Om je boek te kunnen verkopen moet het visuele aantrekkingskracht hebben. Als alles er hetzelfde uitziet heeft de twijfelende koper geen reden om een boek op te pakken en bekijken, het heeft heel veel met reclame te maken. Heel vroeger zagen boeken er veel minder 'aantrekkelijk' uit. Ze werden mooi ingebonden om goed de tijd en gebruik te kunnen doorstaan. De vroegere lezer had veel minder keus uit titels en er waren sowieso veel minder mensen die lazen voor ontspanning. Naarmate er meer 'lezers' kwamen en meer titels, werd het belangrijker om zich als boek te onderscheiden. En maatvoering had daar ook een deel in. Denk aan de revolutionaire 'uitvinding' van de paperback. Het was nog niet vertoond dat er een 'goedkopere' editie van een titel kwam. Meer mensen konden zich veroorloven een boek te kopen. Die paperback kon makkelijker worden meegenomen onderweg en na lezen kon het boek worden 'afgedankt'. Dit alles is in de loop van de tijd gegroeid, uitgevers moeten moeite doen om hun boek te verkopen en verzinnen allerlei methoden om dat doel te bereiken.
O ja, het laatste wat ik heb gezien is de zgn. dwarsligger. Een weer heel nieuwe manier om een boek aan de man te brengen, inspelend op de markt.