hoe leer je sneller aan plotselinge veranderingen wennen en accepteren?

Ik heb veel geleerd door haptotherapie en wel om een andere reden, maar misschien spreekt het jou ook aan. Het is ook een soort bewustwording, waardoor je dingen anders kunt benaderen en sneller kunt schakelen/accepteren.

Je moet elke plotselinge verandering gewoon direct accepteren als onderdeel van het leerproces van je leven.
Je verzetten tegen de realiteit van wat er gebeurt is zinloos en daarvan ga je alleen maar meer in je hoofd zitten.
What you resist will continue to persist.

zorgen dat je zo murw geslagen word door het leven dat niets of niemand je meer intreseerd. Zoveel afstand tussen jezelf en de wereld creeeren dat niets je werkelijk meer kan raken.En maar vaak genoeg meemaken dat iets waar je van houd kapot gemaakt word ,zonder dat je er iets aan kunt doen.en alleen aan je zelf denken.
Sorry voor de depri toon van mn antwoord maar zo voel ik me nu

John Lennon heeft ooit de mooie zin "Life is what happens to you while you're busy making other plans" bedacht. Voor mij persoonlijk is dit een waarheid als een koe. Elke verandering zorgt voor nieuwe kansen. Niets gebeurt zonder reden. Komt iets of iemand onverwacht op je pad? Kijk wat je ervan kunt leren! Gaat iets of iemand onverwacht bij je weg? Misschien kun je de verworven vrijheid wel heel goed gebruiken?
Duisternis verdrijf je niet door er tegen te vechten, maar wel door er licht in te brengen!

Door je referentiekader fors op te rekken, kan je in relatief korte tijd enorm groeien.
Wat daarbij enorm geholpen heeft is het maken van verre reizen naar landen waar zowat alles anders is als hier.
Als belangrijk voorbeeld hebben we pleegkinderen die een kleine wereld hadden en dit begon hun parten te spelen .
Om die reden heb ik een van de kinderen meengenomen op een reis naar Thailand met een tussenstop in Egypte.
Omdat de reis deels in schooltijd viel en het ook op school niet goed met dit meisje ging, heb ik in overleg met schhol , BJZ en pleegzorg mijn plannen besproken.
Nadien is dit meisje mentaal zo gegroeid dat ze veel beter
op veranderingen kon reageren EN er goed mee omgaan.
Ze was (op een veilige manierr) deels op zichzelf aangewezen en heeft vele angsten moeten overwinnen.
De directie van de school heeft naderhand contact met me opgenomen om hun dankbaarheid uit te spreken, dit meisje was in alle opzichten enorm gegroeid en kan snel en adequaat op nieuwe situaties reageren.
Ook haar vermogen om dingen te accepteren is fors toegenomen.
Andere vormen van aanpak (psychotherapie, extra begeleiding en ondersteuning)
hebben niet het gewenste resultaat gehad, helaas.
Vandaar kreeg ik de ingeving deze aanpak op haar los te laten.
Ook als ik over menzelf spreek, moet ik zeggen dat het maken van verre reizen naar liefst niet westerse landen
mijn begripsvermogen welke je helpt dingen te accepteren en met verrassingen en onverwachte tegenslagen EN positieve gebeurtenissen (daar kun je ook door van slag raken) om te gaan, enorm doet toe nemen.
Het helpt je vindingrijker te worden en het vergroot je mensenkennis.
Naar mijn mening is Nederland te klein en te gecompliceerd om mentale elasticiteit te ontwikkelen.
Het vaak verstikkende klimaat van verboden en geboden
helpen niet mee flexibel te worden.
Maak dus een lange , verre reis (liefst niet helemaal alleen)
maar wel een reis die niet helemaal vastligt qua planning en zorg dat je veel contacttijd inbouwt om de "gewone "
mensen tijdens je reis te leren kennen.
Zo heb ik heel veel geleerd van gesprekken met portiers, bewakers, kamermeisjes, locale bewoners enz.
Daardoor kwam ik veel te weten wat je NIET in de vakantiefolders leest en ervaar je dat de cultuur die de toerist voorgespiegeld krijgt een geheel andere is dan de dagelijkse werkelijkheid elders.
Hopelijk heb je hier wat aan.

