Waarom doen ze je in het ziekenhuis soms onnodig pijn ??

Ja het doet soms even zeer maar ze moeten toch even kijken of en wat er aan de hand is

Omdat ze vaak zonder foto ook een diagnose kunnen geven. Inderdaad dat kan zeer doen. Dus vaak is het niet nodig om een foto te maken. Een röntgenfoto heeft ook risico's vanwegen de straling. Dus dat willen ze ook voorkomen.

Eigenlijk heb je (in mijn beleving) 2 vragen gesteld.
1: Waarom eerst een assistent arts en dan de dienstdoende arts..zodat er 2 keer pijn gedaan wordt...
Antwoord: Ook in de toekomst wil je graag naar een ervaren dokter kunnen. De assistent moet nu zelf een diagnose maken van wat ie voelt en daarna wordt dat vergeleken met die van de ervaren arts. Zonder een dergelijke opleiding zouden er straks geen ervaren artsen meer zijn.

Vraag 2: Waarom een foto...eigenlijk is die al beantwoord. Vaak geeft voelen en duwen voldoende uitsluitsel en is de foto niet meer nodig. Ook röntgenapparatuur , straling, is schadelijk voor de gezondheid. Indien niet nodig moet je dat dus overslaan. De foto wordt dus pas gemaakt als het voelen en drukken GEEN goede diagnose oplevert.

Ze doen je niet onnodig pijn: dat hoort bij het onderzoek. Kijken of er beweging mogelijk is waar dat zo hoort, kijken of er geen beweging is op plekken waar dat niet hoort.
Een röntgenfoto op zich (die zeker niet altijd wordt gemaakt) geeft vaak niet voldoende informatie.
Maar beter een pijnlijk en goed onderzoek, dan dat er niet goed wordt gekeken en er later toch iets aan de hand 9enkel) blijkt te zijn dat ze gemist hebben, toch?

Je moet niet denken dat die bewegingen doelloos zijn .
Achter elke beweging zit een rede achter .
Om precies er achter te komen wat er aan die enkel mankeert zijn die bewegingen nodig .
En een assistent mag geen diagnose stellen die mag alleen een vooronderzoek doen .
Een diagnose mag alleen een dokter stellen .
En als er vermoed wordt dat er een breuk aanwezig is dan wordt er een foto gemaakt
Op een foto kun je niet altijd niet alles zien .

De oorzaak van enkelletsel is niet alleen met een röntgenfoto te achterhalen. Kun je nog redelijk lopen dan is een breuk al zo goed als uitgesloten en is een foto dus net zo nutteloos.

Bij enkelletsel zal de arts altijd een bepaalde routine, de zogenaamde Ottawa ankle rules, afwerken om een eventuele breuk uit te sluiten. Dat kan even pijnlijk zijn maar dat routineonderzoek levert in combinatie met een eventuele foto wel zo goed als 100% zekerheid op over wat er met je enkel aan de hand is.

Tref je een arts in opleiding, geef die dan de kans om iets te leren. Da’s misschien een keer ‘au’ extra maar evengoed een second opinion. Aan de hand van een anatomische pop leer je echt geen enkelletsel te diagnosticeren.