.
Wanneer bijvoorbeeld iemand zegt die gave wél te hebben neem ik dat niet zonder meer aan. Ik blijf daar behoudend in en wil die mens eerst beter leren kennen. Maar zoals eerder, net zo goed als niet iedereen geboren wordt met ritmegevoel, zal men ook niet altijd met een paranormale gave geboren worden, hoewel ik vermoed dat wij wel allemaal een intuitieve kant hebben. Wat denk jij?

Kristal, je laatste zin zie ik als uitnodiging voor iedereen. Hoe ik er over denk? Wanneer ik de vele en m.i. daardoor onnodige reacties lees is er weinig respect voor elkaars reactie.
Hoezo, de tekst van een ander aanpassen naar eigen inzicht? Dat is op voorhand je eigen inzicht voorop stellen/hoger achten dan die van de ander, ofwel zijn waarheid overspoelen met dijn 'waarheid'. Waarom? Beide kunnen een deel van de waarheid in zich dragen. Jammer dat er een woordelijk gevecht moet plaatsvinden om zijn gelijke te willen halen.
Leer van elkaar ipv elkaar te willen bestrijden. Plaats elk antwoord/reactie in uw eigen overtuiging en laat los wat niet bij u past. De les kan hier zijn elkaar te respecteren om wat we zelf als waarheid ervaren en niet te bestrijden wat (in 1e instantie)niet in ons eigen straatje past. Zie de mogelijkheden die ze biedt.

@lifehacker, ik neem aan dat je mij bedoelt wanneer je het hebt over het aanpassen van andermans tekst naar eigen inzicht. Maar dat doe ik niet. Het ENIGE dat ik doe, is laten zien dat er ook een andere kant is. Ik voeg dus slechts iets toe. Ed duidt een situatie direct op een bepaalde manier. Ik geef slechts aand dat je diezelfde situatie op een andere manier kunt duiden - een manier die, in mijn ogen, minstens precies even geldig is. Hoe kom je er nu bij dat ik daarmee mijn inzicht "voorop" zou willen stellen? Eigenlijk zeg ik dus alleen maar: "Goh, jij denkt er zo over, maar je zou het toch ook op deze manier kunnen zien? Wat vind jij daarvan?" Daarmee toon ik respect naar de ander, en ik begin een open gesprek. Hoe komt het dat jij mijn open houding als strijd ziet?

Cryo, we hebben allemaal een blinde vlek als het om ons eigen karakter gaat. En ik sta steeds weer verbaasd als jij jezelf beschrijft als iemand met een open houding zonder strijdlustig te zijn. Op mij kom je open over... tót een bepaald punt.
Opmerkelijk is dat, wanneer je een gesprek aangaat met iemand over spiritualiteit, ik inmiddels precies kan inschatten wanneer je gaat verstarren vanwege je eigen aannames. Dat is niet erg trouwens, uiteindelijk leeft iedereen vanuit bepaalde aannames, lang niet alles valt te bewijzen.
Alleen wil jij doen geloven dat jij niet vanuit aannames leeft.
Dat maakt dat je niet zo open overkomt als je misschien zou willen.

Een discussie moet een doel hebben en soms is dat doel de discussie niet waard.
ik zie vaak het doel, verpakt in de disicussie.

Beste Cryofiel, ieder loopt in zijn eigen (leer)proces tegen grenzen aan waarbij hij zich geconfronteerd voelt, waarbij de eigen waarheid aan het wankelen gebracht wordt. Afhankelijk van zijn zelfkennis zal hij open, vragend, nieuwsgierig of heftig en met de hakken in de grond reageren. Vooral dat laatste zie ik in jouw reacties terug. Ik wil hier wel benadrukken voorgaande zijn alles over mij zegt en niets over jou. Het is echter wel aan jou wat jij er vervolgens mee doet.
Niet dat mijn mening enig gewicht in de schaal heeft maar wilde dit, hoe jij bij mij overkomt, met je delen.

ja Ed, de vraag wordt bijna onzichtbaar door zijdelingse disussies, ik liet me er ook even in meegaan. Mijn voorgaande reactie heeft niets met de vraag te maken.
Sorry Slimshady! :)

euca.een emotie voelen van de ander zonder je gewone zintuigen te gebruiken, doe je dus op een paranormale manier.
Bij intuïtie, gebruik je ook je normale zintuigen niet, zo gauw als je gaat denken, is het weg. je schrijft: Ik hoop dan ook dat dit niet meer is dan een persoonlijke mening waarin je maar 1 kant toelicht, want het lijkt er nu een beetje op dat wat ik denk en ervaren heb niet helemaal klopt met #de# ’‘werkelijkheid’. het is mijn antwoord als je dat bedoelt, dus mijn persoonlijke mening en ja, wat is dan de werkelijkheid??
En wat en waar klopt het dan niet?

Sorry ED, maar mijn intentie waren hierbij goed bedoeld.

Aan allen, mij reactie: Een discussie moet een doel hebben en soms is dat doel de discussie niet waard.
ik zie vaak het doel, verpakt in de discussie. Was geen persoonlijke opmerking, maar een algemene. Best wel moeilijk uit te leggen, vaak lijken de woorden in een discussie ergens over te gaan, terwijl het doel zelf, geheel anders is.
Als ik dan soms besluit de discussie maar te stoppen, begrijpen veel anderen die meelezen mijn echte reden niet.
waarschijnlijk deze uitleg niet eens.
Wat ik wil zeggen, dat ik vaak niet alleen de woorden lees, maar de achterliggende gedachten van een ander.

Ik voelde mij niet persoonlijk door je aangesproken hoor Ed, het was meer dat ik door jouw woorden zelf even ging nadenken en tot de conclusie kwam dat ik reageerde op Cryo en niet op de vragenstelster. En verder:
Inderdaad, vaak reageren we op de achterliggende, ongeuite, gedachten/gevoelens van de ander, zo ook vaak reageren we op hetgeen de vragensteller bedoelt maar niet zegt. +1

@lifehacker, je schrijft: "Vooral dat laatste zie ik in jouw reacties terug". Daarmee bedoel je het 'met de hakken in de grond' reageren. Jij ziet dus in mijn reacties een 'hakken in de grond' houding. Mijn vraag aan jou:
Hoe komt het dat jij mijn reactie zo ziet? Of, zo je wilt:
Nu je weet hoe mijn eerste reactie bedoeld was, hoe had ik het volgens jou moeten verwoorden om die bedoeling op jou over te brengen?

@Cryofiel, zo gemakkelijk ligt dit niet.
Ik, de ander, kan jou niet vertellen hoe jij 'het' het beste kan doen. Er is altijd wel iemand die het niet met je eens is. De reakties die we op onze acties krijgen kan je gebruiken om jezelf (nog) beter te leren kennen, mits die behoefte aanwezig is. Of:
Zoals ik al aangaf, het zegt alles over mij (mijn normen, waarden, ervaring, overtuiging, liefde, enz) en niets over jou.

Oké, dus, als ik je goed begrijp: ik kan er niets aan veranderen, ik doe wat ik doe en ik doe dat vanuit mezelf. Het is jouw interpretatie die zorgt dat jij een 'hakken in de grond' ziet. Ik kan jou dus hooguit vertellen dat het zo niet is bedoeld, en hopen dat jij dat wilt aanvaarden.

@Cryo,
Natuurlijk kan jij dit zelf veranderen.
Wanneer ik, als voorbeeld, regelmatig tegen dezelfde 'dingetjes' blijf aanlopen - te horen krijgen dat ik met de hakken in de grond overkom - wil ik graag weten hoe dit komt, door eerst mijzelf te onderzoeken. De ander heeft al gereageerd en aangegeven wat 'het' met hem doet. De oplossing kan zijn 'het' te laten voor wat het is en er afstand van nemen, of het starten van zelfonderzoek. Laat voorop staan dat ik je intentie waardeer iedereen tot voorzichtigheid te manen (en zelfonderzoek te doen).

In het normale leven krijg ik juist regelmatig te horen dat ik zo goed rekening houd met anderen. Ik denk soms wel eens dat ik zelfs wat te veel rekening houd met anderen. Ik heb meermaals gehoord dat ik er zo bewonderenswaardig goed in slaag om dingen op zo'n manier te vertellen, dat de boodschap overkomt, maar dat de ander zich niet gekwetst voelt. Ook op het werk. Daar is nu de voorbereiding bezig voor de eindejaarsbeoordeling. Als voor-informatie werd mij verteld dat ik sterk in mijn schoenen sta, dat ik mijn mening durf te geven ook als die "riskant" is, maar ook dat ik dat op een heel verzoenende manier doe. Door mijn toedoen is de angel een groot conflict gehaald - ik heb mensen dichter bij elkaar gebracht. Als ik al die terugkoppeling zo hoor, dan moet ik zeggen dat ik daar best tevreden over ben. Ik zie dus eerlijk gezegd geen reden mijzelf te onderzoeken. Het enige dat ik zou kunnen doen, is mijn schrijfstijl aanpassen. Als het niet aan de schrijfstijl ligt, moet het haast wel aan de lezer liggen - althans, ik zie geen andere mogelijkheid. Dat is dan wel iets dat mij opvalt. Mensen die het - in dit geval - met Ed eens zijn, zien de fouten die Ed maakt totaal over het hoofd. Die mensen zien alleen problemen in mijn teksten, niet in de teksten van Ed. Zou dat dan echt aan mij liggen? Of zou het toch aan die bepaalde lezers liggen?

