Kan iemand situatie Griekenland uitleggen?

Ik was tijdens de Europese verkiezingen bij een bijeenkomst in Leiden met Wouter Bos. Hij vertelde het gehoor over de crisis: er was een grote concurrentie tussen de landen aan de gang geweest, om grote banken (en bedrijven) binnen te halen. Die concurrentie ging via het zoveel mogelijk minimaliseren van controles.
Ik hoorde dat toen voor het eerst. Heel eerlijk van dhr Bos.
Door het ontbreken van goede controles, konden de banken hun gang gaan. En de crisis was een feit. Aldus dhr Bos.

(Ik denk dat hij de komende ellende niet wilde afwachten en een mooie commerciële baan heeft gezocht. )

Het gevolg was: allerlei duistere leningen, waar zelfs de beste wiskundigen geen raad meer mee wisten. Anders gezegd: de aloude definitie van 'geldvoorraad' was aan vernieuwing toe. Of nog anders gezegd: het systeem was op hol geslagen.

Even een theoretisch uitje: James Watt vond in 1763 de zogenoemde regulateur uit, waardoor een stoommachine zichzelf kon regelen, zonder dat de mens dat voortdurend moest doen. De industriële revolutie was een feit.
In de jaren '1940 werden de meet & regeltechniek ontwikkeld, en met behulp hiervan kon men complexe systemen op het tekenbord ontwerpen, en die het nog deden ook.
Voor het financiële systeem is zo'n theorie niet aanwezig. Het is bijvoorbeeld niet mogelijk, om de economische waarde van een (bank)directeur uit te rekenen. Om deze reden, is regeling van het systeem niet mogelijk, en kan het op hol slaan, zoals de stoommachines tot 1763 dat deden.

Samengevat: in de financiële wereld doet men maar wat.

Verder is het zo, dat beslissingen worden genomen door mensen die zich goed kunnen laten gelden. Zie bron: er komen steeds meer onderzoeken naar het verband tussen de persoonlijkheid van de directeur (CEO) en zijn bestuurlijk effect. Dan blijkt het volgende: beslissers met een narcistische persoonlijkheidsstoornis zijn weliswaar goed in koelbloedig ontslaan van (overbodige?) personeelsleden, maar zij presteren zeker niet beter.
Google zelf maar eens op narcisme. Er komt steeds meer kennis over deze afwijking, en de bijzonder kwalijke invloed van de mensen met deze afwijking.
In een van de onderzoeken blijkt, dat van nagenoeg alle frauderende grote bedrijven, de CEO een narcist was.
Dit soort lieden zijn dus de graaiers.

Helaas zijn veel politici ook narcisten. Ze staan nu voor de moeilijke keuze, om collega-narcisten te steunen (meer geld lenen), of hen af te vallen (hen hun macht ontnemen). Dat is zuchten!