Waarom mag je een wens niet hardop uitspreken?
7.9K
7.9K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Antwoorden (3)
Omdat ie dan niet uitkomt. Immers,... een wens is van jezelf als je dat uitspreekt kunnen anderen het horen en wordt het misschien ook wel hun wens OF NIET...!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dat heeft met het oude bijgeloof te maken. Als je een wens hardop uitspreekt, kunnen de verkeerden(boze geesten) hem horen, en alles in de war schoppen
(Lees meer...)
Veel dingen die als bijgeloof worden bestempeld en soms ook zo worden afgevoerd, blijken plots wetenschappelijk wel heel wat ondergronden te hebben.
Zo ook met deze spreuk.
Bij mijn weten, komt dit zelfs in de Heilige Qor'an onder een gelijkaardige vorm voor en eigenlijk ga ik voor dit soort zaken graag 2000 jaren terug naar het Evangelie van Johannes (lees verder voor u denkt dat ik gek ben). Dat start immers met de woorden
Dus, nee, niet met de geboorte van Jezus Christus of mirakelen, maar heel wetenschappelijk gefundeerd over de eigenaardigheid van hoe diep taal kan gaan als je dit uitspreekt, zowel bij een ander, als bij jouzelf.
Meer nog, als je ook de eerste zin neemt van Genesis (ook in de Joodse Tenach-versies), dan vind je daar ook snel na de materie in zin 3: "en God ZEIDE" en het woord 'zeide' is toch een van de meest voorkomende gedurende de hele schepping.
En daar gaat het dus om: Joden mogen de echte naam van God niet uitspreken omdat ze er teveel respect voor hebben en uit vrees dat het schade zou aanrichten.
Velen noemen het bijgeloof, maar het duurt toch even voor je mensen tegen komt die onder een ladder zullen doorlopen, en hetzelfde geldt eigenlijk voor een diepe hartewens: Als die werkelijk zo diep is, dan zul je daar (net als met liefde) eigenlijk eerder voorzichtig mee omspringen dan er te koop meelopen.
Het gaat dus eerder om een oerangst dat je de toekomst niet kunt bepalen en je hebt zeker ook al gehoord van je ouders dat, als je een wens mag doen bij een vallende ster, je deze ook niet mag zeggen of dat deze niet uitkomt (meestal is het trouwens enkel in die gevallen en gaat het dus over bijzonder, of toch vrij unieke wensen).
Omgekeerd stammen ook andere uitdrukkingen uit dit zogezegde bijgeloof, namelijk dat als je iets zegt het 'bewaarheid' wordt, en dat lijkt dan haaks te staan op deze zin. Maar dat heeft te maken met hoe ons geheugen werkt: Van nature zijn onze hersenen er ook op ingesteld om vooral selectief te vinden dat we 'gelijk hebben' en onthouden we beter de dingen die uitkomen en vergeten meer zaken die niet klopten.
Ik vermoed dat het als volgt werkt: Door een wens NIET uit te spreken, houdt je hoofd er zich MEER mee bezig, waardoor deze naar het onbewuste verhuist. En het onbewuste is enorm goed geschikt om bij de kleinste kans in actie te schieten om je wens te DOEN uitkomen.
(Lees meer...)
Zo ook met deze spreuk.
Bij mijn weten, komt dit zelfs in de Heilige Qor'an onder een gelijkaardige vorm voor en eigenlijk ga ik voor dit soort zaken graag 2000 jaren terug naar het Evangelie van Johannes (lees verder voor u denkt dat ik gek ben). Dat start immers met de woorden
Dus, nee, niet met de geboorte van Jezus Christus of mirakelen, maar heel wetenschappelijk gefundeerd over de eigenaardigheid van hoe diep taal kan gaan als je dit uitspreekt, zowel bij een ander, als bij jouzelf.
Meer nog, als je ook de eerste zin neemt van Genesis (ook in de Joodse Tenach-versies), dan vind je daar ook snel na de materie in zin 3: "en God ZEIDE" en het woord 'zeide' is toch een van de meest voorkomende gedurende de hele schepping.
En daar gaat het dus om: Joden mogen de echte naam van God niet uitspreken omdat ze er teveel respect voor hebben en uit vrees dat het schade zou aanrichten.