@lifehacker
Hoezo, de tekst van een ander aanpassen naar eigen inzicht? Dat is op voorhand je eigen inzicht voorop stellen/hoger achten dan die van de ander, ofwel zijn waarheid overspoelen met dijn ‘waarheid’. is er sprake van aanpassen ergens? of is het enkel uitleg wat iemand onder die tekst verstaat? het is algemeen bekend dat ieder een eigen interpretatie heeft toch? ik weet ook niet voor wie dit stukje bedoeld moet zijn, maar m.i. is er geen sprake van iemand overspoelen met 'zijn/haar waarheid'. er is geen waarheid, er zijn persoonlijke waarheden waar men eventueel over kan discuteren. tenzij iemand zich overspoeld voelt uiteraard want daarmee is er m.i. bij voorbaat al een bepaald standpunt ingenomen, aangezien uitleg van een ander persoon al een bepaalde stempel heeft en de strekking hiervan totaal niet meer doorkomt (ofwel, men staat niet open voor de persoonlijke ervaring en mening van een ander dus is het einde verhaal na lang soebatten) als mijn reacties niet in je straatje passen spijt me dat. als iemand het persoonlijk opvat spijt me dat. kortom, ik ga me niet verdedigen dus laten we idd respectvol met elkaar om gaan. @kristal
dank je wel voor je begrip voor mijn persoonlijke ervaring en opvatting. Men zou heel goed kunnen roepen dat iedereen een ritme gevoel heeft, maar hier niet voor open staat en zich er dus niet verder in kan ontwikkelen. een beetje hetzelfde als met de paranormale gaven. de persoon zelf weet waarschijnlijk het beste of er wel of geen sprake is van een ritmegevoel en tot hoeverre.
(dat je kan bewegen op muziek maakt nog niet dat je kan dansen natuurlijk, ook al is men hier van overtuigd dat het wel het geval is, dat het aan te leren is, maar zonder aanleg is het puur aanleren en niet voelen) ik denk (persoonlijk!!!) dat elk mens intuitie heeft, maar dit ook aan te leren is door levenservaring. herkennen bv, maar dan nog dekt het niet de hele lading en zal elk persoon niet alles hieronder scharen, of er veel meer onder scharen dan ik persoonlijk zou doen. als ik ander gedrag zie bij mijn kinderen weet ik dat er wat is. dit is bv geen intuitie, want ik zie simpelweg dat er iets niet aan de haak is.

@ed
een emotie voelen van de ander zonder je gewone zintuigen te gebruiken, doe je dus op een paranormale manier zeg jij. voor jou is dit misschien zo, maar voor mij niet. lezen van lichaamstaal en het leggen van verbanden icm met empathie. (HSP helpt hierbij) Bij intuïtie, gebruik je ook je normale zintuigen niet, zo gauw als je gaat denken, is het weg zeg jij.
bij mij is dat niet zo. ik vraag me wat wat ik voel, waarom ik het voel en mij is het dan 99 van de 100 keer heel erg duidelijk omdat ik me misschien bewuster ben wat van ik waarneem. Ik hoop dan ook dat dit niet meer is dan een persoonlijke mening waarin je maar 1 kant toelicht, want het lijkt er nu een beetje op dat wat ik denk en ervaren heb niet helemaal klopt met #de# ’‘werkelijkheid’. het is mijn antwoord als je dat bedoelt, dus mijn persoonlijke mening en ja, wat is dan de werkelijkheid?? er is geen werkelijkheid, en de andere kant (dus niet die ene paranormale) licht ik toe en leg ik uit aan de hand van mijn persoonlijke ervaring en opvatting, en is daarmee niet meer dan dat. lifehacker: zonder dus wie dan ook aan te vallen of dingen naar mijn hand te zeggen mocht je denken dat ik dit hier aan het doen ben.
dit is geen strijd, geen neerhalen, maar het wisselen van gedachten. niets meer, niets minder van mij persoonlijk uit (tenzij andere dit zo willen zien en dit hun persoonlijke waarheid is uiteraard)

euca. emotie bij de ander voelen zonder dat er enige lichaamstaal zichtbaar is, zeker bij mensen die je zelf helemaal niet kent, is voor mij een paranormale waarneming. Dat jij dat op een andere manier doet/ uitlegt, is net zo goed mogelijk, maar dan is het meer een conclusie die je zelf trekt door de lichaamstaal van de ander, geholpen door je H.P.S. en je bewuste en onbewuste ervaringen. Het kan dus allebei, maar dat is met zoveel paranormale zaken zo, het meeste is gewoon uit te leggen.

Ed, dat aanvoelen van emotie zonder dat er enige lichaamstaal zichtbaar is, is JOUW interpretatie. MIJN interpretatie (jaja, persoonlijke mening, eigen visie op de dingen, enzovoort) is: er is WEL een lichaamstaal zichtbaar, alleen ben je je daar niet bewust van. Voor zover je dat zelf doorhebt, is er dan dus geen lichaamstaal. In werkelijkheid is er wel lichaamstaal. Die neem je waar met je gewone zintuigen, en daar destilleer je gevoelens uit. Voor JOUW waarneming komen die gevoelens dus uit de lucht vallen - en dus noem je ze paranormaal. MIJN visie is dat die gevoelens komen door de (HSP?) zintuigen en de (HSP?) verwerking door de hersenen.

Juist ja, dat is de weg van de minste weerstand, dus aannemen voor waarheid wat anderen voor je uit gezocht hebben( wetenschap dus)
Of ik ben zo eigenwijs , kortzichtig en niet realistisch, dat ik het gewoon niet zo wil aannemen, of ik heb nog andere ervaringen die niet in dit kader passen.

Sorry Ed maar het is echt onzin om te zeggen dat er geen lichaamstaal IS. Die is er namelijk ALTIJD, dat jij dit wenst te negeren om het dan 'paranormaal' te noem is een hele duidelijke verklaring voor de manier waarop jij de wereld ziet.

Ik zie en ervaar de twee mogelijkheden, jij alleen maar een.
Dus wijs ik de andere uitleg zeker niet af.
Het is zelfs de meest voorkomende.

En 'het de weg van de minste weerstand' noemen om aan te nemen dat wat anderen hebben uitgezocht kan kloppen is al helemaal niet vol te houden. Als je echt iedere dag weer opnieuw zelf wilt uitvinden of de wet van de zwaartekracht wel waar is dan wens ik je veel succes.
Iedereen gaat (al dan niet bewust) ervan uit dat wat door anderen is uitgezocht 'waar' is, anders valt er niet te leven.
Alle apparaten die je elke dag gebruikt werken op deze principes, dat je bij sommige uitkomsten van onderzoeken die je niet zo goed uitkomen zegt "dat weet ik beter want dat 'voel' ik zo" is nogal naief.

@juzerneem, het is niet altijd een kwestie van "negeren" wanneer iemand denkt dat lichaamstaal geen rol speelt. Natuurlijk speelt lichaamstaal een rol - er zijn meer dan genoeg experimenten gedaan die dat aantonen, en die ook de meest hardcore "paranormaalgelovers" met de neus op de feiten drukken. Maar vergeet niet: veel mensen *merken* gewoon niet dat ze lichaamstaal oppikken. Die mensen zijn er dus echt van *overtuigd* dat ze dingen meekrijgen *zonder* dat ze de lichaamstaal gebruiken. Het geloof van die mensen is dus oprecht. Dat zulk geloof niet overeenstemt met de werkelijkheid, is een ander verhaal - het geloof is oprecht, en dus zijn die gelovers oprecht. Pas wanneer zo'n gelover probeert iets te voelen in een situatie waarbij lichaamstaal als communicatiemiddel is uitgeschakeld, blijkt dat die persoon ineens met zijn hand vol tanden staat. Het ligt dan aan de openheid van geest van de gelover of hij erkent dat er kennelijk toch lichaamstaal nodig is, of dat hij allerlei uitvluchten verzint. -- Over je tweede opmerking: daar ben ik het al een stuk meer mee eens. Eds opmerking over het "aannemen voor waarheid wat anderen voor je uitgezocht hebben" (citaat van Eds woorden) is namelijk heel erg van toepassing op Ed zelf. Ed, je hebt nota bene in je profiel staan dat evolutie één van je expertises is. Je beantwoordt dan ook veel vragen die over evolutie gaan, en jouw antwoorden zijn doorgaans van goede kwaliteit. Maar evolutie is toch ook iets dat anderen voor je hebben uitgezocht? Dus wat vind jij: mag je nu wel of niet gebruik maken van kennis die anderen voor je hebben uitgezocht?

@ed
ik snap het en ben het met je eens. we hebben ieders onze eigen gedachten hierover en dat is helemaal okay. daarom had ik ook een beetje moeite met je uitspraak, omdat het op mijn overkomt alsof het in alle gevallen zo is dat #iedereen# dit in zich heeft. heel veel is op een simpele (vaak ''wetenschappelijke'') manier uit te leggen omdat veel processen in ons brein 'op eigen houtje' gebeuren. de hersenen maken van 1+1 het cijfertje 2 als het ware, maar veel mensen zoeken een verklaring voor die 2. zo weet ik niet simpelweg wat ik weet, maar vraag me af waarom ik iets #denk# te weten, en waar dit aan kan liggen/zijn oorsprong vind. dus eigenlijk: wat ik mijn bewuste invulling, en in hoeverre betreft het de 'sneaky' acties van mijn grijze massa.
van heel veel dingen kan je je idd op een simpele manier bewust worden, en wat mij persoonlijk betreft is altijd terug te voeren waarom ik iets weet of voel wat in eerste instantie onmogelijk lijkt en uit het niets lijkt te komen.
sterker nog, ik heb ontdekt dat sommige dingen te sturen zijn tot een bepaalde mate. ik heb ook ontdekt dat inzicht in de werking van de hersenen (puur biologisch maar zeker ook psychisch) i.c.m. met een flinke portie zelf observatie heel veel antwoorden oplevert. andersom is het geval. observatie van anderen op deze manier levert info op die je niet #kan# of zelfs #hoort# te weten. dit is te trainen (psychologen doen eigenlijk niet anders)
en kan me er simpel bewust van worden wat ik voel, waarom ik dit (zo) voel/waar het vandaan komt, en kan dit heel bewust plaatsen en zeker ook relativeren voor mezelf. (ik toets het)
voor mij heeft vrijwel elke emotie een duidelijker aanwijsbare (letterlijk en figuurlijk) oorzaak en doe het écht met mijn 5 zintuigjes, ook als ik opvang hoe anderen zich voelen. dit is net zo simpel te verklaren omdat ik weet wat me opvalt om wat/waarom ik het oppik bij die ander. de keren dat ik dit heb nagevraagd zat ik er niet naast (en niet middels het Forer-effect of andere ongein) met HSP heeft het niet veel te maken, maar HSP kan het makkelijk maken. elk persoon kan dit dus het is zeker niet bijzonder en al helemaal geen gave. (aldus mijn persoonlijke mening) ;-)

Mijn antwoord past niet bij iedereen.
Maar je bent heel duidelijk en je hebt gelijk.
Maar niet alles past naadloos in de al reeds wetenschappelijk verklaarde uitleg.
Als je alle mogelijke uitzonderingen hier ook onder wil laten vallen, zonder te onderzoeken of er mogelijk toch nog een andere uitleg mogelijk is, dan is dat de weg van de minste weerstand.
Dat wil nog steeds niet zeggen dat die weg niet correct is.
Het is zelfs de meest logische en meest betrouwbaarste weg.

