hoe kan ik stoppen met huilen?

Het beste kun je naar een vertrouwenspersoon op school gaan, naar je huisarts, of naar je ouders. Vertel over je problemen, deze mensen kunnen je helpen hier mee om te gaan, en erover praten lucht vaak al op.
Je huisarts kan je indien nodig doorverwijzen naar iemand die je kan helpen.

Toegevoegd na 1 minuut:
Een nieuwe klas is natuurlijk altijd spannend, en je zit waarschijnlijk middenin de puberteit.
Met de stress kan een vertrouwenspersoon/mentor op school je misschien helpen, mogelijk kan je planning beter, zodat je wat minder stress en huiswerk per dag hebt.

Ik begrijp heel goed hoe je je voelt!
De eerste paar weken van mijn nieuwe opleiding waren mentaal intensief.
Toen ik 's avonds thuis kwam, zakte ik mentaal in elkaar en moest ik eerst even alles eruit huilen.
Vaak gaat dat gevoel over als je wat meer gewend bent aan je nieuwe klas etc.
Je kunt er ook met je ouders over praten, en/of met een vertrouwenspersoon op school.

Huilen is niet erg. Huilen is eigenlijk ook het probleem niet. Dat denken mensen vaak wel. Huilen is eigenlijk verwerking. Als jij je niet goed voelt en spanning hebt moet die spanning eruit. Dit kan via verschillende wegen gebeuren maar de meest gebruikte/bekende weg is huilen(overigens deed iedereen het via die manier toen men een baby was) Sommige mensen kunnen het ook kwijt raken door te zingen,sporten, dansen etc. Als de energie er maar uit kan. Huilen is dus absoluut het probleem niet. Het werkelijke probleem licht erachter. Jij gaat naar een nieuwe klas en dat is natuurlijk ontzettend spannend. Het geeft je stress. Die stress moet er dus uit. Als je die stress niet kwijt kan raken verzamel ja alleen maar meer stress. Ik kan mij voorstellen dat huilen op het moment zelf heel erg vervelend voelt maar meestal voel je je na een huilbui veel beter. Als dit niet zo is huil je niet "goed". Meestal is het dan zo dat je het tegenhoud. Je denkt misschien dat huilen het probleem is en dat je je vast beter voelt als je het weg kan slikken of kan dempen door afleiding te zoeken. Je huilt dus wel maar niet alle spanning komt eruit. Ik raad je dan aan om "echt" te gaan huilen. Emoties zijn eng maar ik hoop heel erg voor je dat je dat durft . Wat misschien kan helpen is om het huilen "echt" te doen als je alleen bent. Er is dan niemand die je kan veroordelen. Het is echt helend geloof mij maar. Ik spreek uit ervaring. Overigens heb ik hier ooit ook over gesproken met een therapeut.
Als je de spanning die je bij je draagt niet kwijt raakt kun je daar behoorlijk ziek van worden. Zowel psychisch als lichamelijk.