Waarom veroorzaakt methadon onwillekeurige spiersamentrekkingen en wat is de overeenkomst met antipsychotica?

Met mijn nogal beperkte kennis van de chemische werking van geneesmiddelen kan ik daar in elk geval twee redenen voor verzinnen. Dat is heel globaal, een apotheker of neurobioloog kan het ongetwijfeld veel beter en vooral veel uitgebreider en juister uitleggen.

In elk geval werken dit soort stoffen remmend op het centrale zenuwstelsel. Daardoor kun je niet alleen wat suf of slaperig worden, maar daardoor verlaagt het ook de drempel voor eigenlijk alles wat abnormaal is in het zenuwstelsel, dus ook abnormale impulsen in de hersenen. Zo zal iemand die gevoelig is voor epileptische aanvallen tijdens het gebruik van dit soort middelen mogelijk sneller een aanval krijgen, en zal iemand die snel spiertrekkingen heeft, sneller spiertrekkingen krijgen. Heel bekend is bijvoorbeeld de toegenomen slaapschokken bij het gebruik van opiaten, en antipsychotica vormen een beetje een aparte categorie wat dat betreft, vanwege het risico op tardieve dyskinesie, wat inhoudt dat zelfs ná het stoppen met dit middelen nog symptomen als spiertrekkingen, bewegingsonrust of trillingen kunnen ontstaan. Dat kan een beetje parkinson-achtig aandoen, maar het kan zich ook heel anders uiten.

Op meer chemisch niveau denk ik dat het iets te maken kan hebben met de anticholinerge werking die zowel opiaten (waaronder dus methadon) als antipsychotica hebben. Deze middelen (en trouwens veel meer geneesmiddelen) hebben als bijwerking dat het neurotransmitter acetylcholine remt. Deze neurotransmitter is betrokken bij de impulsoverdracht van de zenuw naar de skeletspieren. Dus wanneer deze neurotransmitter geremd wordt, kan dat gevolgen hebben voor de manier waarop spieren met elkaar samenwerken en hoe of wanneer ze samentrekken. Het fijne weet ik er ook niet van, daar zul je echt iemand voor moeten vinden die meer chemisch is onderlegd, vrees ik.