Tsja, wat is 'negeren', is dat iets wel weten maar bewust doen of je het niet weet? Ik denk niet dat dat kan, ons hele geestelijke leven is een enorme vergaarbak van bewuste, onbewuste en halfbewuste processen. We pakken (=maken bewust) gewoon datgene wat ons op een bepaald moment het beste uitkomt. En bedenken daar dan achteraf een verhaal bij.

Mijn laatste reactie is een reactie op juzerneem

Juzerneem, even over die lichaamstaal,
ik heb in het verleden nogal wat mandala's in opdracht getekend. Dat wil zeggen: numerologische mandala's. Ik zet getallen om in beelden, dus een verjaardagsdatum, of een trouwdatum, sterfdatum, alles kan. Ik maakte dat nogal eens voor mensen die ik niet kende, in opdracht van familie. Meestal maakte ik tijdens het tekenen zelf hele processen mee, die achteraf altijd synchroon bleken te lopen met degene voor wie ik tekende. Wanneer uiteindelijk de mandalá was getekend en degene de mandala zag voor wie het bestemd was, begonnen zij altijd te huilen omdat ze zo geraakt waren door de treffende symboliek waarmee ik hen verbeeld had. Ik gebruikte daarvoor mijn heldervoelendheid. Daar is geen lichaamstaal of wat dan ook aan te pas gekomen. Vaak ging de bestelling via de telefoon en vroeg ik alleen naar de gelegenheid, de datum en of het een man of vrouw was. Juist om puur te kunnen tekenen wilde ik geen verdere informatie.
Om maar even aan te geven, je hebt geen lichaamstaal nodig om informatie te verkrijgen, hoewel dat vaak gebeurt.
Maar er zijn dus meer mogelijkheden. En deze mogelijkheid die ik beschrijf is één van de velen.

Wat een tekst ineens, kan het niet bijbenen.
had al een antwoord, toen was G.V. ineens weg dus ook mijn tekst.
eerst Cryo, maar : iedereen neemt bewust en onbewust lichaamstaal van een ander op.
Vooral het onbewuste deel is het meest lastige!!
Want dat weet je zelf niet!
Maar al die lichaamstaal kan invloed hebben op de eigen reactie naar die persoon toe. Dan je deel over de evolutie snap ik niet helemaal , want de reeds bestaande kennis is de basis voor meer kennis.
maar het is geen eindpunt, maar een vertrekpunt voor meer ontdekkingen, juist daar ben ik vaak mee bezig, ook hier met dot onderwerp. Euca: dank voor je heldere uitleg, onze standpunten liggen veel dichter bij elkaar, dan je zult denken.

Ed, uitleg over de evolutie. Je zegt van mij dat ik dingen voor waarheid aanneem die anderen hebben uitgezocht, en dat dat volgens jou verkeerd is. Maar tegelijk is dat precies wat jij doet wanneer het over evolutie gaat. Je spreekt dus jezelf tegen. Of ik begrijp je niet, dat kan natuurlijk ook.

kristal, het is moeilijk uit te leggen, als de ander niet weet wat jij/ wij bedoelen, want dat is hier juist de discussie.
Ik probeer uit te leggen dat er twee mogelijkheden zijn en niet een om informatie te krijgen van een ander zijn emotie.
Vanuit 'hun' standpunt gezien, is wat wij zeggen volkomen onzin en onbegrijpelijk, ik heb jaren lang, ook aan hun kant gestaan en riep net zo hard mee.
Er lijken wel twee werelden te bestaan met ieder zijn eigen taal, en ieder met goedwillende en slimme mensen. Wat ik echter niet helemaal begrijp, is de nooit minder wordende zoektocht hier op G.V. naar dit soort onderwerpen!
Als je er toch niets van wil geloven en alles maar onzin vindt, wat doe je dan op deze categorie?
Misschien wil iemand hier op antwoorden?

@Kristal, wat jij doet is inderdaad niet gebaseerd op lichaamstaal maar op een andere paranormale tak van sport, namelijk op het zeggen/weergeven wat mensen graag willen horen. Zo lijken ook horoscopen altijd zo precies te 'kloppen'. Onlangs nog gesproken met iemand die een paragnost had bezocht die 'het ook allemaal zo vreselijk bij het juiste eind had gehad, echt ongelooflijk: ze was een 'supermoeder' en 'totaal niet materialistisch' en 'gaf alleen geld uit aan echt noodzakelijke dingen'. Maar die persoon heeft geen contact meer met haar ene zoon, bijna ruzie met haar andere. woont in een veel te duur penthouse, heeft huwelijkproblemen en is haar hele leven alleen maar bezig geweest met werken en geld verdienen.
Alle mensen lopen tegen dezelfde dingen aan als daar wat 'leuks' over weet te zeggen ben je al snel de 'alziende held'.
Het gaat altijd over Beroep, Erotiek en Liefde, Dokters en gezondheid, Opvoeding en Geld (=BEDROG met dank aan Gili)

Cryo. Dingen voor waar aannemen die andere al uitgezocht hebben is natuurlijk uitstekend, maar geen eindpunt en als je ook maar vermoedt, dat bepaalde zaken er niet helemaal onder vallen, dan moet je verder zoeken en je niet verschuilen dat het al onderzocht en uitgelegd is.
Altijd de deur op een kier houden. de evolutie is wat dat betreft een nog veel mooier onderwerp dan spiritueel/ paranormaal, dan onze genen b.v. meer lijken op die van een muis, dan die van een aap, geeft je wel te denken.
In de evolutie staat alles vast tot het tegendeel bewezen wordt.
Uitermate interessant om je te realiseren waar ergens het spirituele in de evolutie ontstaan is en is het wel ontstaan, of was het er al en hebben we al meer levens gehad ( reïncarnatie) zo ja, van hoeveel levens terug dan wel?
2 50 8000 ?
Oude spirituele tekeningen in grotten gaan tienduizenden jaren terug.
Wat weet een mens nou eigenlijk al?
Is dat veel, of maar een beginnetje?

Dat dingen die anderen hebben uitgezocht geen eindpunt is, is voor mij vanzelfsprekend. Het is het beste dat we nu weten. En het is een beginpunt voor een mogelijke verdere zoektocht. Ik ben blij dat je dat met me eens bent. Maar: dan zou ik het wel op prijs stellen wanneer je niet meer in negatieve zin beweert dat ik "alleen maar dingen aanneem die anderen al hebben uitgezocht". Want we zijn het erover eens dat het juist goed is om dat te doen, toch?

juzerneem jij kan alles goed uitleggen en verklaren.
Wij ook, alleen met een andere uitleg.
Denk jij dus meer te weten dan 'wij'?
Of weten 'wij' meer dan jij? Waarom is dat zo belangrijk voor je?
Waarom is dat zo belangrijk voor 'ons'? Waarom voel ik altijd de drang van ' jullie' om ons te moeten bekeren?
Alsof 'jullie' het beter weten en ' wij' nog moeten leren. Of zijn jullie ' onbewust' toch op zoek naar andere antwoorden en zeker niet alles zo maar uitsluiten? Begrijp goed, ik wil niemand hier beledigen of minder waarderen
ik vraag het me alleen af, omdat ik ' jullie' wil begrijpen.

Cryo. Ik heb er geen enkele moeite mee dat je dingen aanneemt, die andere al hebben uitgezocht, dat zou zeer kortzichtig van mij zijn.
Ik heb er moeite mee, dat je daar alles wil mee verklaren en weerleggen.
Dat je niet ziet en wil/ kan accepteren dat 'wij' misschien toch een stap verder zijn. ( zeg vooral misschien)
Dat' wij'' mogelijk met zaken bezig zij, die voor jouw ondenkbaar en onmogelijk zijn.
Dat ook ' wij'' naarstig op zoek zijn naar antwoorden en verklaringen.
Dat wij elkaar prima hierin kunnen helpen.
En hier draait het al jaren om bij G.V. in dit soort discussies.

@Ed, over je eerste reactie: Daar kan ik opnieuw op reageren door jouw woorden te gebruiken. Niet om je aan te vallen of mij boven jou te stellen - maar gewoon om duidelijk te maken dat er ook een alternatieve visie bestaat. Als ik dat doe, ontstaat de volgende tekst: "
Waarom voel ik altijd de drang van 'jullie' om ons te moeten bekeren?
Alsof 'jullie' het beter weten en 'wij' nog moeten leren. Of zijn jullie onbewust toch op zoek naar andere antwoorden en zeker niet zomaar iets aannemen?
" Snap je wat ik bedoel? -- Over je tweede reactie: Jij denkt dat jij misschien een stap verder bent. Kun je ook accepteren dat 'wij' misschien een stap verder zijn? Dat al die dingen die jij meent te zien, prima te verklaren zijn? Juist daarom kom ik in alle discussies steeds weer terug op het volgende: Als je van mening bent dat er "iets" is, LAAT DAT DAN ZIEN! Zolang je het niet kunt laten zien (maakt niet uit hoe), zie ik geen enkele reden om iets aan te gaan nemen.

