Het geboortetrauma is verschrikkelijk en daarom huilen nieuwgeborenen bijna altijd...
Weer naar mijn favoriete vergelijking, mens is auto en chauffeur... Bij de geboorte wordt het fluïdekoord van auto en chauffeur manifest... Voor de geboorte kon de chauffeur overal zijn en was volkomen vrij om alles te doen en te laten wat hij wilde... Maar nu het fluïdekoord aan een auto gekoppeld is, moet de chauffeur netjes zich aan alle regels houden... Zo mag de chauffeur alleen maar uit de auto als de auto stationair draait, als de persoon slaapt... Dus de chauffeur is aan handen en voeten gebonden, en wel letterlijk... Die onvrijheid doet de nieuwgeborene huilen, het is een frustratie ten top... De auto mag nog niet spreken en is totaal uitgeleverd aan de ouders, die kunnen met de kleine doen en later wat ze willen en de nieuwgeborene moet alles toestaan, dat is geen pretje... De baby is nog totaal aan het astrale gelinkt en is helderziend en helderhorend, maar kan niets, totaal niets... Dat is het geboortetrauma en dat is hels en super intens, en de meesten onder ons hebben gehuild, tot en met sommigen maanden aan toe, elke dag weer huilen en huilen...
En een enkeling zoals Lao Tse, daarvan wordt verteld dat hij lachend ter wereld gekomen is... (Buddha wellicht ook)...
Toegevoegd na 5 minuten:
Frederic Leboyer verstaat de kunst om kinderen geboren te laten worden met een lach...