Heeft het lidmaatschap van de EU wel zoveel voordelen?

De EU is het resultaat van een jarenlang proces. Het staat buiten kijf dat Nederland veel (economisch) voordeel heeft gehad van alle voorlopers van de huidige EU. Ook laten alle onderzoeken steeds maar weer zien dat Nederland ook veel voordeel heeft gehad van de invoering van de muntunie. De Nederlandse economie is van oudsher sterk gericht op export en juist die export gaat beter met de sterk vergrote interne markt.

Dankzij de Grieken, Italianen, Ieren en andere zwakke Eurolanden staat de Euro er relatief zwak voor. En dat komt Nederland helemaal niet slecht uit. China doet al jaren zijn best de waarde van de eigen munt laag te houden ten behoeve van de export, en de VS willen dat misschien niet, maar daar staat de geldpers flink aan om de overheidsuitgaven te kunnen financieren. Zonder onze zwakke Euro-broeders zou de Euro ijzersterk zijn hetgeen de Nederlandse export economie in de problemen zou kunnen brengen, tenminste voor wat betreft het deel van de export buiten Europa. In feite zien we dit voor Zwitserland en Noorwegen wiens munten flink in waarde zijn gestegen. Ook die landen moeten zwaar ingrijpen om de waarde van hun munt te drukken.

Dat gezegd hebbende is het de vraag of de positieve ontwikkeling die Europa heeft gehad zich ook doorzet. Kennelijk waren de afspraken die bij de invoering van de Euro zijn gemaakt veel te zwak om de munt goed te kunnen beheren. Daarbij twijfel ik eraan dat meer Europa en minder Veto (vanwege het toegenomen aantal landen) ook goed is. Mijn visie is dat het pakket aan afspraken dat voorheen "Europa" vormde redelijk goed in elkaar stak. Maar die kwaliteit is mijns inziens te danken aan het feit dat de lidstaten veto recht hadden. Natuurlijk is besluitvorming dan traag en er moet meer gepraat worden, maar de kwaliteit en het draagkracht voor de besluiten was wel een stuk hoger. Ik vind dat Europa recentelijk een bedenkelijke weg is ingeslagen. Ook het democratische gehalte, steeds genoemd als belangrijke reden om voorwaarts te gaan met Europa, is eerder afgenomen dan toegenomen. Dat moge al blijken aan de wijze waarop we als volk aan de kant gezet zijn bij de invoering van de grondwet die niet meer zo mag heten; we zouden wel eens "nee" hebben kunnen zeggen. De stemmingmakerij indertijd was ook al tekenend: het leek wel onmogelijk om vóór Europa te zijn, maar tegen de grondwet. En dat was bij mij precies het geval.