Juist, precies, dat is duidelijk.

Ed, ik begreep dat je bedoelde dat er andere mogelijkheden waren, vandaar dat ik dat aan Juzerneem vertelde hoe het voor mij werkte. Om aan te geven dat cold reading en/of lichaamstaal niet altijd opgaat. Juzerneem, je begrijpt echt niet hoe zoiets óók kan werken.
Het zij zo.
Gili heeft trouwens prachtig laten zien hoe mensen werken die niet weten waarzij mee bezig zijn of die bewust anderen bedriegen. De cold reading.
Het is één van de mogelijkheden.
Nogmaals: er zijn vele mogelijkheden.

@Kristal, zou je kunnen reageren op het volgende? (Dit is mijn beste weten van de stand van zaken - als ik het mis heb, hoor ik dat natuurlijk ook graag.) -- Wat jij beschreef, is een mogelijk *bewijs* dat je echt iets kunt. Dat je dus dingen kunt oppikken zonder dat er sprake is van lichaamstaal. Bij mijn beste weten is dit vaak geprobeerd, maar is er nog nooit iemand in geslaagd, dit te laten zijn. Jij zou wel in staat zijn, dit te laten zien. Hoe komt het dan volgens jou dat er nog nooit iemand in is geslaagd, dit te laten zien? Ondanks dat er vele experimenten zijn gedaan, en dat de "proefpersoon" (zo zal ik het maar even noemen) het helemaal eens was met de manier van testen? Ik bedoel - als jij dit inderdaad kunt, en als je kunt laten zien dat je dit kunt - dan zou je de allereerste zijn!

ja Kristal prima hoor, het is al moeilijk genoeg, zonder al te veel irritatie elkaar uit te leggen wat er bedoelt wordt.
Het lijkt inderdaad dat er twee werelden zijn, met ieder zijn eigen waarheid.
Als 'hun' niet weten van ' onze ' wereld, kunnen zij niet oordelen over onze wereld en anders om.
Dat is nu precies waar het altijd om gaat.
Wij denken een stapje verder te zijn.
En hun denken dat wij een stapje achter lopen.
Dus 'hun' proberen ons dat bij te brengen.
En 'wij' proberen 'ons' deel uit te leggen.
En dan loopt het treintje van de rails.

jullie zijn lekker op dreef zeg, wat een teksten!! ;) @ed
Euca: dank voor je heldere uitleg, onze standpunten liggen veel dichter bij elkaar, dan je zult denken. geen dank, ik ben blij dat het kan op deze manier en waardeer dit heel erg. ze liggen idd HEEL close :) dat weet ik (althans, denk ik te weten) ik denk dat mogelijk het enige verschil de noemer is waar we het onder scharen, door onze persoonlijke ervaringen die we op geheel eigen wijze (?eigenwijze;) interpreteren, waarmee we ons aller eigenste persoonlijke standpunt vormen én innemen. :)

Euca je staat vaak met een been in mijn wereld zonder dat je dat weet.

we verschillen ook echt niet veel van elkaar Ed, dus kijk er beslist niet van op dat je het zo ziet. ik met een been in de wereld van jou, of jij met een been in de wereld van mij? zijn er eigenlijk wel verschillende werelden en zijn het helemaal geen gelijkenissen, maar in het in feite hetzelfde en op maar 1 punt na verschillend? (persoonlijke interpretatie 'van')

jammer dat je er niet was in de Apenheul.
Natuurlijk zijn er geen twee werelden, die worden gecreëerd door de voor en tegenstanders.
Er is gewoon een wereld voor ons allen.
Zelfs de spirituele wereld is een onderdeel van de onze.
Alles loopt door elkaar heen, zonder begin en eind, zonder voor en achter.
Alles is een wereld.
Met of zonder onze eigen interpretatie.
Mogelijk dat je je been nu weer teruggetrokken hebt.:-)
Maar dat is prima zo.

ik heb geen idéé of ik mijn been heb teruggetrokken Ed. ik zet het namelijk niet bewust in of uit 'een' wereld. ;-)
(het was toch niet op een van je planten met die maat 39 van me hoop ik?) ik denk dat mens zelf een of een eigen (belevings)wereld creëert of de ander er 1 toewijst omdat deze niet zou passen in zijn/haar eigen (belevings)wereld. (lijkt weer op elkaar? .....waar is mijn been nu??) ;-)

dat weet ik bij jouw nooit, waar je been staat, heb me al eerder vergist.

dat snap ik, en ''moet'' ook eerlijk toegeven dat ik me ook in mezelf heb vergist. alhoewel....vergissen vind ik persoonlijk niet het juiste woord, ik heb mezelf betrapt op een systematische cognitieve fout, aangaande de interpretatie van mijn zintuiglijke waarnemingen. maar ondanks die 'vergissing' of 'fout' zijn mijn beentjes inmiddels al een tijd heel erg honkvast. ;-)

Honkvast geeft in ieder geval zekerheid.

zekers, maar ook dat is niets meer of minder dan een persoonlijke zekerheid, al ben ik er nog zo van overtuigd dat (ook) ik het bij het juiste eind heb (voor mezelf dus) ;-)

@Cryo,
ik kan niet voor anderen zeggen hoe het werkt, maar het zal voor mij niet lukken om het te bewijzen "om het bewijzen". Als ik zou gaan bewijzen dat ik heldervoelend ben zou dat een spanningsveld bij mij oproepen waardoor ik niet op de golflengte kan werken waarmee ik tekende. De bevestiging dat het klopte wat ik deed, kreeg ik van de mensen voor wie ik tekende, het is prachtig hoe zij reageerden. Dat is dan mijn "bewijs", hoewel ik dat woord zelf niet gebruik als het om heldervoelendheid/spiritualiteit gaat.
In de loop der jaren heb ik een rust verworven hierin. Het maakt me niet (meer) uit of mensen het wel of niet serieus nemen of graag bewijs zien. Persoonlijk heb ik met veel interesse gekeken naar dat programma (ff de naam kwijt) waarin paranormale mensen een wedstrijd aangaan wie het beste paranormaal is. Voor mij is dat heel interessant maar niet te begrijpen. Zoveel "ruis" moet er (volgens mij) meekomen in de informatie die zij ontvangen lijkt mij. Maar misschien werkt het voor hun juist wel stimulerend. Voor mij is het wenselijk, als ik bewust mijn heldervoelendheid inschakel, om juist in alle stilte en ontspanning te verkeren. Zonder iemand die iets verwacht, zonder push, zelfs zonder muziek, hoe mooi en weldadig dat ook kan zijn. Dat wil niet zeggen dat ik heldervoelendheid naar believen kan aan- en uitschakelen maar wel dat ik er bewust gebruik van maakte als ik me op de mens focuste voor wie ik de mandala tekende. Je vraagt of ik weet waarom het nooit gelukt is om te bewijzen dat men paranormaal begaafd kan zijn?
Ik weet het niet zeker, ik weet dus alleen waarom het mij niet zou lukken.
Daarbij vermoed ik dat degenen die aan zo'n test meedoen zich verkijken op hoeveel spanning dat met zich mee brengt. Hoeveel ruis er dus zal zijn.
Ik heb vroeger veel solo gezongen in een band, als het publiek enthousiast was en het mooi vond dan voelde ik me gedragen door hen en zong ik alsof ik alleen was, zonder barrieres, en voluit en kon ik totaal laten horen hoe ik kon zingen omdat ik hen wilde laten genieten.
Als het publiek het niet mooi vond, er geen vertrouwen in had dat het nog wat zou gaan worden, leek het wel of ik niet meer kon zingen, hield ik me in.
Misschien kan dat voor sommigen paranormalen ook zo werken bij testen.
Dat ze al vooraf het volle vertrouwen kunnen ervaren van degenen die aan hen vragen of ze willen bewijzen wat ze kunnen.

"Bewijzen" is eigenlijk niets meer of minder dan een ander woord voor "laten zien dat het bestaat". Als jij zegt dat je het niet kunt bewijzen, komt het dus op mij over alsof je zegt: "Ik zeg dan wel dat ik iets kan, maar ik kan dat op geen enkele manier laten zien". Maar - als er geen enkele manier bestaat om te laten zien dat iets bestaat, hoe kun je dan ooit beweren dat het zeker is dat dat 'iets' bestaat?

