Zijn wij onze oerinstincten door de jaren heen kwijtgeraakt?

Wij zijn de instincten niet kwijtgeraakt, we zijn er minder naar gaan luisteren. En alles wat je niet gebruikt atrofieert.

Voor de mens is het niet zo zinvol gras te gaan eten bij buikpijn... Het oerinstinct om *geen* gras te eten bij buikpijn is, bij mij in ieder geval, nog wel degelijk aanwezig!

Maar ook de mens heeft nog wel oerinstincten. Je natuurlijke reactie bij buikpijn, hoofdpijn, of andere ongemakken is meestal de juiste. Hier heb ik het dan over de reactie die je van nature vertoont als je ergens bent waar je even *geen* toegang hebt tot pilletjes.

Heb je wel toegang tot pilletjes, dan zal je daar al snel naar grijpen. Dat heeft een aantal oorzaken.

De eerste oorzaak is dat pillen vaak beter helpen (in ieder geval op de korte termijn) dan het volgen van je natuurlijke instinct en het dan uitzieken.

De tweede oorzaak is gewenning. We zijn simpelweg gewend een paracetamolletje te nemen als we hoofdpijn hebben.

De derde oorzaak is maatschappelijke noodzaak. Het volgen van je instinct is goed, maar het herstel duurt ons vaak te lang. En ja, dat rapport op het werk moet toch echt af, en thuis moeten we nog inkopen doen, en we hadden de buurvrouw beloofd een hortensia voor haar te kopen bij het tuincentrum.

Ik geloof niet dat we al zoveel oerinstincten en driften zijn kwijtgeraakt. We besluiten alleen niet altijd er naar te luisteren, soms uit praktische overwegingen, soms uit sociale of culturele overwegingen.

In het geval van het voorbeeld, volgen de meeste mensen die 's morgens opstaan met hoofdpijn NIET hun instinct om lekker in bed te blijven liggen wachten tot het over is. Want we hebben geleerd dat het met een pilletje na een half uurtje over is, wat niet alleen een halve dag met pijn scheelt, maar je ook gewoon in staat stelt om te gaan werken, naar school te gaan, je verplichtingen na te komen en dergelijke. Gewoon een normale dag, vermoedelijk pijnvrij, in plaats van een halve of hele dag met pijn in bed in het donker liggen.

Zou gras eten net zo goed helpen, dan zouden we dat zeker doen. Maar nu kiezen we in de praktijk voor dat waarvan we weten dat het het beste werkt. En in het geval van veel ziektes is dat een duik in de medicijnkast. Sterker nog ; zelfs dát is een soort instinct geworden. Als we pijn hebben waar niks tegen helpt, kopen we ons toch arm aan kwakzalf in de HOOP dat het iets doet.

Ik denk niet door de jaren heen,maar door de eeuwen heen. Nu hebben we voor alles medicijnen en nemen bv niet n soort kruid,wat ons ook kan helpen. Nemen we nu rennie's bij last v.d maag,vroeger nam men muntblaadjes. Denk dat er zo nog veel voorbeelden zijn.

onze oerinstincten zijn we zeker niet kwijtgeraakt. we gaan er wel anders mee om en hebben een extra ruime keuze middelen erbij gekregen, de laatste decennia al helemaal.
diverse media springen hierop in en proberen onze keuzes qua wel en wee te beïnvloeden.
een voorbeeld: zogenaamde verrijkte voeding met toevoegingen zoals vitaminen en calcium en allerlei energie- en of weerstandverhogende stoffen.
dat kan allemaal, mede door de veranderde leefomstandigheden, invloed hebben op ons doen en laten.

De westerse beschaving heeft gekozen voor een weg van snel en efficient oplossingen die altijd winst moeten leveren. Dit formula heeft duizenden jaaren van wijsheid en kennis doen verdwijnen. Het gaat om kennis die afgestemd was op de natuur en op de menselijke oerinstincten die het dichtst bij de natuur staan. Technologie en wetenschap ondersteunen efficiency en winst maar laten niet zoveel ruimte voor oude subtiele kennis en oerinstincten. Gelukkig begint het nu te veranderen, de wetenschap en technologie staan vaker open voor oude kennis die bewaard is gebleven buiten de moderne beschaving. Wij hebben onze oerinstincten niet kwijtgeraakt. Ze zijn er nog, een beetje dof en stoffig maar ze zijn er zeker.

Hebben wij ook nog hoor. De seksuele drijfveer is er een goed voorbeeld van. Verder ook de zucht naar vitaminen en mineralen, Dat verhaal van die drenkeling die ogen van vissen begon te eten. en organen. Hij kreeg er een vreemdsoortige behoefte aan. Dit is onderzocht. Hij had chronisch gebrek, en in die organen zat precies wat hij tekort had, vitaminen, spoorelementen. De hersen regelen dit. Fixed patterns.

nee !veel mensen nemen alleen de tijd niet meer om goed op zichzelf te letten en te luisteren, als je erop gaat letten en goed probeert te luisteren naar je zelf, merk je dat je lichaam heel vaak de goede raad geeft.