Even vooralle duidelijkheid: ik ben een kind van de 60ger en 70ger jaren: een tijd zonder synthesizers, computers, videoclips, en het meest 'kunstmatige' was de elektrische gitaar....
De muziek van vandaag vind ik volledig vercommercialiseerd, nageaapt en volkomen ongeïnspireerd. De teksten zijn allemaal inwisselbaar, en de sound ook - maakt een wat meer bekende artiest een geslaagde videoclip, dan zie je er gelijk 35 kopieën van : put a ring on it van Beyoncé met bepaalde kleding en danspasjes, en hoppa : allemaal dezelfde variaties-op-een-thema...
Vroegah herkende je een artiest of een popgroep gelijk, en als de muziek en vooral ook de tekst je aansprak, wilde je graag ook de volgende lp hebben. Nu zijn het cd's die (op die ene hit na) het aanhoren niet waard zijn.Dus er wordt druk gedownload, zodat je tenminste een mix op je I-pod (of hoe zo'n ding heten mag) die je graag hoort, en niet die hele rijstebrijberg van massaproductie op de koop toe moet nemen.
Een dj was vroegah iemand die plaatjes draaide, en niet iemand die gedreun zó in elkaar laat overgaan, dat je niet meer weet, welk nummer het überhaupt is.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen : Michael Jackson, Coldplay, maar ook zangers die het nu maken, grijpen terug naar muziek uit een tijd, dat er nog muziek in de muziek zat (Michael Bublé bijv), en ook Robbie Williams grijpt terug naar nummers van Frank Sinatra...
Je hoeft geen greintje talent meer te hebben tegenwoordig.
En geen geweldige stem, want de computer schaaft het allemaal bij tot eenheidsworst. En die vergeet je sneller, dan dat je hem hoort...