Help! Ik ben 16 jaar en ben 1 maand zwanger maar wil de kindje absoluut niet op dit leeftijd. Alles is perongelluk gebeurt. Hoe kan ik het oplossen?

Is abortus een idee?

Neem contact op met je huisarts. Die kan je vast wel verder helpen en een huisarts heeft zwijgplicht.

Ga bij je huisarts langs. Hij kan de mogelijkheden met je doornemen. Wacht niet te lang met deze afspraak!

Ook kun je terecht bij de maatschappelijk werker bij jou op school, als je dit als lagere drempel ervaart. Ook deze persoon kan je wel de nodige raad geven.

persoonlijk vind ik een bezoek aan de huisarts echter het beste.

Als u niet langer dan zeven weken zwanger bent, gerekend vanaf de eerste dag van uw laatste menstruatie, bestaat de mogelijkheid de zwangerschap af te breken door het innemen van de zogenaamde abortuspil.
Deze behandeling vindt plaats in een abortuskliniek. Voor de behandeling moet u doorgaans driemaal naar de kliniek komen. Tijdens het eerste bezoek krijgt u een gesprek waarin samen met u de argumenten om te kiezen voor het afbreken van de zwangerschap worden doorgenomen en u een beslissing neemt.

Met een echo-onderzoek wordt de zwangerschapsduur nagegaan. Vervolgens krijgt u drie tabletten met hormonen die het zwangerschapshormoon progesteron tegenwerken. Hierdoor kan de zwangerschap zich niet verder ontwikkelen en sterft de vrucht af. Twee dagen daarna wordt u weer in de abortuskliniek verwacht. U krijgt dan andere tabletten die ervoor zorgen dat de baarmoeder zich gaat samentrekken om zo de vrucht uit het lichaam te stoten.

Lees hieronder meer hierover:

Toegevoegd na 8 minuten:
Ik heb er nog een link bijgedaan met adressen van abortusklinieken. Of ga langs bij je huisarts voor informatie.

Ik kan me voorstellen dat je op deze leeftijd niet klaar bent om een kind te krijgen. Je bent echter ook niet klaar om de last van een abortus in je eentje te dragen. Daar ben je psychisch gewoon nog niet klaar voor op 16 jarige leeftijd. Na 1 maand zwangerschap is de enige optie om de zwangerschap af te breken een abortus. Andere methoden zijn niet betrouwbaar genoeg.

Je wil dat je ouders niets weten, waarschijnlijk omdat je jezelf schaamt of bang bent voor hun reactie. Maar je ouders zijn de enigen die je hierin kunt vertrouwen en die, hoe dan ook, je altijd zullen en kunnen ondersteunen.

Geloof me, als ouder zou ik erg verdrietig zijn als mijn kind dit niet met me zou willen delen. Praat met je ouders, hoe moeilijk dit ook is. Het verwerken van een abortus is een heel proces. Succes meid, en veel sterkte!!!!

Neem contact op met het Fiom: http://www.fiom.nl/
Bedenk wel, ook al ben je nu in paniek: als je de zwangerschap niet wilt laten afbreken, dan zul je hoe dan ook je ouders over een bepaalde tijd iets uit te leggen hebben. Een zwangerschap verberg je niet, een bevalling ook niet.
Je wordt ook niet in je eentje zwanger, hoe zit het met de vader? Weet hij ervan?
Sterkte met alle beslissingen!

Zwanger wordt je NOOIT per ongeluk ; daar moet je minimaal sex voor gehad hebben, en vermoedelijk was je daar zelf bij. Zelfs alle voorbehoedsmiddelen ten spijt, is er als je sex hebt ALTIJD een kans, hoe klein ook, dat je zwanger bent. Wil je dat dus 100 % niet, dan moet je je benen bij elkaar houden, of bereid zijn andere maatregelen te nemen.

De opties die je nu hebt zijn grofweg :
- De zwangerschap uitdragen en (vaak met behulp van je ouders) het kindje zelf houden en opvoeden
- De zwangerschap uitdragen en het kindje afstaan voor adoptie (open of gesloten)
- De zwangerschap laten afbreken (daar heb je tot ongeveer 16 weken de tijd voor, dus nog tijd genoeg).

Als je echt niet wilt dat je ouders er achter komen, is de derde optie eigenlijk de enige. Zoek zo snel mogelijk contact met een instantie die je daarmee kan helpen.
Wil je toch eerst nog verder praten over andere opties (want de soep wordt lang niet altijd zo heet gegeten als jij denkt dat ze opgediend wordt) dan zou je ook contact kunnen opnemen met bijvoorbeeld het FIOM. (Niet met de VBOK , want daar is abortus zeer zeker geen optie).

Heel veel sterkte gewenst in elk geval, en volgende keer zorgen dat dergelijke 'ongelukjes; niet meer gebeuren. Met de pil in combinatie met goed condoomgebruik is het risico vrijwel nihil. (Let wel : NOOIT nihil, maar wel bijna).

zelf ben ik ook ongewenst zwanger geraakt en wilde graag een abortus. ik dacht dat dat de beste oplossing zou zijn. niemand hoefde er van te weten. ik ben bij de huisarts geweest en die heeft gezorgd voor een verwijzing naar de abortuskliniek. ze vertelde er wel bij dat ik er nog eens goed over na moest denken.
inmijn dromen zag ik steeds een klein meisje op een driewieler die tegen me zei; mama waarom mag ik niet bij jou wonen? redelijk in paniek heb ik de hulplijn van de vbok gebeld (nu siriz) in de hoop dat zij eigenlijk de abortus uit mijn hoofd zouden praten en voor een andere oplossing zouden zorgen. dit gebeurde juist niet! er werd me heel rustig en aardig verteld wat de opties waren en dat ik later beter zou kunnen leven met de keus voor een abortus, als ik deze keuze echt weloverwogen zou nemen en dat de beste oplossing zou zijn. er werd me een keuzegesprek aangeboden met een maatschappelijk werkster en dat heb ik gedaan. tijdens dit keuzegesprek zijn alle voors en tegens op een rijtje gezet. ik werd in geen enkele richting geduwd en heb dit gesprek als heel prettig ervaren. ik heb uiteindelijk besloten het kindje te houden. bij alle praktische problemen heb ik hulp gekregen (dit kan zelfs nog in het jaar na de geboorte) en in de praktijk bleken veel problemen vanzelf opgelost te worden. in dec. is mijn zoontje geboren en geloof me: ik zou hem voor geen goud meer willen missen!!!
wat ik wil zeggen: denk goed na bij wat je doet. een abortus is een korte termijn oplossing maar voor de rest van je leven waarschijnlijk een last op je rug!