Omdat Cryo, er vele dingen zijn die er zijn maar die (nog) niet te bewijzen zijn. En in dit geval leg ik uit hoe het werkt voor mij. Het frustreert je, lijkt het wel, dat het almaar niet lukt om te bewijzen of het paranormale bestaat of niet.
Mij frustreert het niet.
Zulk werk doe je niet om te laten zien wat je kan Cryo, dat is een manier van denken die niet matched bij werken op een spirituele golflengte, dat is ego. Niets mis met ego maar op zo'n moment zet je dat terzijde omdat het de heldere ontvangst blokkeert.
Misschien is dat wel de kern:
als je een paranormale eigenschap wilt bewíjzen moet je je ego inschakelen, en dat is dan gelijk de blokkade waardoor het niet lukt. Het werkt voor mij dus niet om te laten zien wat ik kan;
de mensen voor wie ik de mandala's maakte lieten mij zien wat ik kan.

het doet me denken aan een heel bijzondere ervaring die ik eens had in een bos.Er stond daar een boom die vol prachtige paddenstoelen zat en verschillende soorten mossen.
De boom was dood, veel takken waren er al af.
Toen ik tegen de boom aan leunde, leek hij te bewegen.
Ik zei tegen mijn vrouw, ik denk dat ik hem zo kan omduwen.
Ik zette kracht, en de dikke boom viel zo maar om!!
Dat gaf een enorme klap in dat stille bos, mensen kwamen kijken wat er gebeurd was.
Toen ik het later aan iemand vertelde, wilde hij het niet geloven, laat maar eens zien, zei hij, dat jij een grote boom in een bos kan omduwen!
nee, ik heb het nooit meer kunnen laten zien, maar het was wel gebeurd.
Zo ook met veel spirituele zaken die zonodig bewezen moeten worden.
De boom die ik omduwde, hoorde bij het moment dat ik in dat bos was.
Bij een ander moment horen andere dingen.
Alleen als ik de boom weer overeind zou kunnen zetten, kan ik hem weer omduwen, dan kopieer ik het moment, maar dat is onmogelijk.
dat was maar eenmalig.
Zo ook veel spirituele / paranormale zaken, ze zijn eenmalig, ze horen bij dat moment en nooit meer op verzoek te herhalen.

Helemaal mee eens Ed, het is vaak niet te herhalen op verzoek. Ook als ik de opdrachten aannam om een mandala te tekenen voor iemand, zei ik altijd dat het onder voorbehoud was. Ik wist niet of het weer zou kunnen. En ik gaf dan ook aan dat mensen de mandala niet hoefden af te nemen als ze er niets in zagen. Dat is nooit gebeurd. Maar het geeft aan dat ik er niet op voorhand vanuit ging dat ik dat vanzelfsprekend wel weer zou kunnen. Het blijven momentopnames die misschien niet meer terugkomen.

Juist kristal, het is nooit een herhaling van een trucje, maar een compleet nieuwe gebeurtenis.
Dinsdag krijg ik twee mensen uit Enschede, die moeten heel ver rijden voordat ze in Zeeland zijn.
Dus moet ik presteren om aan hun verwachtingen te kunnen voldoen, maar heb geen idee of dat lukt.
Ik kan niet herhalen wat de vorige keer succesvol was.
Ik moet een geheel nieuw ding doen, welke past bij dit moment, bij deze twee mensen, bij hun problemen.
Welke dat dan is, heb ik geen flauw idee van, ik laat het maar gebeuren.
Het komt natuurlijk ook, omdat ik zelf niets doe, dus bepaal ik ook niet wat er gaat gebeuren.
Dus kan je je eigen ' trucje' niet laten zien, het is niet mijn eigen trucje, maar ' hun' trucje.
Hier zit dus het grote knelpunt!

Precies Ed, en het knelpunt is tegelijkertijd ook het mooie. Het zorgt ervoor dat we alleen maar in het nu dienen te zijn, zonder verwachtingen, en dan maar te reageren op wat zich aandient. Soms verras je jezelf met wat je doet, wat er in je opkomt, wat je zegt. Soms gebeurt er volgens mij niets en is dat precies wat de ander nodig had. Eigenlijk bevestig jij nu in jouw bewoordingen wat ik aan cryo schreef:
***Misschien is dat wel de kern:
als je een paranormale eigenschap wilt bewíjzen moet je je ego inschakelen, en dat is dan gelijk de blokkade waardoor het niet lukt.*** Je ego laat je los omdat je anders niet open kan staan voor het moment. En dus niet open kan staan voor suggesties van helpers/ lichtwezens/ gidsen.

Ik ga nooit mee in dit soort discussies, omdat er nu eenmaal onverklaarbare dingen zijn in het leven. En bewijzen zijn er niet.
Maar ik wou enkel even reageren op de laatste reactie van Ed. Wat een mooi verhaal over die boom! En wat heb je dit weer prachtig geschreven, Ed. Je bent een man van vele talenten :-)

Ik sluit me bij je laatste 2 zinnen aan Siska ;-))

Nu ik er verder over nadenk, is het wel wat gecompliceerder, omdat je eigen ego toch wel een rol speelt.
eens kijken hoe ik dat kan uitleggen. In je nabije omgeving gebeurd er iets onverwachts, iemand valt en heeft veel pijn.
Een stemmetje in je zegt: ga even helpen.!! ga even helpen!!
Je gaat er na toe, niet wetende wat je moet gaan doen, je doet maar wat. :-)
terwijl je bezig bent, b.v. handoplegging, schep je een verwachting bij de omstanders.
je ego zegt dan, zal ze even laten zien dat dit mogelijk is, dat ik dit kan en dat het geen onzin is.
Dus bestaat er buiten het hele gebeuren om, ook een drang de laten zien wat je kan, iets waar je bewust ook trots op bent.
En we mogen er ook best wel trots op zijn toch?
Als jouw tekening( mandala) klaar is en je ervaart het resultaat, natuurlijk ben je dan apentrots op je zelf, natuurlijk streelt het je ego, je poetst hem op totdat hij bijna licht gaat geven.

dames, maak me nu niet verlegen, met jullie complimentjes.
ik kon al aardig verhaaltjes schrijven, maar wordt hier op G.V. zo geprikkeld, bijna uitgedaagd om telkens weer in een beeldspraak antwoord te geven.
De reacties die ik er op krijg, geven weer een nieuwe impuls/ inspiratie, om zo door te gaan.
En wie hier ook een deel van de eer krijgt is mijn gids Martin, dat is mijn grote inspirator.
Die zorgt er voor dat alles klopt en ik de juiste beeldspraak gebruik, op het juiste moment, voor de juiste mensen.

Aha, dat is dan een verschil in beleving. Ja, ik kan trots op mezelf zijn als ik mijn huis rond kijk en blij ben met wat in in 2 jaar opgebouwd heb na mijn scheiding. Dat ik de vlakke woestenij van mijn tuintje omtover tot een haast serene en kleurig tuintje vol bloemen. Ik ben trots als ik zie dat ik wel mooi 6 grote en 2 kleinere kasten in mijn eentje in elkaar gezet heb. En stevig he!
Dat soort dingen. Dan ben ik echt trots op mezelf. Maar als ik mijn mandala's zag viel ik stil en vroeg ik mezelf verwonderd af: heb ik dat gemaakt? Zoiets moois?
En als het melig klinkt, het zij zo, maar dan voelde ik alleen maar dankbaarheid dat ik die brug kon zijn tussen de ene wereld en de andere wereld via mijn tekening.
Ik kon op die manier het hogere zelf van iemand verbeelden.
Ik hoefde de mandala niet op te poetsen, hij gaf al licht :-))

ja ik begrijp je, misschien komt dat omdat we totaal verschillende dingen doen.
Met het maken van een mandala, is dat jouw ' eindproduct'
Ik herken jouw verwondering, dat je dat zelf gemaakt hebt, dat heb ik vaak als ik geschreven heb en het terug lees.
Mijn eindproduct is vaak mijn handoplegging aan het einde van een sessie, dat is heel direct, dichter bij die persoon kan je niet komen.
Je voelt onder je handen wat er gebeurd en je ziet en voelt het resultaat.
Dan ben ik gelukkig en voel me bevoorrecht het te mogen en kunnen doen.
Dan ben ik er best wel trots op, ik ben van heel ver gekomen en heb jaren lang moeten knokken om op dit punt te kunnen komen waar ik nu ben.
Het woord ego heeft eigenlijk een verkeerde klank gekregen, het kan ook heel positief zijn en een geweldige stimulans zo verder te gaan.
Zolang je maar gewoon blijft doen, nederig en dankbaar.

@Kristal, er zijn ook andere manieren om te laten zien dat iets bestaat dan puur "op verzoek" iets te "moeten" doen. Vandaar dat telkens weer de vraag wordt gesteld: JIJ mag bepalen HOE en WANNEER je het laat zien. Dat kan dus heel goed door achteraf te kijken wat er is gebeurd, en door te proberen of je datgene op een andere manier ook kunt bereiken. Laat ik een voorbeeld geven. Als een bepaald gevolg op vier manieren kan worden bereikt (paranormaal; Forer-effect; Cold Reading; empathie) - dan kun je toch niet zeggen: "zie je nu wel, dit is mijn persoonlijke bewijs dat ik paranormaal ben!"? Als je dat zegt, sluit je je toch af voor drie van de vier mogelijkheden?

Wie anders dan ik kan bepalen welke van de vier, of nog andere mogelijkheden, het op dat moment was?
De ene keer zal het cold reading zijn, empathie, de andere keer iets anders. Wanneer Euc zegt dat ze zonder paranormale eigenschappen geboren is neem ik haar serieus.
Want wie beter dan zij kan het weten? Wanneer jij voor jezelf hebt uitgezocht dat jou zien van een geest destijds geen geest was neem ik jou serieus.
Wie beter dan jij kan dat weten?

De onderliggende vraag is: bestaan paranormale krachten? Dus niet of ze voor jou bestaan, niet of ze voor mij bestaan - nee, de vraag is of ze bestaan. ALS ze dan blijken te bestaan, komen natuurlijk de vervolgvragen: kunnen we ervan leren? Zo ja, wat dan, en hoe dan? Kunnen we deze krachten inzetten voor genezing, voor het bestrijden van onrecht, voor het voorkomen van ellende, voor iets anders? Maar goed, voordat we aan die vervolgvragen toezijn, eerst de beginvraag: bestaan paranormale krachten?