Velen noemen het bijgeloof, maar het duurt toch even voor je mensen tegen komt die onder een ladder zullen doorlopen, en hetzelfde geldt eigenlijk voor een diepe hartewens: Als die werkelijk zo diep is, dan zul je daar (net als met liefde) eigenlijk eerder voorzichtig mee omspringen dan er te koop meelopen.
Het gaat dus eerder om een oerangst dat je de toekomst niet kunt bepalen en je hebt zeker ook al gehoord van je ouders dat, als je een wens mag doen bij een vallende ster, je deze ook niet mag zeggen of dat deze niet uitkomt (meestal is het trouwens enkel in die gevallen en gaat het dus over bijzonder, of toch vrij unieke wensen).
Omgekeerd stammen ook andere uitdrukkingen uit dit zogezegde bijgeloof, namelijk dat als je iets zegt het 'bewaarheid' wordt, en dat lijkt dan haaks te staan op deze zin. Maar dat heeft te maken met hoe ons geheugen werkt: Van nature zijn onze hersenen er ook op ingesteld om vooral selectief te vinden dat we 'gelijk hebben' en onthouden we beter de dingen die uitkomen en vergeten meer zaken die niet klopten.
Ik vermoed dat het als volgt werkt: Door een wens NIET uit te spreken, houdt je hoofd er zich MEER mee bezig, waardoor deze naar het onbewuste verhuist. En het onbewuste is enorm goed geschikt om bij de kleinste kans in actie te schieten om je wens te DOEN uitkomen.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik geef graag een voorbeeld hiervan:
Mijn jongste dochtertje +S (=Stientje Van Belle) hield enorm veel van paarden. Omwille van de financiële situatie door een vechtscheiding, lag dat niet meer in mijn mogelijkheden, maar ik hoopte haar binnen 20 of 30 jaar toch nog een paard te geven. Dit sprak ik NIET uit om geen valse hoop te vestigen, maar kocht intussen wel posters, boeken en af en toe kocht ik voor haar een 'paardendag'.
Op een dag passeer ik begin 2011 met de auto in het landelijke Bellegem (Belgium) langs de weide waar met +S dikwijls stopte om twee paarden wat gras te geven en te strelen, en zie het mooie witte paard op de grond liggen. Ik rij helemaal om en rij de oprit van de boer op, die kwaad naar mij komt en vraagt wat ik wel doe op zijn grond. Ik vertel hem dat ik mij ongerust maak in dat paard, en de vieze boer begint met mij een mooi gesprek waaruit blijkt dat zijn dochter geen tijd meer heeft sinds ze zelf kindjes heeft om met dat paard te rijden en dat ze het zouden moeten slachten. Voor 350 EUR mocht ik het paard hebben omdat het geen papieren meer had en het mocht op zijn weiden blijven zonder kosten tot de winter (nochtans ooit military deed). Ik was toen zelf bang van paarden en liep er dan ook snel elke dag 7 km mee (met m'n hond) en zo werden we vriendjes. Al snel leerde ik erop springen (met teugels maar ZONDER zadel) en nadat het mij eraf smeet en ik gierend lachtte en het paard Alizee (zo heette ze) proficiat wenste en het nogmaals vroeg te doen, ontstond er een prachtige band tussen ons. Mijn dochter had zo een paard en voor de winter werd het teruggegeven aan de eigenaar, die intussen een nichtje had die er verder mee reed.
Onbewust was ik dus al lang op zoek naar deze diepe hartewens van mijn dochter, en door het 'op te kroppen', vond ik de kracht de gelegenheid om te bouwen als de unieke kans ontstond.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Zie ook http://logocom.be/echtscheiding/tengronde/foto/ voor foto's en bij m'n eerste ervaringen (het witte = Alizée) op http://www.youtube.com/watch?v=xV87Hu0pILg&feature=g-upl Later liet ik het paard gewoon zelfs OVER mij lopen en ontstond er een gigantisch vertrouwen tussen ons beiden waarna m'n dochtertje er elk twee weekends op reed).
Voor wie dit leest: Blijf dromen en je dromen worden ooit waar: Plaats ze desnoods op 30 jaar en maak er een foto bij met jezelf erop en de persoon die je liefst ziet, en maak van daaruit een andere foto op 20 jaar en kijk wat je moet kunnen tegen dan om je droom op 30 jaar te realiseren, en zo verder op 10 jaar, 5 jaar. Wedden dat het dan veel sneller gaat dan je ooit dacht? Wensen is één, dromen doen uitkomen twee!