Waarom moeten mensen toch zo vaak hun klacht uitleggen in het ziekenhuis?

Dat vind ik dus ook, nu heb ik wel gehoord dat het medisch dossier van een patient tegenwoordig online staat (niet openbaar natuurlijk) en dus kan worden ingezien door alle betrokken hulpverleners, dat scheelt veel gedoe. Het lijkt me ook heel erg voor mensen met een ernstige aandoeningen of ziekte, die dan zoiets keer op keer weer moeten vertellen. Een hele verbetering dus, als het ook goed gaat werken

Door het verhaal meerdere keren te vertellen aan meerdere personen is het mogelijk dat de ene persoon het verhaal anders intrepeteerd dan een ander waardoor de diagnose door deze van meerdere betrokkene bij elkaar te leggen duidelijker kan worden omdat een verschil van mening discussie en overleg uitlokt waardoor andere inzichten naar boven kunnen komen.

Dat is in de trant van 'informatie verzamelen', je verteld elke keer een ander persoon iets, en deze persoon maakt hier notities van. Vervolgens kom je bij de ander, en die doet hetzelfde maar met een verschil... Die kijkt er wellicht weer anders tegenaan dan de eerste, en de kans dat je iets 100% gelijk verteld is bijna nihil, ook omdat de tweede persoon ook vaak weer andere vragen stelt. Dan kom je bij een arts en die kijkt je dossier in en wat daar al in staat, hier laat hij je ook weer je verhaaltje doen en kijkt of dit strookt met wat zijn voorgangers genoteerd hebben en erover dachten. Vervolgens neemt hij ook weer de, naar zijn idee, belangrijke punten eruit en stelt weer vragen. Ook bij hem is de kans dat je 100% hetzelfde verhaaltje doet nihil. En alles bij elkaar vormt dan het meest complete plaatje die ze hadden kunnen verkrijgen. Naast dat bij bovenstaande je dus de juiste en beste zorg zou moeten krijgen naar wat je precies mankeert, is het ook nog zo dat de 2 eerste personen achteraf met de arts overleggen en hier van leren. Dus kort gezegd, jij de juiste zorg, zij de ervaringen. Want anders kregen we nooit nieuwe doktoren.

Nog een kleine aanvulling op het al goede uitgebreide antwoord hierboven Degene die de eerste vragen stelt zal moeten weten welke arts er ingeschakelt met worden, welke specialist.

De verpleegkundige en co-assistent maken de eerste schifting: wat is urgent en wat niet. Niet iedereen hoeft direct door de arts behandeld te worden. Als iedereen zonder selectie direct door de arts geholpen zou moeten worden, kan je de opleiding geneeskunde wel verdubbelen (en je ziektenkostenpremie ook!).

Het systeem werkt zo, eerst komt een verpleegkundige, die vraagt wat aan de hand is. Jij vertelt jouw verhaal en als je pech hebt begint die verpleegkundige al aan je te wriemelen. Dan gaat zij naar de arts in opleiding, of co-assistente of zo daartegen vertelt ze haar bevindingen en dan komt die ook kijken. Die wil zelf naar het verhaal luisteren en ook weer wriemelen. Dan zegt die weer tja ik ga even overleggen met de arts of supervisor of zo. En die komt ook weer kijken, he want ze moeten allemaal de diagnose van de ander controleren. En het is niet te hopen dat je iets spannends of unieks hebt, want dan kun je nog drie dokters verwachten. De enige reden waarom zo'n ziekenhuis daarmee wegkomt is omdat wij dat goedvinden! We moeten optreden, onze positie van klant opeisen en niemand aan ons laten zitten behalve de arts zelf. Bij de tandarts gaat toch ook niet eerst iemand in je mond kijken, en vervolgens nog iemand voordat je weet dat je een gaatje hebt. Als je naar de poli van het ziekenhuis gaat, dan zie je ook meteen een specialist. Het is een kwestie van niet klantgericht werken en heeft te maken met de cultuur van een ziekenhuis. Als je in het ziekenhuis ligt mag de verpleegkundige je nog geen paracetamol geven zonder de goedkeuring van een arts. En dat terwijl je er thuis gewoon 3 inneemt zonder dat zich er iemand mee bemoeid. Kom in opstand, we moeten het niet langer pikken!!!!

Het lijkt allemaal omslachtig, en dat is het natuurlijk ook, maar het heeft wel degelijk een doel. In eerste instantie doe je je verhaal bij de verpleegkundige. Dat is geen arts, maar hij/zij heeft wel de nodige ervaring en kennis om de urgentie te kunnen inschatten, en eventueel welke arts daarbij het beste zou kunnen helpen. Artsen zijn al best behoorlijk belast, qua tijd, dus elke patient te woord staan zou beslist niet efficiënt zijn, plus dat de ene arts de andere niet is. Is het iets voor de internist ? De gynaecoloog? De neuroloog ? Soms zit inderdaad die schakel leerlingarts er tussen. Lang niet altijd, maar in academische ziekenhuizen juist bijna altijd wel. Die moet het tenslotte ook leren, dus als er geen stoom en kokend water aan te pas hoeft te komen.....en soms heeft hij of zij wel de kennis / bevoegdheid om je verder te kunnen helpen of behandelen of doorverwijzen. En uiteindelijk kom je dan uit bij de behandelend arts(en, degene die je daadwerkelijk moet helpen. Natuurlijk ZOU de verpleegkundige je verhaal kunnen opschrijven en doorgeven aan haar superieuren maareh....ken je het spelletje woordje doorfluisteren ?? Of : weet je wat er gebeurt met een verhaal dat meerdere 'schakels' moet doorlopen tussen zender en ontvanger ? Juist. Je wilt natuurlijk zelf OOK dat je informatie precies in JOU woorden bij de juiste persoon terecht komt. Ook als dat betekent dat je drie keer hetzelfde moet vertellen.

Zelfs als de klacht allang bekend is moet je het toch steeds opnieuw vertellen.Een paar jaar geleden moest ik elke 8 tot 10 weken naar het ziekenhuis voor een infuus met medicijnen.Omdat het een vrij nieuw medicijn was en je er nare reacties op kon krijgen moest ik iedere keer uitgebreid opgenomen worden.Dus de hele rattaplan,intakegesprek,arts assistent aan het bed die van alles wilde weten en mijn buik iedere keer weer wilde voelen. En dat elke 8 weken voor precies hetzelfde.Later kon het via de dagopname van de poli en toen was het allemaal niet meer nodig! Het is gewoon protocol en niemand durft daar vanaf te wijken. Gelukkig heb ik nu medicijnen die ik gewoon thuis kan spuiten.

Wat zulke soorten zaken gaan stap voor stap. De echte arts kan niet gelijk naar je toe komen.. Bij een klacht dat je je huisarts opbelt. leg je toch ook eerst aan de assistente uit wat je klacht is...