En dan zijn we weer bij het begin aanbeland van vele discussies over dit onderwerp. Bestaan paranormale krachten, ja of nee? Zo niet, wat gebeurt er dan?
Antwoord, dat weten we niet zeker maar er zijn verschillende mogelijkheden die evenwel niet alle paranormale verschijnselen verklaren of afdoende verklaren. Zo ja, kunnen we dat dan bewijzen?
Antwoord: nee, niet op de wetenschappelijke manier. Vraag: wil dat dan zeggen dat paranormale krachten niet bestaan?
Antwoord: mogelijk maar hoeft niet. Dus: ik kan op dit moment alleen maar van mijzelf uitgaan, en jij van jou.
Bestaan volgens mij paranormale krachten?
Ja. Aangezien het niet te bewijzen valt, maar veel mensen deze ervaringen hebben en veel andere mensen dat niet geloven, kunnen we de discussie hierbij wel sluiten want anders beginnen we weer van voren af aan. Tenzij je/iemand nog een nieuw inzicht te delen hebt/heeft natuurlijk :-))))

Ja, door ze te ontkennen verdwijnen ze niet.
Door ze te testen verdwijnen ze ook niet.
Ze zullen altijd blijven bestaan en alleen maar sterker worden.
je staat nu met een been in 'onze' wereld.

@ed ik lees net het verhaal over de boom.
het niet dat ik het wil bagatelliseren of flauw wil doen hoor maar ik vind het niet zo bijzonder (afgezien van de schoonheid van de paddestoelen, het bos zelf, een een dode boom die zeer nuttig is) wat betreft de strekking: een dode boom valt een keer om. dit kan zijn omdat jij er tegenaan leunt en daarna duwt, maar het had ook de wind kunnen zijn, een schurend wild varken met chronische jeuk, etc. jij was toevallig daar, bij die wankele boom. herhalen zou dus niet lukken door zomaar een boom om te duwen. het ging immers om een dode boom, die al wankel genoeg was. achteraf is het dus heel makkelijk aan te tonen (por met je vinger in het hout, kijk naar de stam zelf etc) het is dus wel degelijk te herhalen als iemand jou een boom zou toewijzen die dezelfde eigenschappen heeft. wat het moment betreft had het ook toeval kunnen zijn. wie weet hoeveel meer bomen er waren. had je sneller gelopen had je misschien een eekhoorn voor je voeten gezien (ik noem maar was, er is enorm veel te zien en te beleven) daar hoort idd een bepaald moment bij (anders beleef je het niet) dus even los van wat wel of niet zou bestaan: want vind je van deze invalshoek?

De boom was wel echt zo gebeurd, maar was hier als voorbeeld, dat die boom hoorde in dat ene moment en dat je dat niet even op de vraag van een ander kan laten zien. Het is een verklaring waarom ik denk waarom paranormale zaken niet even op commando kan laten zien, want daar ging de discussie over. Ieder moment in je leven is uniek, incl. de bijzondere dingen die er in kunnen gebeuren.
Dat moment kan je niet even herhalen om een ander te laten zien wat je deed. Stel je vertelt over de geboorte van je eerste kind, voor je zelf een zeer unieke gebeurtenis, waarin je zelf een zeer grote rol in hebt gespeeld.
En een ander zegt tegen je, ik geloof er niets van dat je dat kan, laat maar een zien dan?
kan jij dan aan een ander laten zien, hoe die geboorte ging en wat jij zelf deed? Zo zit het mogelijk met paranormale zaken in elkaar, waardoor je het ' kunstje' niet kan herhalen.

@Kristal, ik merk dat ik moeite heb met het verwoorden van het kernpunt. Althans, iets wat voor mij het allerbelangrijkste onderliggende punt is van de vraag. Maar ik slaag er niet in dat over te brengen. Het gaat om de vraag: bestaat er iets paranormaals. Mijn redenatie is: zo ja, dan moet er een manier zijn om dat te laten zien. Als er geen enkele manier is om te laten zien dat paranormale dingen bestaan - hoe kun je er dan ooit van uitgaan dat ze bestaan? Of, op een andere manier verwoord: wat maakt een paranormale ervaring verschillend van de Magische Eenhoorn op het Domplein in Utrecht? Of, weer op een andere manier verwoord: als het niet mogelijk is om te laten zien (op welke manier dan ook) dat paranormale dingen bestaan - dan maakt het dus niet uit of ze bestaan! Dan zouden ze dus net zo goed niet kunnen bestaan - het zou niets, echt helemaal niets, uitmaken! -- @ed, die boom vond ik ook een wat vreemd voorbeeld. Natuurlijk, met DIE boom is het niet op commando te herhalen. Maar jouw ervaring met die boom past wel in het beeld dat we hebben van dode bomen. Er komt gewoon een moment waarop zo'n boom op het punt van omvallen staat, en als er juist op dat moment iemand voorbijkomt, kan die de boom omduwen. Ik zie hier niets onverwachts aan. Met paranormale dingen is het heel anders. Daarvan hebben we alleen maar de *beweringen* dat ze zouden bestaan - maar die beweringen passen totaal niet in het beeld dat we van de wereld hebben. Er is niets dat erop wijst dat paranormale dingen echt bestaan (als dat wel zo zou zijn, zou je een bewijs hebben). Er is geen reden om zomaar iets aan te nemen dat in volstrekte tegenspraak is met alles wat we van de wereld weten. Heel anders dus dan die dode boom.

je hebt de uitleg van de dode boom niet begrepen.
Ik had er wel op gehoopt.

Ik heb de uitleg prima begrepen. Volgens mij wil je zeggen dat het iets bijzonders is dat niet op commando kan worden herhaald. Heb jij mijn uitleg begrepen?

In een bepaald moment gebeuren bepaalde dingen die je later in een ander bepaald moment niet meer kan herhalen.
Een paranormale gebeurtenis is ook een onderdeel van een bepaald moment en daarom niet te herhalen. En dat is nu juist waar jij al heel lang naar op zoek bent. En ja, dat past niet in het beeld dat ' we'' van de wereld hebben.
Maar past wel in het beeld, dat ' wij'' van de wereld hebben. En dat is dan meteen de eindhalte, niet voor' wij'' maar voor 'we'

Ik slaag er duidelijk niet in om het punt over te brengen dat ik zo graag over wil brengen. Laat ik het op een andere manier proberen, namelijk door een vraag te stellen. Volgens jou bestaan er paranormale verschijnselen. Welk verschil zou het maken (voor "de wereld") als die paranormale verschijnselen niet zouden bestaan? Nog anders gezegd: wat is het verschil tussen a) een wereld met paranormale verschijnselen, en b) een wereld zonder paranormale verschijnselen?

@ed
nogmaals de boom :)
ik snap dat jij het zo ziet, 'het' moment, niet te herhalen met zomaar een andere boom, en dit als vergelijking stelt met paranormale dingen. daarom leg ik uit wat mijn persoonlijke invalshoek is. het leven kan niet teruggespoed worden dus in feite is er nooit iets te herhalen. een kind komt maar 1 keer ter wereld, maar ik heb bewezen dat ik het kunstje zélf nog een keer kon herhalen, maar natuurlijk met een ander kind, en op een ander moment. #mijn# beleving kan ik niet bewijzen door herhalen, maar de hormoontjes, de biologische eigenschapen van een vrouw bewijzen dat het we degelijk mogelijk is. uniek is wel degelijk (enige in zijn soort, nou dat zijn ze bij mij alle 2) zo kan het ook met de boom. je kan aantonen dat je een dode wankele boom om kan duwen door het nog een keer te herhalen, maar niet meer die boom, en niet op 'het' moment.
een andere wankele boom, op een ander moment, dat is heel goed haalbaar. (waarom niet?) zo ook bij paranormale dingen lijkt mij, anders zijn het toch eenmalige acties op zich? dan zou er nooit een soortgelijke situatie, ervaring, waarneming kunnen zijn op een ander moment. simpelweg omdat dingen niet terug te draaien zijn. kan je mijn visie begrijpen, en snap je mijn uitleg (nog los van 'wellus/nietes persoonlijke waarheid') maar puur om het vergelijkingsmateriaal.

Cryo is lees van je: Volgens jou bestaan er paranormale verschijnselen. Welk verschil zou het maken (voor "de wereld") als die paranormale verschijnselen niet zouden bestaan? Er zou geen enkel verschil bestaan, want iets wat niet bestaat kan de wereld ook niet missen. dan vraag je: wat is het verschil tussen a) een wereld met paranormale verschijnselen, en b) een wereld zonder paranormale verschijnselen? Een wereld met paranormale verschijnselen, is dus de gewone wereld, zoals die er altijd is geweest en al duizenden jaren geleden,uitvoerig beschreven is in oude rotstekeningen in grotten en de Bijbel. Een wereld zonder paranormale verschijnselen, zou er precies zo uit zien, d.w.z. uiterlijk, maar niet voor het gevoel.
het zou met veel mensen veel slechter gaan, veel mensen zouden een minder gelukkig leven leiden. Ik besef dat deze antwoorden, nieuwe vragen oproepen, maar dat is meer het zoeken naar andere onbewijsbare zaken.
Om ze ook af te doen als onzin, niet bestaand, onmogelijk, onbewijsbaar, suggestie, toeval enz.
Dus hier laat ik het bij.

Euca. Ja hoor ik begrijp je wel.
Maar elk voorbeeld dat je gebruikt in een discussie is niets meer als een hulpstuk om je standpunt, mogelijk duidelijk te maken.
Dus vergeet gauw maar de boom, is alleen maar verwarrend. Een paranormaal gebeuren is een eenmalig product van de situatie van dat moment, veroorzaakt buiten ons om.

