Hoe doen paarden in de wildernis hun hoeven?

Omdat paarden in het wild veel minder op verharde ondergrond lopen, daardoor slijten hun hoeven veel minder.

Een paard loopt nogal de nodige metertjes over de verharde weg, maar ook op onverharde wegen gewoon veel langere afstanden. Blijkbaar is dat niet zo best voor de hoeven, en heeft men eeuwen geleden al besloten het paard derhalve een paar stevige schoenen aan te trekken.

Overigens is slijtage niet eens de eerste en belangrijkste reden om een paard te beslaan ; het beschermt de voeten ook tegen allerlei ongemakken die door het lange lopen op blote hoefjes kan ontstaan, zoals ontstekingen. Net als bij mensen eigenlijk ; ook wij hebben niet per se schoenen nodig, maar ze voorkomen wel veel ongemakken en kunnen het lopen comfortabeler maken.

Daarnaast wordt het weer meer ’ in de mode’ om paarden die alleen of voornamelijk op een zachte ondergrond staan niet te beslaan, maar gewoon de bekappen (soort manicure / nagels knippen zeg maar), want echt heel strikt noodzakelijk is beslaan - behalve voor bijvoorbeeld wedstrijd- of politiepaarden - eigenlijk niet.

De paarden in het wild leggen vele grotere afstanden per dag af waardoor de hoeven meer slijten. Vaak hebben paarden in de manege hoefijzers en dit heeft een bepaalde verzorging nodig. En in een manege staan paarden vaak in eigen mest en urine, en vooral dat laatste tast de hoef na verloop van tijd flink aan, ook al mest je de stal dagelijks uit. Dit is iets heel onnatuurlijks eigenlijk. In het wild staan paarden nooit in hun eigen urine of poep!