Er speelt hier een aantal zaken. Ik ga er van uit dat het om een wettelijke schuldsanering gaat, omdat je het over een bewindvoerder hebt. Als de particulier die de vordering heeft, zich heeft aangemeld als schuldeiser bij de bewindvoerder dan moet de bewindvoerder informatie verstrekken. De bewindvoerder werkt uiteindelijk voor de schuldeisers en niet voor de schuldenaar.
De schuldenaar moet al zijn vorderingen opgeven aan de bewindvoerder, deze neemt vervolgens contact op en bepaalt of de vordering meegaat in de regeling. Een vordering op een particulier is in de meeste gevallen een concurrente schuld, die wel wordt meegenomen, echter geen dubbel percentage krijgt uitgekeerd.
Dat is dus anders dan in een van de vorige vragen wordt aangegeven, over een uitkering van ongeveer een 3e. Dat mag wettelijk helemaal niet. Alle schuldeisers moeten hetzelfde worden behandeld, zoals in de wet wordt aangegeven.
Als deze vordering niet mee is genomen in de schuldsanering, wordt er aan het eind ook geen schone lei voor verleent en blijft de vordering bestaan. De periode van 20 jaar is in geval van een faillissement en hier dus niet aan de orde. Voor gewone vorderingen is de verjaringstermijn 5 jaar.
Ik zou de vordering alsnog aanmelden bij de bewindvoerder met het risico dat er maar een klein deel van terugontvangen gaat worden. Anders vervalt de schuld na uitspraak van de schone lei. Een schuldenaar krijgt geen schone lei als blijkt dat er zich, na het verkrijgen van de schone lei, toch nog feiten of omstandigheden hebben voorgedaan, die, als ze eerder bekend waren geweest, hadden kunnen leiden tot beëindiging van de schuldsanering. Deze feiten of omstandigheden hebben dan geleid tot benadeling van de schuldeisers.
Daarvan zou hier dan nog sprake kunnen zijn, want de schuldenaar wist hier van gezien de gerechtelijke uitspraak.