Dus - volgens jou is er NIETS dat erop wijst dat paranormale dingen bestaan. Er zijn weliswaar een boel mensen die het GEVOEL hebben dat paranormale verschijnselen bestaan - maar dat is niet meer dan wat er staat: een gevoel. Buiten dat gevoel, of zo je wilt die overtuiging, is er geen enkele aanwijzing dat paranormale verschijnselen bestaan. Althans, zo lees ik jouw woorden.

lees ze nog maar eens over, je bent slim genoeg, want je stelt keer op keer de zelfde vragen, het gaat je niet om de antwoorden, het gaat je om het zoeken naar zwakke plekken in het betoog van een ander, waardoor jij weer de mogelijkheid hebt, je kennis te spuien.
Als je het na 91 reacties, waar zeer serieus is omgegaan met jouw vragen, het nog niet snapt, lijkt mij niet mogelijk. Ik eindig met een herhaling uit mijn vorige reactie: Ik besef dat deze antwoorden, nieuwe vragen oproepen, maar dat is meer het zoeken naar andere onbewijsbare zaken.
Om ze ook af te doen als onzin, niet bestaand, onmogelijk, onbewijsbaar, suggestie, toeval enz.
Dus hier laat ik het bij.

Jammer, Ed.

Jammer na 93 reacties??
geen bedankje voor al die overvloedige antwoorden en geduldige uitleg die je van verschillende mensen hier hebt gekregen?
Alleen jammer?

??? dus omdat het volgens jou niet mogelijk lijkt jou 'jammer' niet genoeg kunnen zijn Ed? mag ik zo vrij zijn om je erop te wijzen dat ook dit dit een persoonlijke opvatting van je is, waarmee je m.i. duidelijk TE persoonlijk naar een ander kan worden doordat je hier bepaalde eigenschappen aan een persoon toewijst?
ondanks dat ik begrijp waar je reactie vandaan komt.

euca, er hebben hier een aantal mensen ongelooflijk hun best gedaan een en ander toe te lichten en uit te leggen.
Ondanks dat ze het standpunt van Cryo weten ( zie ook andere discussies) heeft iedereen zijn best gedaan. Ergens in het begin van de discussie zeg ik:
Een discussie moet een doel hebben en soms is dat doel de discussie niet waard.
ik zie vaak het doel, verpakt in de discussie. Als je dit begrijpt, begrijp je de rest ook.

ik snap dat jij dit zo ziet Ed, en daarom snap ik ook je reactie. maar je kan bv ook vragen aan Cryo of deze wel een doel heeft, en zo ja: wat dit doel is. iedereen doet zijn best, jij, ik Cryo en elk ander. persoonlijk stel ik geen doel in een discussie, omdat een discussie niet een manier is om mijn doel te bereiken.
ik denk dat Cryo jou beter snapt dan jij beseft, maar verwoord het anders om te kijken of jullie nog op hetzelfde spoor zitten. zie de zin:
''Althans, zo lees ik jouw woorden'' als jij door een #voor jou# bepaald (voorop gesteld) doel het een discussie niet waard vind is dat prima.
maar als jij voor een #ander# het vooropgestelde doel bepaald vind ik dat niet fair. nogmaals: ik begrijp dat #jij persoonlijk# dit doel verpakt in een discussie kan zien, (dus ik begrijp de rest ook maar al te goed....helaas) maar.... als je wil #weten# of het ook #echt# klopt (de uitspraken tegen Cryo) wat je ziet, denk ik dat Cryo zelf DE enige persoon is die hier antwoord op kan geven. persoonlijk vind ik dat niemand zich in de postie mag stellen om dingen voor een ander te bepalen, dan wel hier een keiharde uitspraak over te doen (als is dit nog zo begrijpelijk vanuit jou gezien)

Een discussie is er voor om de mening van de ander te horen en jouw mening toe te lichten, in alle openheid en eerlijkheid.
En daaraan voldoet deze discussie.

Even terug neer het begin: waarom zou je voor een paranormale verklaring kiezen als er ook een gewone verklaring is ?
Wat paranormaal begaafden doen kan ook gedaan worden door mensen die NIET claimen paranormaal begaafd te zijn. Zie (alweer ;-) Gili. Hij doet hetzelfde als 'echte' helderzienden maar is zich er meer bewust van wat hij doet: nl. inspelen op lichaamstaal en wat mensen bezig houdt.
Waarom is het zo moeilijk om je te realiseren dat dat het is wat er aan de hand is ? Waarom zou je de geestenwereld de 'credits' geven voor iets wat je zelf doet ?
Het is namelijk niet iets om je voor te schamen; het kost veel oefening, mensenkennis en inlevingsvermogen om dit te kunnen. Wees daar trots op zou ik zeggen en maak jezelf niet kleiner dan je bent door te zeggen dat 'je alleen maar een kanaal bent' of ' afhankelijk bent van de andere zijde'.
Het werkt wat je doet en dat is geweldig!

@juzerneem, m.i. is het niet "afhankelijk zijn van de andere zijde" maar open willen staan voor al wat is. En of je dit nu paranormaal of in jouw voorbeeld "normaal" noemt is volgens mij niet de issue.

jezurneem
Mogelijk begrijp je me niet goed.
Ik zoek geen bewijzen dat alles op dit gebied mogelijk en bewijsbaar is.
Nee ik zoek naar aanwijzingen dat ik ongelijk heb.
Elders, weet even niet meer waar, zeg ik dat wel 98 % van de paranormale dingen gewoon is te verklaren.
Ik houd me bezig met dat hele kleine restje wat er dan over is.
Hierna kijk ik hoe de mensen die bij mij komen, reageren, wat er met ze gebeurd en hoe ze weer vertrekken.
Ik heb zelf hier grote problemen mee het te begrijpen en voor me zelf uit te leggen. Wetenschappelijk gezien kom ik er niet uit.
Alle eer aan me zelf toekennen, zo als jij dat zegt, is ook niet mogelijk, dan zou ik wereld beroemd kunnen worden.
Zo loop ik dus aan alle kanten vast, zolang ik het rationeel bekijk.
Dus, ja, het werkt wat ik doe en dat is geweldig, nee, meer dan geweldig!!
En ja, daar ben ik zeker trots op!

Ed, ik vond/vind het jammer dat jij de discussie zomaar afkapte. Daarna heb ik me even afzijdig gehouden, want verdergaan leek me niet zinvol. Ik zal proberen uit te leggen waarom. In jouw afkap-reactie (jouw reactie boven mijn jammer-reactie) zie ik dat je weer vervalt in je oude negatieve gedrag. Lees maar mee wat je schrijft: je zegt dat ik alleen maar naar zwakke plekken zoek, dat ik mijn kennis wil spuien, dat ik het best snap maar alleen maar doe alsof dat niet zo is, en dat ik dingen afdoe als onzin. Nu had ik dat kunnen vertellen - maar dit keer heb ik besloten mezelf eens niet te verdedigen. Als jij me wilt aanvallen, ga je gang. Dat slaat toch wel een keer op jezelf terug. Kennelijk zie je de oprechtheid van mijn vragen niet. Je ziet niet dat ik probeer zoveel mogelijk met je mee te denken. Je wordt alleen maar boos en negatief, en je kapt de discussie af. Dat vond ik jammer. En dat liet ik weten in mijn vorige reactie. Een toepasselijk citaat van muffin05, geschreven in een reactie onder het antwoord van tyresha, verderop op deze pagina:
"Een van de mooiste eigenschappen van mensen met paranormale gaven is dat ze anderen niet veroordelen." -- Een tweede reden voor mij om niet verder te gaan, is dat ik er niet in slaag uit te leggen wat voor mij het allerbelangrijkste, het KERNpunt, is. Ik krijg het gevoel dat ik bij jou tegen een keiharde, starre, onvermurwbare muur oploop. Je kunt niet buiten de bekende paden treden, of je wilt niet buiten de bekende paden treden. Of, andere mogelijkheid: ik ben te onduidelijk. Ik kan niet uitleggen wat ik voel, en wat voor mij zo belangrijk is, en waarom dat voor mij zo voelt. Maar weet je, het maakt niet uit. Of het nu aan jou ligt of aan mij, het maakt geen enkel verschil. Zolang mijn kernpunt niet aankomt bij jou, blijven we langs elkaar heen praten. Als dat dan kennelijk zo is, kunnen we de discussie maar beter stoppen. Dat is jammer, ja. Maar toch het beste.

Cryo. in de ruim 90 reacties zijn verschillende personen , waaronder ik zelf, uitvoerig en zeer correct met jou in discussie gegaan.
Het stoppen van een discussie omdat mijn laatste antwoord weer nieuwe vragen op zou roepen, heb ik dat ook zo aangegeven en de discussie gestopt.
dat jij deze beslissing niet wil accepteren en ondanks dat ,toch doorgaat met vragen stellen, alsof je het niet gelezen had, heb je vaker gedaan. Ik veroordeel niemand.
Ik ben niet boos.
Ik voel me niet schuldig Heb jij dan op al je vragen antwoord gekregen?
Van mij in ieder geval wel.
Eerlijk en oprecht, precies zo als ik ben.

Ed, je hebt inderdaad de discussie gestopt. En wel op een manier die op mij erg negatief overkomt, zoals ik in mijn vorige reactie uitgebreid heb toegelicht. Desondanks heb ik jouw beslissing WEL geaccepteerd - ik heb slechts aangegeven dat ik het jammer vond. Volgens mij was JIJ degene die daarna weer verder ging... Maar goed, nogmaals: het lijkt me nog steeds beter de discussie te stoppen. Dat is precies de reden dat ik pas nu (in mijn vorige reactie) een toelichting gaf, en mij niet verdedigde toen jij de discussie sloot. Feit is dat jouw manier van discussie sluiten op mij heel negatief, heel veroordelend, heel star en gesloten, overkomt. Dat kan aan jou liggen: dat jij echt negatief, veroordelend, star en gesloten bent, en dat ik dat correct heb gelezen. Het kan ook aan mij liggen: dat jij heel gewoon vriendelijk zegt dat ik naar zwakke plekken zoek enzovoort, en dat het aan mij ligt dat ik dat negatief opvat. Maar, nogmaals: het maakt niet uit. Of het nu aan jou ligt of aan mij, we praten langs elkaar heen, en dan kunnen we beter stoppen dan opnieuw de negativiteit in te gaan. Ik blijf het jammer vinden, maar ik weet dat het beter is om de discussie NU te sluiten. (Dit was dan ook mijn laatste bijdrage hier.)

prima.

