Is mijn bloeddruk te laag of precies goed?

Het klopt idd dat het 80 + je leeftijd moet zijn wat betreft de bovendruk.

Om je bloeddruk te verlagen schrijven ze soms metroprolol succinaat en lisinopril voor.

Wellicht verstandig om helemaal niet te roken, flink te gaan fitnesses.

Ik hoop dat je niet rookt want het tast onder andere je vaststelsel aan.

Het is niet normaal als je zo jong al zo'n hoge bloeddruk hebt.

Mocht je meer willen weten, stel gerust een vraag. Ik had 220 als bovendruk ben 20 kg afgevallen en slik nu haast geen medicijnen meer.

Je bloeddruk ligt - zoals je huisarts je vertelde - binnen de grenzen van het normale, alleen je bovendruk is met 160 wellicht even wat aan de hoge kant geweest, waar je onderdruk aan de lage kant is.

Van die onderdruk van 70 kun je niet duizelig worden, maar de laatste jaren kijken we ook nauwer naar een hogere bovendruk. Die kan door stress tijdelijk of langurig verhoogd worden, en dat kan wel degelijk gepaard gaan met iets als hoofdpijn , draaiierigheid, gejaagdheid, vooral als je normaal gesproken een bovendruk hebt die bij je onderdruk "past" (120-130) .

Je bloeddruk verandert voortdurend in de loop van de dag. Wat we opgeven als "normale" meetwaarde, is de bloeddruk in rust. Wil je een goed inzicht hebben in je bloeddruk, koop dan een goede bloeddrukmeter en meet regelmatig met notering van op wat voor moment / in wat voor stadium je meet.

Maak je je echt zorgen, dan kun je de huisarts ook vragen een 24-uurs-meting te laten doen. Maar dat is maar zeer, zeer zelden medisch noodzakelijk, en met de bloeddruk die jij noemt zou ik me totaal geen zorgen maken. Daar krijg je maar een hoge bloeddruk van ;-)

Voor een hoge bloeddruk zijn er duidelijke grenzen afgesproken vanaf wanneer we spreken van "te hoog" namelijk vanaf 140mmHg (of 160mmHg bij gezonde 80-plussers) systolisch. Voor een lage bloeddruk bestaat er niet zo'n duidelijke grens; dit komt doordat een lage bloeddruk eigenlijk geen schade doet aan het lichaam, en er geen medicatie voor bestaat; hierdoor ben je als arts al snel geneigd om een relatief lage bloeddruk te accepteren (wat is immers het alternatief?)
Met name in de Engelse literatuur worden wel grenzen genoemd (meestal 100 of 110mmHg) maar die zijn eerder bedoeld voor wetenschappelijk onderzoek, dan voor de dagelijkse praktijk.

In de praktijk wordt er meer gekeken naar welke klachten iemand heeft. Als die passen bij een lage tensie en de gemeten bloeddruk ik ook inderdaad aan de lage kant, dan zal ook de arts het meestal wel een "te lage bloeddruk" noemen. Dit is dus allemaal veel minder hard afgebakend dan een hoge bloeddruk; er wordt meer naar de patiënt zelf (en al diens eigenschappen) gekeken.
Het NHG stelt ook wel een zekere ondergrens (voor mannen 110 en vrouwen 100mmHg systolisch), maar dat moet dan dus wel gepaard gaan met bijpassende klachten.

Een druk op het hoofd kan zeker passen bij een lage bloeddruk, maar kan net zo goed passen bij andere problemen. Duizeligheid kan er ook bij passen, maar dan moet daarmee een licht gevoel in het hoofd/ zwart voor de ogen/ gevoel flauw te vallen bedoeld wordt. Draaiduizeligheid (het gevoel alsof je net op een draaimolen hebt gezeten) duidt op een heel ander probleem en níét bij een lage bloeddruk. Overigens kan dat lichte gevoel ook weer bij heel andere problemen passen.
Al met al kúnnen je klachten hierbij passen, maar erg specifiek is het niet. Je bloeddruk is wat aan de lage kant. Het zou dus kunnen dat je klachten van je bloeddruk afkomen, maar zeker is dat via GV niet te stellen.

Naar mate je jonger en sportiever bent neemt de kans dat dit van je bloeddruk afkomt verder af.

Het zou dus, andersom, ook heel goed kunnen dat je huisarts gewoon gelijk heeft, maar dan nog kan je hem de vraag stellen waar je klachten dan wél vandaan komen.