Wat hebben wij eigenlijk bereikt als mensheid behalve het vergemakkelijken van ons leefomstandigheden?

We hebben in principe niet meer bereikt dan welk ander levend wezen dan ook.
Voor zover ik het zie hebben we in ieder geval bereikt dat we met zovelen zijn dat uitsterven vrijwel onmogelijk is geworden (in ieder geval voor de komende xxx jaar). Dat is iets dat niet ieder levend wezen kan zeggen. Er zijn er al velen uitgestorven...

Tja en dat we het niet allemaal even goed hebben, dat is inderdaad heel vervelend en dat zou zeker beter kunnen, denk ik. Maar dan moeten de mensen die veel hebben wel iets willen opgeven en dat is vaak een probleem. Niet iedereen doet dat vrijwillig en als je gaat dwingen, dan hebben die mensen het weer niet helemaal naar hun zin... Moeilijke zaken zijn het...

Ja hoor. We zijn goed op weg. Europa heeft al 60 jaar geen wereldoorlog meer gehad, en de regionale conflicten worden redelijk snel opgelost.
Wereldproblemen lijken alleen maar urgenter omdat ze eerder gemeld worden. Het oplossend vermogen neemt alleen maar toe.

Een bijzondere vraag!
Enerzijds hebben we verschrikkelijk veel kennis opgedaan. Niet alleen over materie, techniek, culturen, ontwikkeling, en bedenk maar welke wetenschappen er allemaal bestaan.. We hebben ook veel kunnen leren over menselijke verhoudingen.
Waarden en normen en intercommunicatie. Over de psyche van de mens, het ontstaan en bestrijden van psychische en fysieke ziekten. We zijn dan ook stukken verder dan de oermens, die ooit vast niet verder kwam dan het uitstoten van klanken, die alleen door soortgenoten werden herkend.
Maar kennis heeft ook een keerzijde.
Waar kennis toeneemt, lijkt instinct af te nemen. En dat is (denk ik) de reden dat je erg intelligente, belezen mensen, soms vreselijk domme dingen ziet doen, wanneer iets zich niet binnen hun kennisterrein afspeelt.
Kennis (inclusief van waarden en normen) betekent ook niet automatisch dat je een ' beter' mens wordt.
Als je aard zelfzuchtig is, zul je je kennis vermoedelijk alleen maar aanwenden om er zelf beter van te worden.
De uitgangspunten van wat slecht of goed is, zijn ook niet bij iedereen gelijk. Libertijnen zijn bv voor een wereld zonder georganiseerde zorg. Zij streven een wereld na, waarin iedereen voor zichzelf zorgt. (marktmechanisme in de ultieme vorm) Zij zien overheden als roversholen, die hun bezittingen annexeren om er bemoeiziek mee te zijn. Dus: slecht.
Anderen zien georganiseerde zorg en welzijn als humaan en noodzakelijk: dus goed. Daar zul je nooit een eenduidig antwoord op krijgen.

Ik vind het een bijzondere, maar ook een veelomvattende vraag, die niet in een paar woorden te beantwoorden is.
Maar in grote lijnen heb ik een poging gedaan om in elk geval een klein stukje te beantwoorden.