Ed, niet om je te sarren, maar puur om je een spiegel voor te houden: prima? zo meer dan ..... (tig) ...reacties??
geen bedankje voor al die overvloedige antwoorden en geduldige uitleg die je van verschillende mensen hier hebt gekregen? Van Cryo zelf, van mij, van Jazurneem? Je vind het okay dat iemand hier niet van gedachten kan wisselen? Ed, we zijn allemaal gevoelsmensen hier. Een dergelijke opmerking is voor NIEMAND prettig.
Hier een tekst van jou:
lees ze nog maar eens over, je bent slim genoeg, want je stelt keer op keer de zelfde vragen, #het gaat je niet om de antwoorden#??, #het gaat je om het zoeken naar zwakke plekken in het betoog van een ander#??, #waardoor jij weer de mogelijkheid hebt, je kennis te spuien#??
Als je het na 91 reacties, waar zeer serieus is omgegaan met jouw vragen, #het nog niet snapt, lijkt mij niet mogelijk#??. Ik eindig met een herhaling uit mijn vorige reactie: Ik besef dat deze antwoorden, nieuwe vragen oproepen, maar dat is meer het zoeken naar andere onbewijsbare zaken.
#Om ze ook af te doen als onzin#?, #niet bestaand, onmogelijk, onbewijsbaar, suggestie, toeval enz#??.
Dus hier laat ik het bij. (JIJ kapt het dus af) iets verderop zeg je dat je niemand beschuldigd, en je je niet schuldig voelt....?! Ed, ik pak je niet op je eigen woorden, maar misschien zie jij dit zo. ik ben geen onderdeel van 'een spel', maar mischien die jij dit zo. voor MIJ PERSOONLIJK is de enige reden dat ik me afvraag:
zie je zelf de beschuldigen niet? (tussen de hekjes)
waarom VRAAG je niet of dit de opzet is omdat het zo op jou PERSOONLIJK overkomt ipv dit op de persoon te spelen door er eigenschappen van te maken? hoe rijm je die tegenstrijdigheden voor jezelf Ed, want ik weet 100% zeker dat je niet bewust iemand kwetst, maar je DOET het wel helaas. alleen zegt niet iedereen dit terwlijl het wel degelijk meerdere mensen opvalt. door VRAGEN geef je een ander ook de kans zijn/haar woorden uit te kunnen leggen zoder dat ze vervormd worden en als WAAR worden gezien. ik vind dat echt heel jammer, en omdat ik mijn hart op mijn tong heb: ik begin er eerlijk gezegd een beetje van te balen.

Euca, indien je je zelf aangevallen of wat dan ook voelt is dat ten onrechte, ik heb niets tegen jou.
Indien je een ander hier wil verdedigen, kan je dat alleen als je inzicht hebt in het geheel van de discussie, en dat heb je niet.
waar baal jij dan nu van?
Omdat ik het eerlijk zeg dat ik stop? Er zijn anderen van deze en andere discussies die de discussie zo maar stoppen zonder iets te zeggen, juist die mensen balen er van omdat het zo loopt en ze weten waar het eindigt, zoals vrijwel iedere discussie met Cryo, over dit soort onderwerpen zo eindigt, dit is geen beschuldiging maar een constatering.
waarom reageer je dan alleen op mij en niet op die anderen , ik geef het altijd aan dat ik stop.
Ik had liever je een P.B.tje gestuurd, maar sta nog op de zwarte lijst bij je. Zit midden in een verbouwing, kom later nog wel terug op je reactie, als je dat nodig vindt.
Ed

Wendy.
Ik heb ook ooit mandala's getekend.
En ik heb mandala's getekend, die voor mensen waren die ik nog niet ontmoet had, en 2 jaar later ontmoeten ik die mensen waar die mandala's voor waren, en heb ik ze uitgedeeld aan hun.

Sorry ik bedoel Kristal hier boven.

Ja, Whiteeagle, ook dat kan.

@ed
even op deze manier hoor, om het overzicht te houden: Euca, indien je je zelf aangevallen of wat dan ook voelt is dat ten onrechte, ik heb niets tegen jou.
#ik voel me niet aangevallen ED, ik vraag waarom je niet kan zien dat je een ANDER aanvalt# Indien je een ander hier wil verdedigen,#dit wil niet, ik vraag waarom jij een ander aanvalt en dit niet kan zien, en ik geef aan HOE je iemand aanvalt# kan je dat alleen als je inzicht hebt in het geheel van de discussie, en dat heb je niet.#dat is jouw persoonlijke mening en constatering Ed#
waar baal jij dan nu van?#dat leg ik uit in de tekst die je niet oppikt, je VRAAGT een ander nooit naar het waarom, maar doet constateringen#
Omdat ik het eerlijk zeg dat ik stop? #nee, dat leg ik uit in de tekst die jij niet oppikt# Er zijn anderen van deze en andere discussies die de discussie zo maar stoppen zonder iets te zeggen, juist die mensen balen er van omdat het zo loopt en ze weten waar het eindigt #dat zal best maar daar gaat het (wat mij betreft) niet over want ik vroeg je om uitleg zodat ik kan proberen te begrijpen waarom jij bepaalde dingen niet in kan zien. het gaat over JOUW en over CRYO, niet over anderen#
zoals vrijwel iedere discussie met Cryo, over dit soort onderwerpen zo eindigt, dit is geen beschuldiging maar een constatering. #een persoonlijke constatering# waarom reageer je dan alleen op mij en niet op die anderen , ik geef het altijd aan dat ik stop. #omdat jij keiharde uitspraken doet over iemand, ik leg uit en laat je zien waarom ik dit constateer. ik reageer dus niet op anderen omdat ik jou vraag naar het WAAROM# Ik had liever je een P.B.tje gestuurd, maar sta nog op de zwarte lijst bij je. #dat is idd waar vanwege de vorige keer, maar ik hou het graag open en bloot als jij hier niets op tegen hebt althans# Zit midden in een verbouwing, kom later nog wel terug op je reactie, als je dat nodig vindt.
#graag Ed, ik heb nog steeds geen antwoord op mijn vraag namelijk, dus als je de tijd kan vinden stel ik dit erg op prijs#

euca, wie in een discussie stapt, kan rekenen op weerstand, afkeuring enz.
Dus veroorzaak ik het zelf.
Ik hoef/ moet op niemand reageren.
Bij een discussie hou ik rekening met de persoon zelf, heel logisch natuurlijk, je gaat elkaar kennen.
Ook vorige keren dat je met deze persoon een discussie heb gehad tellen bewust en onbewust mee.
Dat kan je gewoon niet vergeten.
Dat heb ik ook bij jou natuurlijk, je weet wat ik bedoel.
Ik voel er niet veel voor een discussie die ik met een ander heb gehad hier ter discussie te stellen.
Dat heb ik eerder gedaan en is niet goed bevallen.
In andere discussies heb ik tijdig aangegeven niet in discussie te gaan, of niet verder in discussie te gaan.
Dit werd vaak niet geaccepteerd en gerespecteerd.
Er volgde toen nog wel 30 reacties, het ging gewoon maar door en door en werd steeds erger.
Ik heb toen mijn antwoord met al de reacties verwijderd om het te kunnen stoppen, niet voor me zelf, maar voor anderen die zich er mateloos aan gingen ergeren.
Ook zijn een aantal keren door de moderators, vragen en antwoorden verwijderd, om het te stoppen.
Die fout maak ik dus nooit meer.
Indien iemand om wat voor een reden dan ook zo nodig iets belangrijks moet zeggen, doe dat dan per P.B.
Indien ik nu zie aan komen welke kant en discussie heen gaat, stop ik gewoon, niets mis mee toch?
Ik heb een aantal P.B tjes gehad met de opmerking, dat ik deze discussie met respect en vooral geduld heb gevoerd.
Er zijn altijd wel mensen die er anders over denken.
Ook dat mag best hoor, prima zelfs.
Ik hoop dat je me begrijpt en mijn beslissing kan respecteren.

+1 dit is ook wat ik denk: empathisch, (voeg gevoeligheid over het algemeen nog even toe) en daardoor heel invoelend. maar dit denk ik ook bij mensen die een paranormale (zeggen te) hebben. sterker nog, ik denk persoonlijk dat dit hetzelfde is, maar dat het een andere naam heeft. wat denk jij hiervan nu je weet dat ik ook weleens iets heb wat men onder het paranormale kan scharen? (sterker nog, men doet dit weleens voor me)

Misschien Eucje, is gevoelig zijn, empathisch zijn, wel de basis voor paranormale ervaringen. Ik zat me toch ook even af te vragen of ik mensen "ken" die paranormaal zeggen te zijn en tegelijkertijd niet empathisch...
Ik zag eens een helderziende die heel blij was dat hij goed had gezien dat de dood, van een voor hem onbekende jongen, veroorzaakt was door een ongeluk op een spoorweg. Die blijdschap kwam eruit terwijl de familie erbij stond. Ben je dan empatisch maar denk je even niet na over hoe je je uit of ben je dan gewoon niet empatisch?
Volgens mij moet je in ieder geval wel gevoelig zijn om uberhaupt paranormale ervaringen te kunnen hebben. En ja, ik kan me voorstellen dat anderen jou er wel eens van verdenken ;-) dat je paranormale ervaringen hebt. Het is ook moeilijk een grens aan te geven. Als je een beter vooruitziende blik hebt dan een ander, ben je dan heel slim of helderziend? Als je dingen weet die je niet kan weten, ben je dan intuitief of helderwetend? Waar ligt de grens?
Nadat ik jouw ervaringsverhaal in een andere vraag had gelezen kan ik me zo goed voorstellen dat je gekozen hebt zoals je deed.