heb ik een gave ofzo?

Definieer gave eens. De één noemt het een gave, de ander zegt dat je het over jezelf afroept. Voor die laatste is het pro Amerikaanse boek The Secret een "juiste" onderbouwing.

Beiden zijn wetenschappelijk niet te bewijzen en daarom niet uit te sluiten. Ik zou zeggen, ik vindt het pas een gave als je er iets positiefs mee weet te bereiken. Win de lotto en help arme kinderen, voorkom bommeldingen en meer van dat soort zaken...

Misschien ik herken dat heel erg mijn vader heeft het ook heel sterk en ik en mijn zus in iets mindere mate, en ja het klopt altijd. Wel raar hé? Maar weet ook niet of het een gave is of wat dan ook.

Dagenlang komen schieten allerlei gedachten bewust en onbewust door je heen. Niet zo gek dus dat er wel eens gedachten uitkomen..

Toegevoegd na 4 minuten:
- komen dus haha

Je voelt blijkbaar 'iets' aan.
Maar je kunt niet actief 'iets' gaan aanvoelen, het komt wanneer het komt volgens jouw beschrijving.

Wat nu van belang is, is of je ook kunt definieren hoe vaak je 'iets' aanvoelt, maar dat het niet uitkomt.
Zodra je daar het onderscheid tussen weet te maken, heb je het begin van een gave te pakken.

Misschien sta je ergens "open" voor en komen daarom die gedachten of gevoelens binnen die daadwerkelijk uit komen. Of misschien roep je het enkel over je jezelf af of verdraai je achteraf je eigen gedachten om het verhaaltje kloppend te maken. Dat kan allemaal, zeker als je er teveel op gaat letten.

Wat je kunt doen om er achter te komen in hoeverre alles klopt en uitkomt, kun je een schriftje gebruiken.
Schrijf hierin alle binnen komende gedachten over de toekomst op en bekijk achteraf of het is uit gekomen of niet.

Al die duizenden gedachte die niet uitkomen ben je vergeten, een enkele die wel uitkomt valt op.
Het hebben van een gave is iets wat groeit en weer weg is, maar wat wel steeds weer terug komt, zogauw je er ook een bepaald gevoel bij gaat krijgen zoals, onrust, blijdschap, paniek, verdriet enz, zou je misschien van een gave kunnen spreken.
En als je dat inderdaad hebt, hoef je het hier niet te vragen, want dan weet je het gewoon.

Zondag avond spelen wij al 30 jaar Mahjong met de buurman met zijn vrouw. In al die 30 jaren blijkt steeds, dat hij vaak feilloos weet wat de volgende steen zal zijn.
Maar niit bij de staatsloterij. Als je hett gebeuren van een afstandje bekijkt dan zie je dat Ed gelijk heeft: hij zit er 7 van de 10 keer naast, maar de drie keer dat hij het goed heeft kakelt de hele speeltafel als een ren jonge kippen, dus dat blijft hangen. Het is zo erg, dat wij buurman afwisselen aanspreken met Jomanda als hij weer eens goed heeft voorspelt (en met Dooie of Cobie, als het weer een volkomen fout is, maar dat pas na de drankjes zijn ingeschonken).
Nee, je hebt geen gave. Als dat zo zou zijn, dan kan je ook de lotto voorspellen.

Nee, het is geen gave, maar toeval. Ga maar eens noteren hoe vaak je gedachten hebt die niet uitkomen.

Alle grote profeten zijn zo begonnen.

Klinkt alsof je heel intuitief bent ingesteld. Wat handig en leerzaam kan zijn, en kan helpen om dit verder te ontwikkelen, is door achteraf te beredenen waarom je die gedachten had. Bijv. Misschien dat er gedurende die weken dat er verkeersafzettingen waren al vijf keer eerder bijna een auto achter op je werkbus zat. :-) Tja, dan is het geen wonder als dat eens een keer gebeurt, toch?

Je hebt de gave om dingen die gebeuren achteraf te koppelen aan gedachtes die je van te voren gehad hebt, niet iedereen doet dat.
Dat er een auto op je bus rijd is niet verwonderlijk als je in de verkeersregeling zit weet je gewoon dat dat kan gebeuren en als het gebeurt dan is dat gewoon een statistisch feit. Het komt ook dagelijks voor dat er mensen zijn die in de supermarkt niet met de pinpas kunnen betalen dus dat is ook niets aparts .
Dus geen gave die bijzonder is.

Het klinkt inderdaad, zoals iemand anders al zei, dat je heel intuitief bent ingesteld. Of je het nu een gave noemt of niet, maakt niet uit, wees er maar gewoon blij mee. Je bent opmerkzaam en denkt over zaken na. Maak er niet meer en niet minder van.

Velen hier zeggen al dat er van al die duizende gedachtes altijd wel wat uitkomen. Maar denk ook eens aan de volgende dingen:

1. Ervaring: Uit ervaring weet je dat een oude man vaak niet weet hoe hij moet pinnen dus is die kans groot dat het klopt.

2. Sturing: Onbewust reageer je op je omgeving. Het weer, nieuws en gebeurtenissen. Dat doen de andere in die omgeving ook een daardoor heb je vaak dezelfde ingevingen of doet iemand iets waar jij net aan dacht.

3. Reden: De reden dat je ergens aan denkt zit hem vaak in een trigger van iets anders. Je denkt niet vanuit het niets dat je een ongeluk gaat maken, je denkt het omdat je merkt dat je niet helder bent, of dat je hard rijdt, of dat je slecht zicht hebt. De kans dat dit gebeurd is dan ook groter.

Ik heb dit zelfde ook vaak.Het begon 6 jaar geleden met seconden ertussen maar momenteel minuten en soms zelfs uren.Waar het wegkomt weet ik niet maar ik hoor steeds meer om me heen dat er ook andere mensen zijn die dit meemaken.

Het lijkt wel alsof de verhalen dat we naar het waterman-tijdperk overgaan steeds duidelijker worden.Er lijkt een nieuw collectief bewustzijn te worden gecreeerd,dat zich kenmerkt door o.a. tijdsversnelling en het bewustzijn moet zich daar op instellen.