Als ik met iemand praat (face to face) beginnen mijn ogen te tranen. Ik heb dan ook moeite om iemand de hele tijd aan te kijken en kijk dus vaak even weg tijdens het gesprek. Hoe zou zoiets nou komen? Zou het te maken hebben met verlegenheid? Of is de lucht gewoon te droog of iets? Het is zeer irritant, zeker naar diegene waarmee ik praat, want het lijkt net of ik het geen boeiend gesprek vind...
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?