Door het als uitdaging te zien

Als je basis goed is zul je minder moeite hebben met plotselinge veranderingen.
Je kunt dan soms even flink heen en weer geschud worden, en lijkt het of je scheepje vergaat in de woeste storm, maar als het een deugdelijk schip is zal het zeker niet vergaan.
De basis is je diepste zelf, een veilige plek waar je altijd weer kunt terugkeren, om weer stabiel en rustig te kunnen worden.
Door diep af te dalen in jezelf, zul je die rust en liefde weer kunnen terugvinden, en ben je echt jezelf.
Het heeft geen zin om je te harden, of je volledig af te sluiten van deze wereld, want dan sta je je eigen groei in de weg, maar door heel dicht bij jezelf te blijven zul je kunnen stabiliseren, en accepteer je ook beter de veranderingen.
Liefde, aandacht en zelfrespect, zullen je hierbij helpen om je diepste zelf te kunnen vinden.
Zelfontkenning en een minderwaardigheidscomplex zullen je juist kwetsbaar maken.
Door jezelf te accepteren en van je zelf te houden, maken je ook minder kwetsbaar voor opmerkingen van andere mensen.
Want jij bent perfect, en niets of niemand kan hier iets aan afdoen.
Veranderingen zul je sneller met een glimlach accepteren, wetende dat het ook op je weg gelegd kan worden, om te kunnen groeien.
De hele wereld kan veranderen, maar jij hebt je rust en stabiliteit, en niets of niemand kan dit aantasten.

Ik denk dat het een goede start is door Verwachtingen los te laten. Alles is aan verandering onderhevig.
Leef in het NU dat is wat er is en verder niets.
Natuurlijk zijn er dingen die je wat verder vooruit moet regelen of overdenken. Veel dingen komen echter toch zoals het komt. Alleen de dingen waar jij invloed op hebt, kun je wat meer naar je eigen wens invullen. De rest komt zoals het komt en dat geeft onverwachte situaties.
Daar kun je geen invloed op uitoefenen en als je dat loslaat, ben je al een heel eind.

Houd jezelf voor dat je alles aankunt wat op je pad komt en dat je ook voor positieve veranderingen kunt komen te staan. Dat is het leven.

Dus: verwachtingen loslaten, invloed uitoefenen waar je kunt en wilt en leven in het nu en genieten!

Vertrouwen; vertrouwen dat de verandering een beter doel dient en dat het wel goed komt. Loslaten noemen we dat ook wel. We kunnen geen controle houden en dat verwart ons. Maar vertrouwen levert rust op.

Je kunt of leren je aan te passen aan de samenleving en alles op de manier doen die bij jou past, zonder je daarbij aan te trekken van wat anderen denken of wat de maatschappij van jou verwacht.

Of je kunt je eigen 'moeten' bepalen. Je kunt bepalen of jij deel wil zijn van deze samenleving, of kunt bepalen dat je je leven wilt leiden in India of Groenland, waar je voor jouw gevoel misschien minder moet en waar je misschien meer het gevoel zult krijgen dat je echt leeft, in plaats van dat je geleefd wordt - door de regels en het moeten en meer.

Wat misschien ook kan helpen is dat je bepaalt wat voor jou belangrijk is in het leven en dat je je daarop richt.

Als je de vrijheid hebt om keuzes te maken, neem die dan en gebruik je mogelijkheden om je uiteindelijk doelstelling te behalen. Als je daarmee bezig bent, heb je misschien minder het gevoel dat je doet wat moet en meer het gevoel dat je doet wat hoort -omdat dat in deze samenleving van je verwacht wordt- en dat je doet wat je wil.

Tot slot, probeer erachter te komen wat je graag doet. Als je het ergens moeilijk mee hebt, kun je altijd iemand om hulp vragen. En je bent niet de enige die zo denkt. Je hoeft niet wanhopig te worden. Als dat er wel van mocht komen kun je altijd nog terecht bij een specialist, of je kijkt of je wat bereikt met het lezen en toepassen van zelfhulpboeken.