Als je een paar dagen bij je ouders bent geweest?

Ik denk dat ze precies bedoelen wat ze zeggen: ze vonden het fijn dat je er was, maar ze vinden het ook fijn het huis weer voor zichzelf te hebben. Daarmee zeggen ze niets over hoe ze jouw bezoek waarderen, alleen maar dat ze ook heel tevreden zijn om weer alleen te zijn.
Dat moet je niet op jezelf betrekken - je bent het huis uit, dat is waarschijnlijk wel een tijdje wennen geweest voor ze, nu zijn ze gewend aan het huis voor zichzelf, hun eigen ritme, hun eigen ruimte. Bezoek en logé(e)s, hoe welkom ook, gooien dat een beetje in de war.
Als ze het niet fijn zouden vinden dat je langskwam, zouden ze dat ongetwijfeld duidelijk maken, dus je bent meer dan welkom, en als je weer gaat is dat ook goed (wat ook nog zou kunnen betekenen dat ze er alle vertrouwen in hebben dat je het 'buitenshuis' ook prima doet!).

Toegevoegd na 3 uur:
Naar aanleiding van je toevoeging: je haalt je spoken in je hoofd. Als ze zeggen dat ze blij zijn dat ze weer op zichzelf zijn, zeggen ze daarmee niet dat jij of jouw bezoek ongewenst is. Juist als ze eerlijk zeggen dat ze het fijn vinden om het huis weer voor zichzelf te hebben, kun je er ook wel van uitgaan dat ze het zouden zeggen als ze geen bezoek van je wilden.
Ze zijn jou niet zat, je bent niet ongewenst, maar je WOONT niet meer daar. Dus je komt op bezoek en je gaat ook weer.
Zou je liever hebben dat je ouders elke keer als je wegging, hard gingen huilen en je zouden smeken om te blijven omdat ze niet zonder jou in huis kunnen leven?

Ja hoor hadden mijn ouders ook. En ik ben altijd welkom,
het zegt alleen dat ze het fijn vinden om weer lekker rust te hebben.

En ergens merk ik het nu ook, mijn kinderen zijn mijn alles. Maar als ze op bed liggen vindt ik heerlijk even zonder ze

Het is misschien niet zo heel aardig om het te zeggen, maar het is wel eerlijk en begrijpelijk. Je kent misschien het oude spreekwoord?

"visite en vis, blijven drie dagen fris"

Oftewel: je moet gasten niet te lang laten logeren want dan ga je je aan hun gewoonten ergeren.

Wees blij dat je ouders het gewoon zeggen en niet door geïrriteerd gedrag laetn merken.

Ik heb geen kinderen, ik vind het leuk om bezoek te krijgen, maar als ze weggaan en ik heb het huis weer voor mezelf, heerlijk.
Je ouders zijn dus 3 keer blij met je bezoek, als je komt, als je er bent en als je gaat.
En over een jaar of 25, als je zelf uitwonende kinderen mag hebben, zul je hieraan terugdenken, en denken: Ze hadden gelijk.

Als toevoeging op de prima antwoorden die er al staan: Heb je het zelf niet ook een beetje?
Als je echt lekker op jezelf woont zou dat nl ook heel normaal zijn, dat je het leuk vindt om naar je ouders te aan maar dat je na een tijdje ook denkt: nou ook wel weer lekker om terug te gaan naar mijn eigen stek.

Zie het als voordeel. Je ouders zijn in staat een leven te hebben zonder dat jij constant op hun lip zit. Dat betekent zeer waarschijnlijk ook dat ze zich minder bemoeien met jouw leven.

Hun zorgjaren zijn voorbij. Hebben ook lang genoeg geduurd. Langzaam aan hebben ze samen weer een nieuwe invulling gegeven aan hun leven toen het laatste kind het huis verliet.
Geweldig toch? Zo moet het zijn.

Jij brengt nieuws mee, bespreekt en vertelt, praat en legt uit...best wel weer wat drukker dan normaal. Maar ze genieten van je, zijn belangstellend, horen elk woord, praten hier over na als je weg bent. Ze zijn trots op je dat je zo zelfstandig bent geworden.

En als jij dan weer naar je eigen leven/omgeving teruggaat, nemen zij nog eens een extra kopje koffie en zeggen: wat fijn dat ons kind het zo goed doet! En ze gaan over tot de dagelijkse dingen. Lekker in hun eigen tempo.

Het is goed zo!

Toegevoegd na 3 uur:
Welnee joh! Je ben hun dochter! Hun àlles! Ze kijken uit naar je volgende keer. Maar ze weten dat jij komt en gaat en zo moet het ook. Op een gegeven leeftijd ben je gewoon "uit thuis gegroeid".

Ik denk dat ze zelfs zullen schrikken van wat jij denkt omdat zij dat helemaal niet bedoelen. Vraag het ze maar eens en zeg dat je dat zo begrepen hebt. Ze zullen je onmiddellijk gaan overtuigen dat je er ECHT zo van harte welkom bent!

En eigenlijk bof je zó met jouw ouders. Ze gùnnen je je eigen leven, zonder je te claimen. Wederzijds respect. geweldig!